رسانهها در دهه ۱۹۹۰، «اندی لاو»(Andy Lau) را به عنوان یکی از چهار پادشاه آسمانی ژانر ترکیبیِ «کانتوپاپ» (در موسیقی)، و نیز در دههی ۱۹۸۰ او را در میان پنج ژنرال ببر، به عنوان ببر چهارم میشناختند. اندی لاو به خاطر «بیشترین هنرمند مردِ کانتوپاپ که برندهی جایزه شده است» نامش در رکوردهای جهانی گینس ثبت شد. او ازاین جهت، تا آوریل ۲۰۰۰ مجموعاً ۲۹۲ جایزه کسب کرده بود.
او سه بار نیز برندهی جایزهی فیلم هنگ کنگ برای بهترین بازیگر مرد، و دو بار برندهی جایزه اسب طلایی برای بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کرده است.
در سال ۲۰۰۵ جایزهی بازیگر شمارهی یکِ باکس آفیسِ هنگ کنگ (از ۱۹۸۵ تا آن موقع) را دریافت کرد، که مجموعاً یک میلیارد و هفتصد و سی و سه میلیون و دویست و هفتاد و پنج هزار و هشتصد و شانزده دلارِ هنگ کنگ جهت فیلمبرداریِ صد و هشت فیلم در مدت بیست سالِ گذشته به دست آورد.
در سال ۲۰۰۷ جایزهی «نیلسن باکس آفیس ستاره آسیا» را از شرکت نیلسن دریافت کرد. اندی لاو در بیست و پنجم ژوئن ۲۰۱۸ برای عضویت در آکادمی علوم و هنرهای سینمایی دعوت شد.
اندی لاو در بیست و هفتم سپتامبر ۱۹۶۱ در ناحیهی تای پو در هنگ کنگ به عنوان چهارمین فرزند خانواده زاده شد. پدرش، لائو لای، یک آتشنشان بود. او سه خواهر بزرگتر و یک خواهر کوچکتر و یک برادر کوچکتر به نام لاو تاک سینگ دارد.
از آنجا که پدر بزرگش از زمینداران بزرگ بود، خانوادهاش ثروتمند به شمار میرفتند اما وقتی که اندی لاو شش ساله بود، پدرش به همراه اندی، به محلههای فقیر نشین دیاموند هیل رفت؛ جایی که پر از خانههای چوبی بود. خانههای آنجا لولهکشیِ آب نداشت. اندی لاو نیز مجبور بود تا روزی هشت بار به دنبال آب برود.
اندی لاو پس از طی کردن مراحل ابتدایی تحصیل، به مدرسه متوسطه رفت و سپس از کالج «هو لپ» در سن پو کنگ، کولون فارغ التحصیل شد. او در دوران تحصیل، او را به نام لاو فوک وینگ میشناختند. اندی لاو در کنار تحصیلات رسمی، به هنر خوشنویسیِ چینی نیز پرداخت.
در سال ۱۹۸۱ اندی لاو در مؤسسهی آموزشی بازیگر (TVB) ثبت نام کرد و بازیگری را به صورت حرفهای آموزش دید.
اندی لاو در سال ۱۹۸۱ برای نخستین بار جلوی دوربین تلویزیون قرار گرفت و فقط در یک اپیزود از سریالِTill' We Meet Again بازی کرد.
اندی لاو در سال ۱۹۸۲ با بازی در نقش اصلی، در سریال تلویزیونی درام و جناییِ The Emissary محصول هنگگنگ خیلی زود محبوب و مشهور شد و تبدیلبه ستارهی تلویزیون هنگ کنگ شد؛ تا جایی که به خاطر همین نقش، نامزد جایزه فیلم هنگ کنگ در رشته بهترین بازیگر جدید شد. و از آن زمان به بعد، حرفهی بازیگریاش مسیر گستردهای را طی کرد.
یک سال بعد، در سال ۱۹۸۳ در نقش یانگگو در سریال تلویزیونی «بازگشت قهرمانان کندور» (The Return of the Condor Heroes) محبوبیت و شهرتش را بیشتر کرد. از آن زمان به بعد، اندی لاو نقشهای اصلی بسیاری از سریالهای شرکتِ توزیعکنندهی TVB را بر عهده گرفت.
محبوبیت اندی لاو، به خاطر نقشآفرینی در چنین سریالی، فراتر از هنگ کنگ رفت و به دل و قلبِ اهالی آسیا کشیده شد.
در سپتامبر ۱۹۸۳ این شرکتِ هنگکنگی به دنبال افزایش رتبهبندی خود در رقابت با کره و ژاپن برای بهترین واریتهشو بود. لذا ایستگاه بزرگ و وسیع برنامهی تلویزیونیِ All-Star را تأسیس کرد که تقریباً همه بازیگران و خوانندگان محبوب آن زمان را پوشش داد.
رسانهها اندی لاو و تونی لیونگ و مایکل میو و فلیکس ونگ و کنت تانگ را به علت محبوبیتشان در فیلمها و سریالهای تلویزیون، به عنوان پنج ژنرال ببر تی بی بی معرفی کرده بودند. اندی لاو نیز به عنوان ببر چهارم شناخته میشد. در اواخر دهه ۱۹۸۰ شرکت پخشِ TVB به اندی لاو پیشنهاد یک قرارداد پنج ساله داد اما او به علت ناراضیبودن از متن قرارداد، نپذیرفت و از این شرکت جدا شد. شرکت نیز مقابله کرد و او را در لیست سیاه قرار داد.
در سال ۱۹۸۲ اندی لاو به عنوان مهمان در یکی از موزیکویدیوهای سوزانا کوان حضور یافت. همین حضور اندکی، نظرِ مثبتِ مدیر تدیرابین را به خودش جلب کرد تا به او یک نقش مکمل در فیلم درام «روزی روزگاری رنگینکمان» (Once Upon a Rainbow) با نامِ چینیِ Choi wan kuk بدهد. این، نخستین گام او در دنیای سینما بود.
در همین سال نیز در فیلمِ Boat People در نقش جوانی که به امید خروج از کشور به منطقه اقتصادی جدید اعزام میشود ایفای نقش کرد.
در سال ۱۹۸۳ اندی لاو در نخستین نقش اصلیاش در فیلم درام و اکشِ «در مسیر اشتباه» (On the Wrong Track) محصول شرکت برادران شاو از کشور هنگکنگ ظاهر شد. این فیلم، سومین فیلمی بود که در آن نقشآفرینی کرده بود.
نقش او در این فیلم، دانشآموزی هفده سالهی دبیرستانیِ خوشنیت و خوش اخلاق بود که پس از مشاهدهی کشتهشدن برادر کوچکترش پرخاشگر و سرکش میشود و به یک بزهکار نوجوان تبدیل میگردد.
در همین سال در فیلم The Home at Hong Kongنیز ظاهر شد.
در ۱۹۸۴ در دو فیلم بازی کرد: عشق ابدی (Everlasting Love) و شانگهای سیزده (Shanghai 13).
اندی لاو از ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۰ در فیلمهای فراوانی بازی کرد و چندان درخششی نداشت و یا چندان مورد توجهِ منتقدان سینما قرار نگرفت. در این میان، فیلم «قانون نانوشته» (The Unwritten Law) یک فیلم درامِ محاکمهایِ قابل توجه، به کارگردانی و نویسندگی و تهیهکنندگی و کارگردانی Ng See-yuen و در کنار دینی آیپ (در نقش مادرِ اندی لاو) بود که اندی لاو در آن بازی خیلی خوبی داشت.
این فیلم از نظر منتقدان و تجاری موفقیتآمیز بود و دو دنباله به دنبال داشت: ۱. حقیقت (The Truth)، ۲. «حقیقت: اپیزود نهایی» (The Truth Final Episode) در ۱۹۸۹.
اما از آنجایی که در این فیلم و دو دنبالهی بعدیاش بازیِ لاو و دینی آیپ، عشق مادر و پسری را به نمایش گذاشته بود و در هنگکنگ به دلها نشسته بود، دینی آیپ لقب «مادر اندی لاو» را به خود اختصاص داد.
از ۱۹۸۵تا ۱۹۸۷ در هفت فیلم بازی کرد: Twinkle, Twinkle, Lucky Stars و Powerman II در ۱۹۸۵/ «کریستال جادویی» (The Magic Crystal) و Lucky Stars Go Places در ۱۹۸۶/ «مشهور و ثروتمند» (Rich and Famous) و «برادران قسمخورده» (Sworn Brothers) و «قهرمان تراژیک» (Tragic Hero) در ۱۹۸۷
اندی لاو در سال ۱۹۸۸ در یک فیلم آزمایشیِ هنگ کنگی به نام «حقیقت» (The Truth) به کارگردانی تیلور ونگ بازی کرد که دنبالهای بر فیلم «قانون نانوشته» محصول ۱۹۸۵ بود. این فیلم در اکران سینمایی خود از ۲۸ آوریل تا ۲۵ می در هنگ کنگ، هجده میلیون و هشتصد و سی و یک هزار و ششصد و بیست و پنج دلار هنگ کنگ فروخت.
او در این سال در ۹ فیلم دیگر نیز بازی کرد؛ به نامهای As Tears Go By، The Crazy Companies I / The Crazy Companies II / The Dragon Family / In the Blood / Lai Shi, China's Last Eunuch / The Romancing Star II / Three Against the World.
اندی لاو از آغاز بازیگری تا سال ۱۹۸۹ در حدود بیست فیلم، و در سالهای ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۰ در حدود هشتاد فیلم بازی کرد که به برخی از این هشتاد فیلم اشاره میشود:
در ۱۹۸۹ در شانزده فیلم بازی کرد؛ از جمله در فیلم پرفروش و پرمخاطبِ «خدای قماربازان» (God of Gamblers)، «حقیقت: اپیزود نهایی» (The Truth: Final Episode)، «اولین بار آخرین بار است» (The First Time Is the Last Time).
در ۱۹۹۰ در سیزده فیلم بازی کرد؛ از جمله، «زندانی» (The Prisoner) / Mo deng ru lai shen zhang / «جزیره آتش» (island of fire) / «اژدها در زندان» (Dragon in Jail) / «روزهای وحشی بودن» (Days Of Being Wild).
در سال ۱۹۹۱ اندی لاو کمپانی تولیدی خود را به نام Teamwork Motion Pictures تأسیس کرد که نخستین تولیدش فیلمی بود در ژانر هنرهای رزمی به نام «نجاتدهندهی روح» (Savior of the Soul) که لاو در آن، در نقش یک مزدور بازی کرد و موفقیتی خوبی نیز نصیبش شد و منتقدان نیز استقبال نسبتاً خوبی از آن کردند.
در همین سال در فیلم جنایی «لیراک» (Lee Rock) به کارگردانی لارنس آهمون، در نقش شخصیت اصلی بازی کرد. این فیلم داستان ظهور و سقوط یک نیروی پلیس فاسد است که لیراک بخشی از آن میشود. پس از این فیلم، دنبالهای به نام «لیراک ۲» در همان سال منتشر شد.
در ۱۹۹۱ در ده فیلم دیگر نیز بازی کرد؛ از جمله، در دو فیلم «مغزهای فریبکار» (Tricky Brains) و «قاتلان زودیاک» (Zodiac Killers).
در ۱۹۹۲ در ده فیلم ظاهر شد؛ از جمله در سه فیلمِWhat a Hero! وDo sing daai hang: San go chuen kei و «خواهر و برادرهای خوشتیپ» (Handsome Siblings)
در ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۰ در بیست و پنج فیلم بازی کرد؛ از جمله در فیلم «پلیسهای آینده» (Future Cops)، فیلمِHeaven and Earth، فیلم «افسانه استاد مست» (The Legend of Drunken Master)، فیلم Shanghai Grand، فیلمِ Armageddon، فیلم «قرن اژدها» (Century of the Dragon).
اندی لاو در سال ۱۹۹۵ در فیلم اکشن و درامِ Full Throttle به کارگردانی دِرِک یی بازی کرد. این فیلم، جوایز فراوانی از جشنوارههای هنگکنگی گرفت. اندی لاو نیز به خاطر بازی خوب و درخشانش در این فیلم، نامزد جوایز جشنواره فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر شد.
در سال ۱۹۹۷ اندی لاو دست به کار تهیهکنندگی زد و فیلم درامِ «ساخت هنگ کنگ» (Made in Hong Kong) را به کارگردانی میوهچان ساخت که فیلم، برنده جایزه بهترین فیلم هنگ کنگ شد.
در همین سالِ ۱۹۹۷ اندی لاو باز هم به تهیهکنندگی و بازیگری (با هم) پرداخت و فیلم «طولانیترین تابستان» (The Longest Summer) را به کارگردانی فروت چان (کارگردان مستقل هنگ کنگی) ساخت و در آن بازی کرد.
نخستین جایزههای بازیگری در سینما
اندی لاو پس از سالهای طولانی بازیگریهای فراوان در سینما در سال ۱۹۹۹ برای نخستین بار مورد توجه بیش از پیشِ منتقدانِ هنگکنگی قرار گرفت و نخستین جایزهی بازیگریاش را به خاطر نقشآفرینیِ درخشان در فیلم اکشن و ترسناکِ Running Out of Time به تهیهکنندگی و کارگردانی جانیتو در نوزدهمین دوره جوایز فیلم هنگ کنگ دریافت کرد.
سپس در سال ۲۰۰۰، به خاطر بازی در نقش یک مبارز مویتای در صدمین فیلم خود در فیلم رزمی و درام A Fighter's Blues به کارگردانی و نویسندگی دانیل لی و تهیهکنندگیِ خودش، در ششمین دوره جشنواره جوایز «گلدن باهینیا» (Golden Bauhinia) برنده جایزه در رشته بهترین بازیگر مرد شد.
در این سال در دو فیلم دیگر به نام «نیاز به تو...» (Needing You...) و «دوئل» (The Duel) حضور داشت.
در ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ در چهارده فیلم بازی کرد؛ از جمله در فیلم «جوجهی طلایی» (Golden Chicken) که در نقش خودش بازی کرد، «جوجهی طلایی ۲»، و فیلمِ سهگانهی «اعمال شیطانی» (Infernal Affairs) و Love on A Diet که به خاطر این فیلم اخیر، نامزد جایزه جشنواره جوایز «گلدن باهینیا» شد.
در سال ۲۰۰۲ در سهگانهی جنایی و اکشنِ بسیار تحسینشده به نام «اعمال شیطانی ۱» بازی کرد که برخی یا بسیاری معتقدند به تنهایی صنعت فیلم هنگ کنگ را احیا کرد و پردرآمدترین فیلم اندی لاو در هنگ کنگ شد. و در همین راستا بود که او نامزدی بهترین بازیگر مرد را در جوایز فیلم هنگ کنگ.
فیلم مارتین اسکورسیزی به نام «رفتگان» که در سال ۲۰۰۶ اسکار بهترین فیلم را برد، بازسازی همین فیلم است. همچنین این فیلم به عنوان بهترین فیلم خارجی زبان در هنگ کنگ در هفتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار انتخاب شده بود اما نامزد نشد.
اندی لاو در سال ۲۰۰۳ در تنها کارگردانی خودش در فیلم کوتاه و موزیکالِ Love Under the Sun بازی کرد تا آگاهی را درباره ایدز افزایش دهد و تصورات غلط رایج درباره مسریبودنش را از بین ببرد.
در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ نیز در اعمال شیطانی ۲ و ۳ همان نقش را ایفا کرد.
در ۲۰۰۳ در فیلم هیجانانگیز Running on Karma به تهیهکنندگی و کارگردانی مشترکِ جانیتو و وایکافای، با مضمون بودیسم و موضوع کارما حضور پیدا کرد و به خاطر این بازی، دومین جایزه انجمن منتقدان فیلم هنگ کنگ را برای بهترین بازیگر مرد به دست آورد.
اندی لاو در ۲۰۰۴ نام شرکت خود (Teamwork Motion Pictures) را به (Focus Group Holdings Limited) تغییر داد و نخستین تولیدش فیلم جناییِ Jiang Hu بود.
او در این سال، در مجموع، در شش فیلم بازی کرد که مهمترینش فیلم بدیع و درخشانِ «خانه خنجرهای پرنده» (House of Flying Daggers) ساخته ژانگ ایمو و محصول چین بود و در در جشنواره فیلم کن به نمایش در آمد. او در این اثر خلاقانه، در کنار ستارگانی چون ژانگ زئی و تاکشی کانشیرو بازی کرده است.
کارگردان با این فیلم (که دومین اثرش در ژانر رزمی بود) و نیز با فیلم رزمی «قهرمان»، برای ژانر رزمی افتخاری بزرگ به ارمغان آورده است.
در همین سال ۲۰۰۴ اندی لاو به خاطر بازی در فیلم «اعمال شیطانیِ ۳» (Infernal Affairs III) برنده جایزه اسب طلایی برای بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.
اندی لاو در سال ۲۰۰۵ برای بازی در ۱۰۸ فیلم در ۲۰ سال، برندهی جایزه "شمارهی یکِ باکس آفیسِ بازیگر در هنگ کنگ (در بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۵) شد. رقم باکس آفیسِ او مجموعاً ۸۱۶/۲۷۵/۷۳۳/۱ دلار بوده است.
خودش در مصاحبهای به خبرنگاران گفت: «من هرگز تصور نمیکردم که این رقم به ۷/۱میلیارد برسد!»
اندی لاو در همین سالِ ۲۰۰۵ باز هم درخشید و جایزه گرفت. او با بازی در فیلم کمدی-درام و فانتزی «صبر کن تا پیر شوی» (Wait 'til You're Older) به کارگردانی تدی چان مورد توجه منتقدان هنگکنگی قرار گرفت و در جشنواره فیلم هنگکنگ نامزد جایزه بهترین بازیگر شد.
در ۲۰۰۶ در فیلم نبرد جنگجویان (Battle of the Warriors) و در ۲۰۰۷ در فیلم درام و جناییِ Protégé بازی کرد که جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد.
در همین سال، در فیلم «جنگسالاران» (The Warlords) به کارگردانی پیتر چان و ریمند ییپ محصول هنگکنگ و چین درکنار جت لی و تاکشی کانشیرو در نقش مکمل بازی کرد. این فیلم در هنگکنگ، نامزد ۴۶ جایزه شد. اندی لاو نیز نامزد جایزه جشنواره فیلم هنگکنگ شد.
در ۲۰۰۸ در فیلم «سه امپراتوری» (Three Kingdoms) و در ۲۰۰۹ در دو فیلم «تأسیس جمهوری» (The Founding Of A Republic) و Look for a Star نقشآفرینی کرد.
در ۲۰۱۰ در فیلم اکشن و ماجراجویانه و درام و فانتزی و تخیلیِ «کارآگاه دی: راز شبح آتشین» (Detective Dee: Mystery of the Phantom Flame) به کارگردانی تسویی هارک بازی درخشانی کرد که به خاطر آن، نامزد دریافت جایزه شیر طلایی در جشنواره ونیز شد. نام اصلی فیلم، Di renjie: Tong tian di guo است.
در ۲۰۱۱ در فیلمی بازی کرد که ۵۲ جایزه در هنگکنگ کسب کرده بود. خودش نیز به خاطر بازی در این فیلم، شش نامزدی دریافت کرد که برنده سه جایزه شد. نام فیلم، «یک زندگی ساده» (A Simple Life) و کارگردانش آن هوی است. این فیلم، برندهی جایزه جشنواره ونیز نیز شد.
در این سال در سه فیلم دیگر نیز بازی کرد:What Women Want وThe Founding of a Party و شائولین (Shaolin) که کارگردانِ شائولین بنی چان و نویسندهاش آلن یوئن بود و جکی چان و نیکلاس تسه و فن بینگبینگ و میچل بای، ستارگان این فیلم بودند.
در سال ۲۰۱۲ در فیلم جنگ سرد (Cold War) بازی کرد.
در ۲۰۱۳ در فیلم اکشن و هیجانانگیز و سه بعدیِ «توفان آتش» (Firestorm) به کارگردانی آلن یوئن و تهیهکنندگیِ خودش، و در کنار تونگ لام و لوچِن یَوکا بازی کرد. این فیلم در طول پس از تولید به سه بعدی تبدیل شد و آن را به اولین فیلم اکشن پلیس هنگ کنگ سه بعدی تبدیل کرد.
در همین سال، در سه فیلم دیگر نیز بازی کرد: اول، «تعویض» (Switch) و دوم، «کارآگاه کور» (Blind Detective) و سوم Singing When We're Young. در ۲۰۱۴ نیز در قسمت سوم سهگانهی «جوجه طلایی» بازی کرد.
۲۰۱۵ در چهار فیلم «از وگاس تا ماکائو ۳» (From Vegas to Macau III)، «گمشده و عشق» (Lost and Love)، Our Times و «نجات آقای وو» (Saving Mr. Wu) بازی کرد.
اندی لاو در ۲۰۱۶ در فیلم هالیوودی و آمریکایی «دیوار بزرگ چین» (The Great Wall) به کارگردانی ژانگ ایمو و نویسندگی تونی گیلروی، دوگ میرو و کارلو برنارد و در کنار ستارگانی چون مت دیمون، پدرو پاسکال و ویلم دفو ظاهر شد. فیلم، چندان فروشخوبی نداشت و از نظر گیشه، نسبتاً شکست خورد.
در همین سال، در فیلمهای Railroad Tigers و «بادیگارد» یا «بادیگارد محبوب من» (My Beloved Bodyguard) و «عملیات میلان» (Mission Milano) و Railroad Tigers نیز بازی کرد.
در ۲۰۱۷ در فیلم «موج انفجار» (Shock Wave) به کارگردانی هرمان یاو و در نقش یک افسر خنثیکنندهی بمب بازی کرد که برای او نامزدی بهترین بازیگر مرد در بیست و هفتمین دوره جوایز فیلم هنگ کنگ را به ارمغان آورد. اندی لاو، خودش تهیهکنندهی این فیلم نیز بود.
او در این سال، در دو فیلم «ماجراجویان» (The Adventurers) و «تعقیب اژدها» (Chasing the Dragon) نیز حضور داشت. در ۲۰۱۹ نیز در دو فیلم «توفان سفید ۲: اربابان مواد مخدر» (The White Storm 2: Drug Lords) و «فاگارا» (Fagara) بازی کرد.
در ۲۰۲۰ در دنبالهی قسمت اول، به فیلم «موج انفجار ۲» (Shock Wave 2) بازگشت و نقش کاملاً متفاوت با نقشش در قسمت اول بود. فیلم ۴/۲۲ میلیون دلار در سراسر جهان فروخت که آن را به پرفروشترین فیلم اندی لاو در باکس آفیسِ جهانی تا به امروز تبدیل کرده است. او در همین سال، در فیلم Find Your Voice به کارگردانی و نویسندگی آدریان کوان نیز ظاهر شد.
در سال ۲۰۲۱ در فیلم کمدی و اسرازآمیزِDetective Chinatown 3 به کارگردانی و نویسندگی چِنسیچان، و نیز در فیلم کمدی سیاه و اکشنِ «پایان بازی» (Endgame) ساخته ژیائوژی رائو و در کنار یانگ ژیائو، رجینا وان و محصول چین و هنگکنگ بازی کرده است.
اندی لاو در کنار تونی لیونگ در یک فیلم اکشن و رزمیِ تازه به نامِ Goldfinger، و با حمایت امپراتور موشن پیکچرز و شرکای چینی، با بودجهی حدود ۸/۳۰ میلیون دلار بازی خواهد کرد.
در همین سال در فیلم «روزی روزگاری در هنگکنگ» (Once Upon a Time in Hong Kong) به نویسندگی و کارگردانی فلیکس چونگ نیز بازی کرده است که فیلمبرداریاش در فوریه آغاز شد و در ۲۴ می پایان یافت و ماهِ نخست ۲۰۲۳ اکران خواهد شد. او همچنین در فیلم «مسیر بحران» (Crisis Route) ساخته اوکساید پَن و تهیهکنندگی خودش بازی کرد که ایننیز ماهِ نخستِ ۲۰۲۳ اکران خواهد شد.
در سال ۲۰۰۸ اندی لاو با کارول چو (که دختری چینی- مالزیایی بود) در لاس وگاس ازدواج کرد. هر دو گیاهخوار و بودایی معتقد هستند. اندی لاو در همان آغاز جوانی به دین بودا گراییده بود. در نهم میِ ۲۰۱۲ کارول چو اولین فرزند را که دختر بود، به دنیا آورد و نامش را هانا گذاشتند.
در ژانویه ۲۰۱۷ اندی لاو در حین یک تیراندازی در Khao Lak (منطقهای که سه ساعت خارج از پایتخت تایلند، بانکوک بود) از روی اسب به زمین پرتاب شد و زیر دست و پای اسب به شدت مجروح شد. با این حال اندی لاو توانست در آگوست ۲۰۱۷ به طور کامل سلامت خود را به دسا آورد و به سر کار بازگردد.
اندی لاو هرگز گواهینامهی رانندگیِ موتور سیکلت نداشته است. به خاطر همین، بیشتر صحنههای خطرناک فیلمبرداریهایش را یک بدلکار انجام میداده است. وقتی با یکی اجرا می کند، موتور هرگز روشن نمی شود.
اندی لاو در این هشتاد فیلم، اگرچه یک بازیگر قابل احترام بود اما بیشتر، به خصوص در سالهای نخستینِ بازیگریاش، به خاطر زیباییهای چهره و تیپ و ظاهر شناخته شده بود؛ تا جایی که هوادارنش او را بت ماتینی مینامیدند.
اندی لاو تا دو کتاب نوشته و منتشر کرده است که یکی شامل زندگینامهی او در سال ۱۹۹۵ به نام «اینگونه بزرگ شدم» که به نثر نوشته شده است؛ و دیگری خاطراتش در سال ۲۰۱۲ به نام «۳۰ روز کاری من» است که هنگام کار بر روی فیلمِ «یک زندگی ساده» نوشت.
اندی لاو نخستین آلبوم خود را در سال ۱۹۸۵ با نام «فقط بدان که هنوز تو را دوست دارم» منتشر کرد. صدایش با موسیقی عامهپسند متناسب نبود اما با پشتکاری به یکی از موفقترین خوانندگانِ کانتوپاپ تبدیل شد.
او اولین جایزهی آهنگ برتر طلایی خود را در ۱۹۹۰ برد و از آن پس آنقدر جایزه برد که نامش از این نظر در رکوردهای جهانی گینس ثبت شد (تا آوریل سال دو هزار، ۲۹۲ جایزه).
از اوایل دهه ۱۹۹۰رسانهها عنوان یکی از چهار پادشاه بهشتی کانتوپاپ را به وی دادند. او در ۲۴ آگوست ۲۰۰۸ در اختتامیه بازیهای المپیک در کنار جکی چان آواز خواند. همچنین در مراسم افتتاحیه پارالمپیک در ۶ سپتامبر ۲۰۰۸ آهنگ «پرواز با رویا» را با هان هونگ خواند.
۱۹۸۳: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر نوظهور، برای Boat People
۱۹۸۹: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای As Tears Go By
۱۹۹۲: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Lee Rock
۱۹۹۶: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Full Throttle
۱۹۹۸: برنده جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین فیلم، برای «ساخت هنگکنگ»
۱۹۹۹: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین فیلم، برای «طولانیترین تابستان»
۲۰۰۰: برنده جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Running Out of Time
۲۰۰۱: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای A Fighter's Blues
۲۰۰۲: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Love on A Diet
۲۰۰۳: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Infernal Affairs
۲۰۰۴: برنده جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Running on Karma
۲۰۰۴: برنده جوایز انجمن منتقدان فیلم هنگ کنگ در رشته بهترین بازیگر، برای Running on Karma
۲۰۰۶: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای «صبر کن تا پیر شوی»
۲۰۰۸: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای «جنگسالاران»
۲۰۰۸: برنده جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «جنگسالاران»
۲۰۱۲: برنده جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای «یک زندگی ساده»
۲۰۱۶: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای «گمشده و عشق»
۲۰۱۸: نامزدی جشنواره جوایز فیلم هنگکنگ در رشته بهترین بازیگر، برای «موج انفجار»