غلامحسین نقشینه

غلامحسین نقشینه متولد 1282 در تهران می باشد. وی فارغ التحصیل اولین دوره ی هنرستان هنرپیشگی تهران در سال 1318 می باشد. فعالیت هنری را از سال 1297 با بازی در تئاترهای گروه کمدی ایران در سالن گراند هتل آغاز کرد و بعدتر در تئاتر دهقان و سپس در تئاتر تهران ادامه داد. تعدادی از نمایش های وی عبارتند از: «دلدادگان»، «غیاث خشتمال»، «شب در حرم ناصرالدین شاه»، «لج و لجبازی»، «نادر و ستاره»، «شاه عباس و جنگ دربند»، «دروغگو و دروغ پرداز»، «بنگاه عشق»، «جنگ زن و شوهر»، «رسوایی»، «قمار»، «انتقام ارواح»، «دختر نابینا»، «بیژن و منیژه»، «نادرشاه و جنگ کرنال»، «رستم و سهراب»، «عاشق عاریه»، «اشک شیطان»، «داستان دو زن»، «جنگ یازده رخ»، «همه برای پول»، «ریش تراش اشبیلیه»، «حاج عبدالشکم»، «نامزدمون رو شناختیم»، «مونتسرا»، «عشق و صفا و مهر و وفا»، «لیلی و مجنون»، «فاجعه ی رمضان»، «گل و بلبل»، «افسانه ی شب های زمستان»، «زن مجهول»، «دایی جان قلابی یا فاحشه ی بیگناه»، «خیر و شر»، «انقلاب مشروطیت ایران»، «محاکمه ی ماری دوگان»، «قتل در تماشاخانه»، «پذیرایی گرم»، «مهرگیاه»، «زنان فاضله»، «هردمبیل»، «ببر گراز دندان»، «آن روز گرم دراز»، «عشاق و بقیه ی غریبه ها». «فعالیت سینمائی» را از سال 1332 با کارگردانی و بازیگری فیلم «میهن پرست» آغاز کرد. در خردادماه سال 1341 با سمت معاون مدیرکل امور مخابرات سازمان برنامه و بودجه بازنشسته شد. دو سال قبل از ترور احمد دهقان، کار تئاتر را کنار گذاشت و پس از 22 سال دوری از صحنه ی نمایش، با نمایش «پالتوی آرزوها» به عرصه ی تئاتر بازگشت. در هجدهم خردادماه 1375 درگذشت.