بو می‌ترسد!

یک سال پیش

۲۰ تیر ۱۴۰۲

یک شروع زامبی‌وار(که برای من جذاب‌ترین بخش فیلم است) و ادامه‌ای افسانه‌ای و پایانی کوبریک وار!

بو‌ میترسد

بعضی اسم‌ها انقدر خوبند و واضح که نیازی به عنوان ندارند، مثل همین «بو‌م میترسد.» 

اتفاقا همین اسم انگار تمام ماجرای فیلم را یک جا لو می‌دهد، و همه تعاریف فلسفی فیلم را بک جا برملا میکند. ترس، و ترسیدن خودشپایه همه اتفاقات بعدی زندگیست!

خلی قصد فلسفه بافی و انگاشتهاب فراوانی ندارم! اما این‌روزها که همه ما بیشتر درگیر ترس بوده‌ایم و به طرز جذابی همه اتفاقاتاخیر انگار ترسمان را از خیلی چیزها ریخته، شجاع تر شده ایم و این شجاعت از پرت شدن توی همان دریاچه اخر فیلم می‌آید، منتهامن فکر می‌کنم ما از زیر قایق ارام بلند شده‌ایم و روی اب شناوریم، هنوز به ارامش نرسیده ایم اما از غرق شدن هم نمیترسم، چون تویاب پرت نشده ایم، شیرجه زدن را امتحان کرده‌ایم!

پرت شدیم از بو، آخرین فیلم آری آستر که بعد از میدزومار عجیب خوشم می‌اید ازش، از جسارتش در روایت، فیلمبرداری، بهم ریختنقواعد و ژانر…

«بو‌میترسد» یک کمدی گروتسک‌ِ زامبی وار فانتزی ست… دقیقا تمامی این ژانرها توی فیلم به شدت و با قواعدشان بازی می‌کنند.

یک شروع زامبی‌وار(که برای من جذاب‌ترین بخش فیلم است) و ادامه‌ای افسانه‌ای و پایانی کوبریک وار!

اتصال بخش‌های مختلف فیلم با رویدادی در آب، که از تیتراژ تا پایان همراهمان است، و انگار بازگشت بو به رحم مادریست که ازمادرانگی ابهت سرزمینی اش را گرفته و قدرت ضد بشری اش!

در نگاه بالاتر حکومت، و بالاتر از آن زمین و بقایش مادریست که تنها منافع خود را میخواهد و در هر بخشی از زندگی با کوبیدن ترس گناه، به کنترل و در نهایت ویرانی‌ات کمک میکند و این خاصیت این دنیاست انگار.

بعد از میدزومار حالا اری استر سراغ مفاهیم پیچیده تر راونشتاختی و بشری رفته، اما در میانه و در تقابل با مفاهیم به شدت کشدار وکند میشود، و شاید تنها بخش آزاردهنده فیلم‌ همین باشد.

دوربین سرگردان نیمه اول و هموار نیمه دوم‌خ‌ب است، اما تکرار یک قصه در چند ژانر، در ادامه جذابیتش کم میشود و سکانس پاپانیمادر و فرزند هم کمی شعاری و باسمه‌ایست. آن شمایل آلت‌وار توی پشت بام هم در نگاه اول یادآور فیلم تسخیر زولاوسکی است اما ازنظر من فحش بزرگیست به جامعه فیمینیست ! زنانی که در تقابل با جنسیت مردانه در پستو و آن ‌هم پستویی که بالای خانه است و نه درزیرزمین هنوز نگه اش داشته اند و تنها سهم اش از مبارزه ضد مرد تحویل پسری الکن به جامعه است که آن‌هم بعد از مرگ زن تمامخرافاتش را دور می‌ریزد.

و فارق از همه‌ این بالا و پایین‌ها، 

لذت سینما را توی سه ساعت با بازی بینظیر خواکین فینیکس تجربه کنید،


نظرهای منتشر شده