مهین دیهیم متولد 1304 در تهران. فوت: هشتم مهر 1381. با نام اصلی مهین رجایی، تحصیلات متوسطه را تا کلاس سوم ادامه داد و بیست سال بیش تر نداشت که برای نخستین بار در نمایش تاجر ونیزی در تئاتر فرهنگ بازی کرد. در تئاتر دهقان درنمایش زورق بی صاحب، در تئاتر فردوسی در نمایش شعله و در تئاتر تهران در نمایش نی نی کوچولو بازی کرد و در 1331 در نخستین فیلم سینمایی اش اشتباه (منصور مبینی) ظاهر شد. در همین سال در فیلم دیگری به نام گرداب (حسن خردمند) بازی کرد، اما با فیلم بی پناه (گرجی عبادیا) به شهرت رسید. او علاوه بر شیوه ی بازیگری، به خاطر صدای گرم و پرطنینش به سر آمد بازیگران زن دوران خود تبدیل شد و برای بازی در نمایش های رادیویی دعوت شد و در 1335 به رادیو رفت. بعدها در برنامه های «شما و رادیو» در صبح های جمعه و همچنین در «جمعه بازار» و «رادیو تعطیلی»فعالیت خود را گسترش داد. پس از بی پناه در سه فیلم این کارگردان بازی کرد: دست تقدیر، فرشته فراری و دختر ساری. در دهه ی 1340 دیهیم به تدریج از سینما فاصله گرفت و فقط نقش های کوچکی بازی کرد و آخرین فیلم او در این دهه آلونک (ماردوک الخاص. 1347) بود. بعدها به دعوت بهرام بیضایی نقش کوتاهی در چریکه ی تارا بر عهده گرفت. دیهیم پس از انقلاب عمده ی فعالیتش را در رادیو متمرکز کرد و در سریال هایی مثل یک گل بهار، پاییز عشق و حدیث عشق و آرایشگاه زیبا بازی کرد. بیماری دیابت در سال های اخیر، تقریباً خانه نشین اش کرده بود.