امان رحیمی در سال 1333 در روستای کوشک از بخش رودبار الموت قزوین در خانواده ای مذهبی متولد شد. پدرش صوت خوشی داشت و به شکل حرفه ای تعزیه گردان بود، او در کنار پدر به حرفه ی تعزیه خوانی روی آورد و به صورت گروه حرفه ای دوره گرد در بیش از صدها مجلس تعزیه به عنوان شهادت خوان شرکت کرد. کم کم سفرهای طولانی و خاطره نویسی موجب گرایش او به ادبیات گردید. در سال 1345 پس از نقل مکان به تهران ارتباط او با تعزیه قطع گردید و در دبیرستان با نوشتن نمایشنامه ی طنز و بازی در آنها علاقه ی وافری به تئاتر پیدا کرد. در سال 1349 تحت مربیگری مرحوم حسین قشقائی کار تئاتر را شروع کرد و در نمایش های فراوانی تا شروع انقلاب شرکت کرد. با شروع انقلاب چند کار مذهبی کارگردانی و بازی کرد و پس از آن در سال 1359 به جبهه رفت، پس از بازگشت از جبهه در حوزه ی اندیشه با نمایش صابرین کارش را ادامه داد و سپس در گروه آئینی به عنوان عضو فعال در زمینه ی بازی به فعالیتش ادامه داد. در این فواصل در بیش از یازده سریال تلویزیونی نیز شرکت کرد.