آرتور کریستوفر اورم پلامر سی‌سی یک بازیگر کانادایی بود که هفت دهه در حرفه‌ی بازیگری در تلویزیون و تئاترو سینما مشغول بود و در همین مسیر خیلی زود اوج گرفت و شهرت یافت. اولین بازی خود را در برادوی در سال ۱۹۵۴ انجام داد و در نقش‌های اصلی روی صحنه‌ی تئاتر ادامه داد. 

کریستوفر پلامر در تورنتو، انتاریو به دنیا آمد و در سنویل، در منطقه‌ی کِبِک بزرگ شد. در سال ۱۹۵۸ در اولین فیلم سینمایی‌اش «عشق بازیگری» بازی کرد. نخستین نقش اصلی خود را در همان سال در Wind Across the Everglades به دست آورد و برای بازی در نقش کاپیتان گئورگ فون تراپ در فیلم موزیکال «اشک‌ها و لبخندها» (The Sound of Music) بسیار مورد تحسین قرار گرفت.

کریستوفر پلامر در تئاتر نقش‌های برجسته‌ای را ایفا کرد؛ به ویژه نقش‌های مهم تاریخی. از آثار سینمایی او نیز می‌توان به «مالکوم ایکس» (Malcolm X)، «ذهن زیبا» (A Beautiful Mind)، «دنیای جدید» (The New World)، «درون مرد» (Inside Man)، «دختری با خالکوبی اژدها» ( The Girl With the Dragon Tatto)، «چاقوکشی» (Knives Out) اشاره کرد.

کریستوفر پلامر جوایز مختلفی را به دست آورد؛ از جمله یک جایزه اسکار و دو جایزه اِمی و دو جایزه تونی و یک جایزه گلدن گلوب و یک جایزه انجمن بازیگران سینما و یک جایزه فیلم آکادمی بریتانیا. او یکی از معدود مجریان و نیز تنها کانادایی‌ای است که تاج سه‌گانه بازیگری را دریافت کرده است. 

کریستوفر پلامر در سن ۸۲ سالگی برای فیلم «مبتدیان» برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد و تبدیل به مسن‌ترین فردی شد که برنده جایزه بازیگری شده است (امتیازی که آنتونی هاپکینز ۸۳ ساله در سال ۲۰۲۱ آن را از آنِ خود کرد). 

زادروز و زادگاه و خانواده کریستوفر پلامر

کریستوفر پلامر در روز ۱۳ دسامبر ۱۹۲۹ در شهر تورنتو از انتاریو زاده شد و در روز ۵ فوریه ۲۰۲۱ درگذشت. او تنها فرزند جان اورم پلامر، که سهام و سایر اوراق بهادار می‌فروخت، و ایزابلا مری ابوت، که به عنوان منشی رئیس علوم در دانشگاه مک‌گیل کار می‌کرد، و نوه نخست وزیر کانادا، سر جان ابوت بود. 

از طرف پدرش عموی بزرگ کریستوفر پلامر، وکیل ثبت اختراع و نماینده‌ی F. B. Fetherstonhaugh بود. کریستوفر پلامر همچنین پسر عموی دوم بازیگر بریتانیایی نایجل بروس بود که به خاطر ایفای نقش دکتر واتسون در نقش شرلوک هلمز باسیل راتبون شناخته می‌شود.

پدر و مادر کریستوفر پلامر اندکی پس از تولدش از هم جدا شدند و او عمدتاً توسط مادرش در خانه خانوادگی ابوت در سنویل، واقع در کِبِک، در انتهای غربی جزیره مونترال بزرگ شد. 

تحصیلات کریستوفر پلامر

کریستوفر پلامر از همان دوران کودکی و نوجوانی در کنار درس‌های مدرسه، به پیانو و تئاتر نیز می‌پرداخت و وقتی در دبیرستان مونترال تحصیل می‌کرد، شروع به بازیگری کرد. او در واقع پس از تماشای فیلم لارنس اولیویه، هنری پنجم، به بازیگری روی آورد. 

کریستوفر پلامر اصول اولیه بازیگری را به عنوان یک شاگرد در تئاتر رپرتوری مونترال، جایی که ویلیام شاتنر، همکار مونترالیری آن نیز بازی می‌کرد آموخت و در کنار همه‌ی این‌ها زبان فرانسوی را نیز در کنار انگلیسی، به خوبی فراگرفت.

کریستوفر پلامر هرگز به دانشگاه نرفت و همیشه در تمام عمرش از آن پشیمان بود و این، در حالی بود که مادر و خانواده‌ی پدرش با دانشگاه مک گیل ارتباط داشتند!

کشف استعداد کریستوفر پلامر در دبیرستان

در سال ۱۹۴۶ کریستوفر پلامر توجهِ هربرت ویتاکر (منتقد تئاتر مونترال گازت) را با بازی خود در نقش آقای دارسی در نمایشنامه‌ی «غرور و تعصب» در دبیرستان مونترال جلب کرد. هربرت ویتاکر کارگردان نمایشِ آماتورِ تئاتر مونترال رپرتوری نیز بود و کریستوفر پلامر را در سن ۱۸ سالگی در نقش ادیپ در جهنم ماشین ژان کوکتو انتخاب کرد.

زندگی شخصی و مرگ کریستوفر پلامر

کریستوفر پلامر و تامی گریمز

کریستوفر پلامر سه بار ازدواج کرد. همسر اول او تامی گریمز، یک بازیگر بود که در سال ۱۹۵۴ با او ازدواج کرد و حاصل این ازدواجِ چهار ساله‌ی آن‌ها یک دختر به نام آماندا مایکل بود. 

کریستوفر پلامر و پاتریشا لوئیس

 کریستوفر پلامر سپس با روزنامه‌نگار پاتریشیا لوئیس چهارم مه ۱۹۶۲ ازدواج کرد و پنج سال بعد در سال ۱۹۶۷ از یک‌دیگر طلاق گرفتند. 

کریستوفر پلامر و الین تیلور 

سه سال بعد در دوم اکتبر ۱۹۷۰ با بازیگر الین تیلور ازدواج کرد. کریستوفر پلامر هیچ فرزندی از همسر دوم یا سوم خود نداشت. کریستوفر پلامر خاطراتی نوشته بود که با عنوان «با وجود خودم» توسط آلفرد آ. ناپف در نوامبر ۲۰۰۸ منتشر شد. او حامی موزه تئاتر کانادا و عضو باشگاه اجتماعی بازیکنان در شهر نیویورک بود. 

کریستوفر پلامر در پنجم فوریه ۲۰۲۱ در سن ۹۱ سالگی در خانه خود در وستون درگذشت. به گفته الین تیلور، او دو هفته و نیم پس از سقوطی که منجر به ضربه‌ای به سر شد درگذشت. 

پس از اعلام مرگ او، جولی اندروز، همبازی او در فیلم اشک‌ها و لبخندها به او ادای احترام کرد و چنین گفت:

«جهان امروز یک بازیگر تمام‌عیار را از دست داده است و من یک دوست عزیز را از دست داده‌ام. خاطرات کار با او و تمام شوخ‌طبعی‌هایی که در طول سال ها به اشتراک گذاشته بودیم، برایم ارزشمندند.»

اولین بازی حرفه‌ای کریستوفر پلامر در تئاتر

کریستوفر پلامر اولین بازیگری حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۴۸ با انجمن تئاتر اوتاوا انجام داد و پس از آن به عنوان یک هنرمند شاگرد در تئاتر رپرتوری مونترال در کنار هنرپیشه همکار ویلیام شاتنر ایفای نقش کرد و از آن پس، سال‌های سال، و بارها و بارها در نمایش‌های گوناگون تئاتر، در نقش‌های گوناگون به ویژه در نقش‌های تاریخی درخشید و تحسین منتقدان را برانگیخت و جوایز متعددی نیز گرفت. او از دهه‌ی شصت به بعد، دیگر کم‌تر در تئاتر ظاهر شد و بیش‌ترین تمرکزش بر سینما بود.

اولین بازیگری کریستوفر پلامر در سینما

فعالیت سینمایی کریستوفر پلامر در سال ۱۹۵۸ با نقش‌آفرینی در فیلم درام «عشقِ بازیگری» (Stage Struck) به کارگردانی یک نویسنده‌ی جوان به نام سیدنی لومت آغاز شد. همبازی‌های او در این اثر درام، ستارگانی مانند هنری فوندا و سوزان استرابرگ بودند. 

اولین نقش اول کریستوفر پلامر در سینما

در همین سال، کریستوفر پلامر برای اولین بار نقش اول را در فیلم ماجراجوییِ Wind Across the Everglades ساخته‌ی نیکلاس ری بازی کرد اما پس از بازی در این فیلم، به مدت شش سال تا سال ۱۹۶۴ در سینما ظاهر نشد. 

کریستوفر پلامر بعد از شش سال دوری از سینما در سال ۱۹۶۴ به سینما بازگشت و در فیلم حماسی «سقوط امپراتوری روم» (The Fall of the Roman Empire) اثر آنتونی‌مان در نقش اصلیِ امپراتور روم، کومودوس، بازی کرد. نقش‌آفرینی او در این اثر تاریخی و حماسی در کنار بزرگان و ستارگانی چون سوفیا لورن، استیون بوید، الک گینس و جیمز میسون بود.

بازی کریستوفر پلامر در فیلمی که حلقه‌ای مهم از تاریخ سینما را ساخت

کریستوفر پلامر در سال ۱۹۶۵ در فیلم بسیار پرفروش و محبوب «اشک‌ها و لبخندها» (The Sound of Music) به کارگردانی رابرت وایز در کنار جولی اندروز و در نقش کاپیتان فون تراپ بازی کرد. این اثر درام و تا حدی سیاسی و راست‌گرایانه، یک فیلم بسیار پرطرفدار و از آخرین تکانه‌های سینمای کلاسیکِ موزیکال آمریکا در دهه‌ی شصت است. 

ترجمه‌ی دقیق‌ و اصلی فیلم، «آوای موسیقی» است اما در اولین ماه‌های پخش در ایران، با نام «اشک‌ها و لبخندها» معروف شد و با همین نام شهرت یافت. 

فیلم، در دهه‌ی شصت، یکی از حلقه‌های مهمِ تاریخ سینما را ساخت و تبدیل به فیلم پرفروش تاریخ شد و حتی فیلم «بر باد رفته» را نیز تحت الشعاع قرار داد.

در همین سالِ ۱۹۶۵ در کنار ناتالی وود و رابرت ردفورد در فیلم درام آمریکاییِ Inside Daisy Clover به کارگردانی رابرت مالیگن صاحب چندین جایزه از لاس وگاس و منتقدان شیکاگو و منتقدان نیویورک شد.

در سال ۱۹۶۶ نیز در فیلم جنگی و جاسوسیِ انگلیسی - فرانسویِ «صلیب سه‌گانه» (Triple Cross) به کارگردانی ترنس یانگ بازی کرد.

کریستوفر پلامردر سال ۱۹۶۸ در سه فیلم بازی کرد

یکی در فیلم انگلیسیِ Oedipus the King  به کارگردانی فیلیپ ساویل در نقش اول 

دیگری در فیلم انگلیسی و فرانسوی و آمریکاییِ «شب ژنرال‌ها» Night Of The Generals به کارگردانی آناتول لیتواک در نقش اول

سومی در فیلم مشترک انگلیسی و آمریکاییِ Nobody Runs Forever به کارگردانی رالف توماس در یکی از نقش‌های اصلی 

کریستوفر پلامر در سال ۱۹۶۹ نیز در سه فیلم بازی کرد

ـ در فیلم انگلیسی «نبرد بریتانیا» (Battle of Britain) به کارگردانی گای همیلتون که در آن، نقش فرعی و نسبتاً کم‌رنگ داشت و یکی از ستارگان فراوانی بود که در فیلم حضور داشتند. 

ـ در فیلم موزیکال Lock Up Your Daughters  به کارگردانی پیتر کو و در نقش اول

ـ در فیلم اقتباسی محصول انگلستان به نام The Royal Hunt of the Sun با کارگردانی پیتر شفر و در نقش امپراتورِ اینکاها، آتاهوالپا

در سال ۱۹۷۰ فقط در یک فیلم بازی کرد: فیلم جنگی و حماسی «واترلو» (Waterloo) به کارگردانی سرگئی بوندارچوک، محصول مشترک ایتالیا و شوروی، و در نقش دوک ولینگتون

اولین بازی کریستوفر پلامر در فیلم کانادایی پیکس

در سال ۱۹۷۳ در اولین فیلم کانادایی‌اش به نام «پیکس» (The Pyx) ظاهر شد. فیلم در ژانر ترسناک و ماوراء طبیعی بود و بر اساس رمانی به همین نام اثر جان بوئل در سال ۱۹۵۹ ساخته شده بود. 

۱۵ بازی در ۱۳ سال

کریستوفر پلامر از ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۷ در ۹ فیلم بازی کرد

ـ در ۱۹۷۵ در فیلم کمدی «بازگشت پلنگ صورتی» ساخته‌ی بلیک ادواردز، در کنار پیتر سلرز (در نقش اول)، و در نقش فرعی رادیارد کیپلینگ 

ـ در ۱۹۷۵ در فیلم درام بریتانیاییِ «رفتار ناشایست» (Conduct Unbecoming) به کارگردانی مایکل اندرسون 

ـ در فیلم ترسناک و معماییِ Murder by Decree به کارگردانی باب کلارک و در کنار الیوت گولد

ـ‌ در ۱۹۷۶ در فیلم جنگی انگلیسی - فرانسویِ Aces High به کارگردانی جک گلد

ـ در ۱۹۷۸ در فیلم اپرای فضایی آمریکاییِ Starcrash به کارگردانی لوئیجی کوزی و در نقش فرعی

ـ باز هم در ۱۹۷۸ در فیلم درام ورزشی بریتانیایی-آمریکایی International Velvet به کارگردانی برایان فوربس

ـ در ۱۹۷۹ در فیلم هیجان‌انگیز و معمایی Murder by Decree به کارگردانی باب کلارک در نقش شرلوک هلمز

ـ همچنین در همین سالِ ۱۹۷۹ در فیلم رمانتیکِ «خیابان هانوور» (Hanover Street) به کارگردانی پیتر هایمز در کنار هریسون فورد، لسلی-آن داون

ـ در ۱۹۸۰ در فیلم رمانتیک و فانتزی و آمریکاییِ «جایی در زمان» (Somewhere in Time) به کارگردانی ژانوت شوارک

ـ در ۱۹۸۱ در فیلم مهیج و معمایی و آمریکاییِ «شاهد عینی» (Eyewitness) به کارگردانی پیتر ییتس

ـ همچنین در همین سالِ ۱۹۸۱ در فیلم سیاسیِ «آماتور» (The Amateur) به کارگردانی چارلز جروت و در کنار جان سوج

ـ در ۱۹۸۴ در فیلم آمریکایی و ترسناک و علمی - تخیلی «چشم‌انداز» (Dreamscape) به کارگردانی جوزف روبن 

ـ در ۱۹۸۶ در فیلم کانادایی درام و ورزشی و زندگینامه‌ای «پسر آبی‌پوش» (The Boy in Blue) به کارگردانی چارلز جاروت

ـ در ۱۹۸۷ در فیلم جنایی - کمدی «دام» (Dragnet) به کارگردانی تام مانکیویچ

ـ در ۱۹۸۸ در فیلم کانادایی «رقص سایه» (Shadow Dancing) به کارگردانی لوئیس فیوری

صداپیشگی کریستوفر پلامر در ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸ و ۱۹۹۱

ـ کریستوفر پلامر در سال ۱۹۸۶ در انیمیشن An American Tail به کارگردانی دان بلات صداپیشگی کرد. 

ـ در ۱۹۸۸ نیز برای نسخه‌ی اصلیِ انیمیشن‌ فرانسویِ علمی - تخیلی و فانتزیِ «گانداهار» (Gandahar) به کارگردانی رنه لالوکس صداپیشگی کرد. این انیمیشن بر اساس رمانی از ژان - پیر آندرون

«ماشین‌های انسان‌نما بر ضد گانداهار کارگردانی شده است. نسخه انگلیسیِ آن را هاروی واینستین بر پایه‌ی نسخه‌ای که آیزاک آسیموف اصلاحاتی بر روی آن انجام داده بود اکران کرد. این انیمیشن در آمریکا به نام Light Years شهرت یافت.

ـ کریستوفر پلامر همچنین در سال ۱۹۹۱ نیز در انیمیشنِ‌ Rock-a-Doodle و باز هم به کارگردانی دان بلات نیز صداپیشگی کرد.

هفت بازی کریستوفر پلامر در دهه‌ی ۹۰ میلادی

ـ در ۱۹۹۰ در فیلم «جایی که قلب آن‌جاست» (Where the Heart Is) به کارگردانی جان بورمن

ـ در ۱۹۹۱ در فیلم «پول» (Money) به کارگردانی استیون هیلیارد استرن 

ـ در ۱۹۹۲ در یک تله‌فیلمِ درامِ کانادایی- فرانسوی به نام «حلقه‌ی نخست» (The First Circle) به کارگردانی شلدون لری 

ـ همچنین در ۱۹۹۲ در فیلم «مالکوم ایکس» (Malcolm X) به کارگردانی اسپایک لی

ـ در ۱۹۹۴ در فیلم ترسناک «گرگ» (Wolf) به کارگردانی مایک نیکولز

ـ در ۱۹۹۵ در فیلم درام روانشناختی «دولوروس کلیبورن» (Dolores Claiborne) به کارگردانی تیلور هاکفورد

ـ همچنین در ۱۹۹۵ در فیلم علمی تخیلی و نئو نوآر «دوازده میمون» (12 Monkeys) به کارگردانی تری گیلیام

درخشش فوق العاده کریستوفر پلامر در فیلم نفوذی

یکی از نقش‌های بسیار تحسین‌شده‌ و عالیِ کریستوفر پلامر نقش مایک والاس به عنوان یک روزنامه‌نگار تلویزیونی، در فیلم زندگی‌نامه‌ای «نفوذی» (The Insider) به کارگردانی مایکل مان در ۱۹۹۹ بود. کریستوفر پلامر به خاطر این نقش‌آفرینیِ فوق العاده چندین جایزه از منتقدان برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به دست آورد، اگرچه (از اقبال بد) نامزدی اسکار نصیبش نشد. 

کریستوفر پلامر در این فیلم، همبازی با ستارگانی چون آل پاچینو و راسل کرو بود.

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۰ در فیلم آمریکایی و ترسناک «دراکولا» (Dracula) به کارگردانی پاتریک لوسیر بازی کرد.

درخششی دیگر از کریستوفر پلامر در ذهن زیبا

از دیگر چرخش‌های کریستوفر پلامر در این دوره و در سال ۲۰۰۱، بازی در نقش‌ دکتر روزن در فیلمِ برنده جایزه اسکارِ کارگردان ران هاوارد به نام «ذهن زیبا» (A Beautiful Mind) در کنار ستارگانی راسل کرو و جنیفر لین کانلی بود. این فیلم پنج جایزه اسکار گرفت و درپنج رشته‌اش نامزد شد. 

این فیلم، اثرِ درامِ زندگینامه‌ای است که به زندگی جان‌نَش (ریاضی‌دان برنده جایزه نوبل اقتصاد) می‌پردازد و مسائلی را که او به دلیل بیماری روان‌گسیختگی با آن‌ها مواجه می‌شود به تصویر می‌کشد.

کریستوفر پلامر نیز نامزد جایزه انجمن بازیگران سینما شد.

نامزدی گلدن‌گلوب برای بازی کریستوفر پلامر در فیلم تراژدی آمریکایی

در همین سال در فیلم درام آمریکایی «تراژدی آمریکایی» (An American Tragedy) به کارگردانی یوزف فون استرنبرگ ظاهر شد. این فیلم بر اساس رمانِ «یک تراژدی آمریکایی» اثر تئودور درایزر در سال ۱۹۲۵ و اقتباس از نمایشنامه‌ی سال ۱۹۲۶ ساخته شده است. و این‌ها همه، بر اساس قتل تاریخیِ گریس براون در سال ۱۹۰۶ توسط چستر ژیلت در دریاچه بیگ موس در شمال ایالت نیویورک ساخته شده است.

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۲  در دو فیلم بازی کرد

ـ فیلم سیاسی - تاریخی «آرارات» (Ararat) به کارگردانی آتوم اگویان که درباره حوادث نسل‌کشی ارمنی‌ها توسط امپراتوری عثمانی بود. 

ـ فیلم درام «نیکلاس نیکلبی» (Nicholas Nickleby) به کارگردانی داگلاس مک‌گراث.

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۳ نیز در دو فیلم بازی کرد

ـ فیلم «انجیل یوحنا» (The Gospel of John) به کارگردانی فیلیپ ساویل

ـ فیلم درام «کولاک» (Blizzard) به کارگردانی لوار بارتون 

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۴ نیز در دو فیلم بازی کرد

ـ فیلم «گنجینه ملی» (National Treasure) به کارگردانی جان ترتل‌تاب 

ـ فیلم حماسی «اسکندر» (Alexander) به کارگردانی الیور استون در نقش ارسطو (فیلسوف آتنی)

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۵ در سه فیلم بازی کرد

ـ فیلم سیاسی «سیریانا» (Syriana) به کارگردانی استیون گیگان، در کنار بازیگران اصلی جرج کلونی و مت دیمون

ـ‌ فیلم درام و زندگینامه‌ای «دنیای جدید» (The New World) به کاگردانی ترنس مالیک در کنار کارین فارل و کریستین بیل 

ـ فیلم کمدی - رمانتیک «باید سگ‌ها را دوست داشت» (Must Love Dogs) به کارگردانی گری دیوید گلدبرگ

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۶ در دو فیلم بازی کرد

ـ فیلم جنایی - درام Inside Man به کارگردانی اسپایک لی و در کنار بزرگانی چون دنزل واشینگتن، جودی فاستر

ـ فیلم درام «خانه‌ای بر روی برکه» (The Lake House) به کارگردانی آلخاندرو اگرستی و در کنار کیانو ریوز و ساندرا بولاک 

در سال ۲۰۰۷ در فیلم درام «بستن حلقه» (Closing the Ring) به کارگردانی ریچارد اتنبرا ظاهر شد.

پنجمین و ششمین صداپیشگی کریستوفر پلامر

در ۲۰۰۹ برای بار پنجم به صداپیشگی پرداخت و در انیمیشن کمدی - درامِ «بالا» (Up) صداپیشه بود. این فیلم در جشنواره فیلم کن ۲۰۰۹ برای نخستین بار به عنوان یک انیمیشن در تاریخ جشنواره در افتتاحیه اکران شد. همچنین این انیمیشن نامزد دریافت ۵ اسکار، نامزدِ دریافتِ ۲۷ جایزه در زمینه‌های مختلف، و ۳۴ جایزه دیگر را نیز از آن خود کرده ‌است. 

همچنین در همین سال در انیمیشنِ اکشن و علمی - تخیلیِ «۹» (9) به کارگردانی شین آکر صداپیشگی کرد.

اولین نامزدی اسکار و دومین نامزدی گلدن‌گلوب برای بازی کریستوفر پلامر در فیلم آخرین ایستگاه

شاید بتوان سال ۲۰۰۹ را در کارنامه‌ی کریستوفر پلامر، سال اوج درخشش در بازیگری‌اش دانست. او در این سال، در فیلم آلمانی و زندگی‌نامه‌ای «آخرین ایستگاه» (The Last Station) به نویسندگی و کارگردانی مایکل هافمن ظاهر شد.  

این اثر بر اساس رمان زندگی‌نامه‌ای به همین نام، نوشته‌ی جی پارینی در سال ۱۹۹۰، که ماه‌های پایانی زندگی لئو تولستوی را روایت می‌کند ساخته شده است. 

در این اثر درخشان، کریستوفر پلامر در نقش تولستوی و هلن میرن در نقش همسرش سوفیا تولستایا بازی می‌کنند. فیلم درباره ستیز و درگیری میانِ صوفیا و شاگردش ولادیمیر چرتکوف برای میراث و حق چاپ آثار تولستوی است.

کریستوفر پلامر به خاطر این نقش‌آفرینی درخشان، مفتخر به دریافت چهار نامزدی شد: اسکار (در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد)، گلدن‌گلوب، جوایز مستقل اسپیریت، و جوایز انجمن بازیگران. 

کریستوفر پلامر، مسن‌ترین برنده اسکار برای بازی در فیلم تازه‌کارها

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۱۰ به اوج شهرت و بازیگری در جهان رسید و به خاطر بازی بسیار درخشانش در فیلم کمدی - درام «تازه‌کارها» (Beginners) به کارگردانی مایک میلز برنده جایزه آکادمی اسکار و گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. 

کریستوفر پلامر با دریافت جایزه اسکار، نامش به عنوان مسن‌ترین برنده اسکار در کتاب گینس ثبت شد. او موقع گرفتن اسکار، ۸۲ ساله بود. او در این اثر درام و کمدی، در کنار ستارگانی چون یوان مک‌گرگور (در نقش اول) و ملانی لوران ظاهر شد. 

شش بازی در چهار سال

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۱۱ در دو فیلم بازی کرد

ـ فیلم وسترن و ترسناک «کشیش» (The Priest) به کارگردانی اسکات استوارت 

ـ فیلم پرفروش و تحسین‌شده‌ی ترسناک و معماییِ «دختری باخالکوبی اژدها» (The Girl with the Dragon Tattoo) ساخته دیوید فینچر در کنار ستارگانی چون دنیل کریگ و رونی مارا.

در سال ۲۰۱۲ در فیلم فانتزی «تخیلات دکتر پارناسوس» (The Imaginarium of Doctor Parnassus) به کارگردانی تری گیلیام بازی کرد.

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۱۴ در چهار فیلم بازی کرد

ـ فیلم کمدی - درام «اِلسا و فِرِد» (Elsa & Fred) به کارگردانی مایکل ردفورد در کنار شرلی مک‌لین در نقش اصلی 

ـ فیلم کمدی - درام و ماجراجویی «هکتور و جستجو برای خوشحالی» (Hector and the Search for Happiness) به کارگردانی پیتر چلسوم

ـ فیلم «جاعل» (The Forger) به کارگردانی فیلیپ مارتین به همراه جان تراولتا (در نقش اول) و ابیگیل اسپنسر

ـ فیلم «دنی کالینز» (Danny Collins) به نویسندگی و کارگردانی دن فوگلمن در کنار ستارگانی چون آل‌پاچینو (نقش اول) و جنیفر گارنر و آنت بنینگ

در سال ۲۰۱۵ در نقش اول ظاهر شد و در فیلم کانادایی - آلمانیِ درام و مهیج «به خاطر داشته باش» (Remember) به کارگردانی اتم اگویان و نویسندگی بنجامین آگوستدر کنار برونو گانز و یورگن پروچنو بازی کرد.

سومین و آخرین نامزدی اسکار کریستوفر پلامر برای بازی در فیلم تمام پول‌های دنیا

در سال ۲۰۱۷ بار دیگر در آکادمی اسکار راه پیدا کرد و به دریافت نامزدی مفتخر شد. او به خاطر بازی در فیلم جنایی و زندگی‌نامه‌ای «تمام پول‌های دنیا» (All the Money in the World) به کارگردانی ریدلی اسکات و نویسندگی دیوید اسکارپا نامزد اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و نیز برنده جایزه گلدن‌گلوب و بفتا شد. 

این فیلم، با الهام از کتاب «ثروت پردردسر: ثروت ظالمانه و بدبختی‌های جی. پائول گتی» به قلم جان پیرسون ساخته شده ‌است.

کریستوفر پلامر در همین سال در فیلم «مردی که کریسمس را اختراع کرد» (The Man Who Invented Christmas) به کارگردانی بهارات نالوری بازی کرد. فیلم، روایت‌گر ماجرای چارلز دیکنز جوان است.

هفتمین صداپیشگی کریستوفر پلامر

اثر دیگر کریستوفر پلامر در سال ۲۰۱۷ صداپیشگی در انیمیشن کمدِ «ستاره» (The Star) به کارگردانی تیموتی ریکارت در نقش فرعی هیرودیس پادشاه بود.

بازی کریستوفر پلامر در یکی از ده فیلم برتر ۲۰۱۹

کریستوفر پلامر در سال ۲۰۱۹ در فیلم بسیار پرفروشِ آمریکایی و معمایی «چاقوکشی» (Knives Out) به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی ریان جانسن، و در کنار در کنار آنا د آرماس، دنیل کریگ، کریس ایوانز و... بازی کرد.  

کریستوفر پلامر در نقش هارلن ترومبی، نویسنده مشهور و ثروتمندِ رمان‌های جنایی بازی کرده است که همه خانواده‌ی خود را به جشن تولد ۸۵ سالگی‌اش دعوت می‌کند اما در اواسط مراسم به طرز مشکوکی به قتل می‌رسد. او سه فرزند دارد: لیندا، والت و نیل. 

این فیلم توسط موسسه فیلم آمریکا و هیئت ملی بازبینی به عنوان یکی از ده فیلم برتر سال ۲۰۱۹ انتخاب شد.

در همین سال در فیلم درام و جنگی The Last Full Measure به نویسندگی و کارگردانی تاد رابینسن نیز ظاهر شد.

قرارداد برای بازی کریستوفر پلامر در شاه لیر و بازی مرگ

در سال ۲۰۲۱ کریستوفر پلامر قرار بود نقش اصلی یک اقتباس سینمایی از «شاه لیر» اثر شکسپیر را بازی کند که قرار شد در تابستان در نیوفاندلند به کارگردانی دز مک آنوف فیلم‌برداری شود اما او قبل از شروع فیلم‌برداری درگذشت. 

بازی‌های تلویزیونی کریستوفر پلامر

اولین بازی کریستوفر پلامر در تلویزیون کانادا در ۱۹۵۳ حضور در «اتللو» بود. و اولین حضور تلویزیونی‌اش در آمریکا نیز در همین سال در یکی از اپیزودهای استودیو یک با عنوان "شب گردهمایی" (The Gathering Night) بود. 

ـ اولین نامزدی اِمی کریستوفر پلامر

کریستوفر پلامر در طول دهه ۱۹۵۰ در برنامه‌های نمایشی و تئاتر جنرال الکتریک و تئاتر تلویزیونی کرافت و سریال‌های اپیزودیک ظاهر شد؛ از جمله در سریال «ویترین تولیدکنندگان» (Producers' Showcase). در ۱۹۵۸ به خاطر بازی در نمایش تلویزیونی «ماه کوچک آلبان» (Little Moon of Alban) اولین نامزدی جایزه امی خود را دریافت کرد. 

در ۱۹۵۸ در «خانه عروسک» (A Doll's House)، در ۱۹۵۹ تئاتر تلویزیونی «داستان فیلادلفیا» (The Philadelphia Story)، در ۱۹۶۲ در «سیرانو دو برژراک» (Cyrano de Bergerac) بازی کرد. 

ـ دومین و سومین نامزدی امی کریستوفر پلامر

در ۱۹۶۴ با بازی در نقش The Gloomy Dane در نمایشنامه‌ی تلویزیونیِ «هملت در السینور» (Hamlet at Elsinore) دومین نامزدی امی گرفت.

در ۱۹۷۶ در مینی‌سریال Arthur Hailey's the Moneychangers، و در ۱۹۷۷ در مینی‌سریال «عیسی ناصری» (Gesù di Nazareth) ظاهر شد.

ـ چهارمین نامزدی اِمی کریستوفر پلامر

در ۱۹۸۳ در فیلم تلویزیونی واقعیِ The Scarlet and the Black و نیز در سریال تلویزیونی The Thorn Birds که برنده پنج جایزه امی شد، او نیز نامزدی بهترین بازیگر مکمل مرد شد. 

در ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ به ترتیب، در مینی‌سریال آمریکایی و زندگی‌نامه‌ای «کاترین جوان» (Young Catherine) به کارگردانی مایکل اندرسون (بر اساس زندگی واقعی کاترین دوم روسیه)، در تله‌فیلم درامِ آمریکایی «اسرار» (Secrets) به کارگردانی پیتر اچ. هانت، و در فیلم «غریبه‌ای در آینه» (A Stranger in the Mirror) بازی کرد.

ـ گویندگی کریستوفر پلامر و جایزه اِمی

از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ گوینده‌ی‌ سریال انیمیشنِ The New Adventures of Madeline بود که برای آن برنده جایزه امی شد. او همچنین از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۵ گویندگی سریال انیمیشنِ «جهانِ دیوید گیوم» (The World of David the Gnome) را نیز بر عهده داشت.

ـ ششمین نامزدی اِمی کریستوفر پلامر

در سال ۲۰۰۵ در فیلم «پدران ما» (Our Fathers) به کارگردانی دن کورتیس در کنار ستارگانی چون تد دانسون و برایان دنهی بازی کرد. 

ـ دومین گویندگی کریستوفر پلامر و هفتمین نامزدی اِمی

در سال ۲۰۱۰ برای سریال «مغول‌ها و ستارگان فیلم: تاریخچه هالیوود» (Moguls & Movie Stars: A History of Hollywood) گویندگی کرد. فیلم، راهنمای جامعی درباره تاریخ صنعت سینمای آمریکا است. 

در سن ۸۹ سالگی و در سال ۲۰۱۹ در آخرین سریال تلویزیونی کانادایی - بریتانیایی‌اش به نام Departure ظاهر شد و قرار بود برای فصل ۲ نیز بازی کند اما همه‌گیری کویید ۱۹ به تأخیر افتاد. بعدها فیلم‌برداری خود را برای فصل دوم کمی قبل از مرگش به پایان رساند.

حواشی زندگی کریستوفر پلامر

ـ پیرمرد جایزه‌بگیر

کریستوفر پلامر در ۸۲ سالگی در سال ۲۰۱۰ به خاطر بازی در فیلم «تازه‌کارها» (Beginners) برنده اسکار شد و نامش به عنوان مسن‌ترین برنده اسکار در کتاب گینس ثبت شد. رکورد پیرترین برنده جایزه اسکار شاخه نقش اول مرد پیش از وی در اختیار هنری فوندا در فیلم «دریاچه طلایی» بود. و از این سو نیز آنتونی هاپکینزِ ۸۳ ساله رکوردِکریستوفر را شکست و در سال ۲۰۲۱ برای بازی در فیلم «پدر» به عنوان پیرترین بازیگر مرد، برنده اسکار شد. 

ـ تغییر نقش کریستوفر پلامر و عصبانیت او از کارگردان

کریستوفر پلامر بعد از بازی در فیلم The New World به کاگردانی ترنس مالیک که ظاهرا نقش اصلی را داشته است و در ادامه‌ی فیلم‌برداری، کارگردان نقشش را تغییر داده بوده است، در یک میزگرد درباره ترنس مالیک (کارگردان) گفت: 

«او یک آدم فوق‌العاده است و من برخی از فیلم‌هایش را خیلی دوست دارم اما مشکلی که او دارد این است که به شدت نیاز به یک نویسنده دارد زیرا او اصرار دارد همه کارها را خودش انجام دهد و بنویسد و تدوین کند و...، تا جایی که به نظر بسیار پرمدعا به نظر می‌رسد. باید خیلی سخت کار کنی تا همه این کارها واقعی به نظر برسد... من مجبور بودم برایش یک نامه بنویسم. و برایش نوشتم که دیگر هرگز دوباره با وی کار نمی‌کنم. به او گفتم خیلی کسالت‌باری. تو دچار شهوت شده‌ای که خودت را نویسنده بنامی.»

در این میزگرد جورج کلونی نیز از صحبت‌های کریستوفر پلامر حمایت کرد و گفت: بله او واقعاً نقش اصلی بود. 

ـ کریستوفر پلامر جایگزین کوین اسپیسی

به علت رسوایی اخلاقی و جنسی کوین اسپیسی، کارگردان فیلم «تمام پول‌های دنیا» تصمیم گرفت تا کریستوفر پلامر را جایگزین او کند. این موضوع باعث شد که همه‌ی صحنه‌هایی که شامل کوین اسپیسی بود با کریستوفر پلامر دوباره فیلم‌برداری شد.

برخی جوایز و افتخارات کریستوفر پلامر

۱۹۵۹: نامزدی اِمی در رشته بهترین بازیگر مرد، برای «ماه کوچک آلبان»

۱۹۶۶: نامزدی اِمی در رشته بهترین بازیگر نقش اصلی مرد در فیلم‌های درام، برای «هملت در السینور»

۱۹۷۷: برنده اِمی در رشته بهترین بازیگر مینی‌سریال، برای Arthur Hailey's the Moneychangers

۱۹۸۳: نامزدی اِمی در رشته بهترین بازیگر مرد در مینی‌سریال، برای The Thorn Birds

۱۹۹۴: برنده اِمی در رشته بهترین صداپیشه، برای The New Adventures of Madeline

۲۰۰۱: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم تلویزیونی، برای «تراژدی آمریکایی»

۲۰۰۲: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بازیگران برتر در فیلم سینمایی، برای «ذهن زیبا»

۲۰۰۵: نامزدی اِمی در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم سینمایی، برای «پدران ما»

۲۰۰۶: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین بازیگر مرد در فیلم تلویزیونی، برای «پدران ما»

۲۰۱۰: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «آخرین ایستگاه»

۲۰۱۰: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل نرد در فیلم سینمایی، برای «آخرین ایستگاه»

۲۰۱۰: نامزدی جوایز مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «آخرین ایستگاه»

۲۰۱۰: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «آخرین ایستگاه»

۲۰۱۱: نامزدی اِمی در رشته بهترین گویندگی، برای "مغول‌ها و ستارگان فیلم: تاریخچه هالیوود"

۲۰۱۲: برنده اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «تازه‌کارها»

۲۰۱۲: برنده بفتا برای «تازه‌کارها» در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «تازه‌کارها»

۲۰۱۲: برنده گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل نرد در فیلم سینمایی، برای «تازه‌کارها»

۲۰۱۲: برنده جوایز مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «تازه‌کارها»

۲۰۱۲: برنده جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «تازه‌کارها»

۲۰۱۸: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «تمام پول‌های دنیا»

۲۰۱۸: نامزدی بفتا برای «تمام پول‌های دنیا» در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «تمام پول‌های دنیا»

۲۰۱۸: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل نرد در فیلم سینمایی، برای «تمام پول‌های دنیا»