پرویز پورحسینی در سال 1320 در تهران متولد شد. او که از به دنبال ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری و تحت مراقبت ویژه قرار داشت، بامداد جمعه 7 آذر سال 1399 بر اثر ابتلا به کرونا در سن 79 سالگی دار فانی را وداع گفت. او آموزش بازیگری را از سال 1339 در کلاس های شبانه اداره هنرهای دراماتیک آغاز کرد و در سال 1340 نمایش «مرد گل بدهی» را بهمراه فنی زاده و به کارگرانی سمندریان در تلویزیون اجرا کرد. با تشکیل گروه پازارگاد و نمایش های «شش شخصیت در جستجوی نویسنده»، «لئو کادیا»، «مرغ دریایی و آندورا»، را با این گروه به صحنه برد و در سال 1346 دو نمایش «حکومت زمان خان» و «استریپ تیز و کارول» را در اداره تئاتر کار کرد. در سال 1348 همکاری اش را با کارگاه نمایش آغاز کرد که حاصل کار این دوره نمایش های پژوهشی «اودیپ»، «معلم من پای من»، «باغ آلبالو»، «ویس و رامین»، «انسان، حیوان، تقوا»، «جان نثار کالیگولا و اورگاست» بود. او همچنین با گروه تئاتر پیاده دو نمایش به نام های «شهر ما»، «نظاره مرگ» را نیز اجرا کرد. در سال 1355 با یک گروه تئاتری در تئاتر شهر همراه گردید که حاصل کار این دوره نمایش های «خاطرات و کابوسها»، «شیون»، «استعاذه»، و «جنایت و مکافات» بود. پورحسینی پس از انقلاب نیز به فعالیت خود در عرصه تئاتر ادامه داد و با نمایش های «شاه اسکوریال»، «تف»، «سیرک با شکوه» را در تئاتر شهر و نمایشنامه های «دکتر فاستوس»، «ماهان کوشیار»، «معمای ماهیار معمار»، «چراغ گاز» «افسانه اندوه» و «شب یهودا» و «بازجوئی» را در اداره تئاتر به اجرا درآورد. در سال 1371 «یادگار سال های شن» را در تالار وحدت اجرا کرد. پورحسینی علاوه بر فعالیت در عرصه تئاتر به ایفای نقش در سریال های تلویزیونی نیز پرداخت که از مهمترین آنها می توان به سریال های: «زهر کوی»، «امیرکبیر»، «روزی روزگاری»، «دومین انفجار»، «اتومبیل»، «تصویر یک رویا»، «بافته های رنج»، «روز ایپریت»، «حضرت مریم»، «همسفر»، «شب دهم»، «ملاصدرا»، «باران عشق» و «روزهای بیاد ماندنی» نیز اشاره کرد. پورحسینی به فعالیت هنری خود در عرصه سینما نیز ادامه داد با درخشش خود در جشنواره فیلم فجر توانست کاندیدای بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم های «اوینار» و «طلسم» شود. او همچنین برای بازی خوب خود در فیلم «مریم مقدس» موفق به دریافت دیپلم افتخار از جشنواره فوق شد.