یک هنرپیشه برجسته تئاتر و سینما اهل بریتانیا بود. وی بین سال های ۱۹۷۵ تا ۲۰۱۱ میلادی فعالیت می کرد.پیتر ویلیام پاسلتویت در سال ۱۹۴۶ در یک خانواده کاتولیک کارگری در وارینگتون، چشر به دنیا آمد. پدر او شغل های متعددی داشت از جمله اینکه سرباز ارتش، پاسبان و ناظم مدرسه بود.پیت پاسلتویت بازیگری شکسپیرین بود و در چند نمایشنامه شکسپیر از جمله شاه لیر، هاملت، مکبث و تریلوس و کرسیدا بر روی صحنه تئاتر بازی کرد. وی که چهره زمخت و نسبتاً زشتی داشت، قادر بود هر نقشی را که به قیافه اش می خورد، بازی کند.پیت در اوایل دهه هشتاد به گروه تئاتری سلطنتی شکسپیر پیوست و در نمایشنامه های ریچارد سوم، مکبث و رویای نیمه شب تابستان بازی کرد. وی دو سال قبل، در نقش شاه لیر در تئاتر شهر لیورپول روی صحنه رفت.پیت پاسلتویت با اینکه نسبتاً دیر و در سن سی سالگی وارد سینما شد اما با ایفای نقش هایی متفاوت و تأثیرگذار، توانست خود را به عنوان بازیگری توانا و چیره دست بشناساند. بازیگری که قدرت ایفای نقش شخصیت های گوناگون با ماهیت های متضاد از آدم های خوب و دوست داشتنی (به نام پدر) گرفته تا آدم های خبیث و بدجنس (صداهای دوردست، زندگی های بیجان) را بازی کند.نخستین فیلم او در سینما، در واقع نخستین فیلم ریدلی اسکات کارگردان نامدار بریتانیایی بود با نام دوئل کنندگان (بر اساس داستان کوتاه دوئل ساخته جوزف کنراد) که جایزه بهترین فیلم اول را در جشنواره فیلم کن سال ۱۹۷۷، نصیب این کارگردان جوان کرد. اما وی با بازی در فیلم صداهای دوردست، زندگی های بیجان ساخته ترنس دیویس، به شهرتی نسبی رسید.پیت با بازی خود، بعد و کیفیتی به نقش می داد که کمتر بازیگری قادر به انجام آن بود. بازی او در نقش معدنچی و نوازنده ای معترض و عدالت خواه در فیلم برسد آف یا ناامیدی ساخته مارک هرمن، یکی از نقش های فراموش نشدنی او در سینماست. فیلمی که در انتقاد از نظام سرمایه داری بریتانیا و سیاست ضد کارگری دولت تاچر در سال های دهه هشتاد ساخته شد. سیستمی که عامل فروپاشی و نابودی بسیاری از معدن چیان ذغال سنگ در بریتانیا (به ویژه منطقه یورکشایر) شددر سن ۶۴ سالگی بر اثر بیماری سرطان در بیمارستان رویال شروزبری شروپشایر درگذشت.