همایون پایور، متولد سال 1323 در تهران پس از تحصیلات متوسطه یک دوره یک ساله از سینما را در اتریش گذرانید و پس از بازگشت نیز دوره کوتاه دیگری را در دانشکده هنرهای دراماتیک به پایان برد. تا سال 1350 چندین فیلم هشت و دو فیلم شانزده میلیمتری ساخت و در این سال با چند نفر از دوستانش گروهی به نام «گروه آزاد ایرانشناسی» به وجود آوردند که یکی از محصولات این گروه فیلمی بود به نام «غربت الغربیه» که در جشنواره ABU و سپاس، برنده جایزه شد. سال بعد به عنوان دستیار فیلمبردار «دلیران تنگستان»، سکانس های تهران این سریال را فیلمبرداری کرد و در سال 53 دستیار مهرداد فخیمی در فیلمبرداری سریال «سمک عیار» به کارگردانی محمدرضا اصلانی بود و علاوه بر فیلمبرداری مستقل دو قسمت از همین سریال، تدوین آن را هم انجام داد. در سال 1355 دو فیلم را برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فیلمبرداری کرد؛ یکی فیلمی مستند در مورد پاکسازی شهر به کارگردانی ناصر زراعتی و دیگری به سمت متصدی دوربین 35 میلیمتری با مدیریت فیروز ملک زاده در فیلم «لباس برای عروسی» برای ساخته عباس کیارستمی. در سال 1357 فیلم مستند «شیشه» به کارگردانی محمدرضا اصلانی را برای تل فیلم فیلمبرداری کرد، که کار ناتمام ماند. طی روزهای انقلاب بیش از ده هزار فوت فیلم شانزده میلیمتری از رویدادهای انقلاب فیلمبرداری کرد که در ماه های آغاز پس از انقلاب در تلویزیون ناپدید شد، و سرنوشت آنها نامشخص است. در اواخر سال 1359 اولین کار بلند سینمایی پایور، فیلمبرداری «آفتاب نشین ها» به کارگردانی مهدی صباغ زاده بود و از آن پس به عنوان یک فیلمبردار حرفه ای در سینمای ایران به کار ادامه داده است. فیلم های بعدی او عبارتند از: گورکن (1364، محمدرضا هنرمند)، اولی ها (64، عباس کیارستمی)، زنگها (65، محمدرضا هنرمند)، تیرباران (66، علی اصغر شادروان)، گذرگاه (66، شهریار بحرانی) و اپیزود «بچه خوشبخت» از فیلم دستفروش (محسن مخملباف).