سفارشی خشن

پای آبیار در کفش ریگی
 

عبدالمالک ریگی نام آشنایی برای ایرانی هاست. نامی عجین شده با قتل و ترور و بلوچ. چندسال پیش که وزارت اطلاعات ریگی را روی هوا گرفت پیش بینی میشد فیلم زندگی این شخصیت مرموز زودتر از اینها ساخته شود. این فیلم روایت واقعی از ازدواج عبدالحمید ریگی برادرعبدالمالک ریگی سرکرده گروه جندالله با فائزه منصوری است که پس از ازدواج به پاکستان فرار میکنند و...
 

فیلمساز درکنار روایت اصلی، دستی هم (هرچند ضعیف) بر معرفی فرهنگ بلوچ دارد. مهمان نوازی ، مراسم شادی ، لهجه و گفتار ، موسیقی ، طرح و رنگ لباسهای محلی و... همه جهت فضاسازی فیلم بکار رفته است غافل ازاینکه وجهه ی بد این مردم را از وجهه ی خوبشان پررنگ تر نشان داده است. فیلمساز جز در چند مورد کوتاه اشاره ای به معضلات مردم بلوچ و اقتدار دستگاه امنیتی ایران نمیکند. بنظر میرسد قصد کارگردان بیشتر نمایش عریان خشونت بود. با این ویژگی نمایش فیلم برای سنین مختلف باید محدود میشد.
 

تاثیر کشف اسلحه در منزل خانواده ریگی، ورود یکهویی افراد مسلح بلوچ به منزل، کلیپهای قتل سربازان در موبایل و... اینقدر قوی هستند که سکانسهای شاد هیچ قدرتی برای آرام سازی ذهن مخاطب نسبت به بلوچ ها ندارند.
انتخاب های نرگس آبیار برای بازی در فیلمی یا چنین موضوعی هم کمی جسورانه ست. هوتن شکیبا را که با لیسانسه های سروش صحت میشناسیم در کنار الناز شاکر دوستی که بیشتر به ستاره ی ژانرهای عاشقانه سطحی مشهور است در کنار هم قرار داده و به قلب یک خانواده ی تروریستی میفرستد.
 

فیلم تند ، شلوغ است و طولانی ست.  پاکستان را غرق در نکبت همچون یک سلاخ خانه معرفی میکند. با تغییرات روحی روانی شوهر فائزه ، شعاری هم میشود اما دایره ی رئالیسم(در ساختار و فرم ، نه در قصه) خارج نمیشود. فرم بخوبی تاپایان فیلم حفظ میشود و دلهره و تاسف کم کم جای جذابیت را در دل مخاطب میگیرد. کادرها خوب گرفته شده و آبیار در سکانسی جسورانه تر تماشاگر را به منزل یکی از قربانیان تروریستها میبرد. مادری که بطور اتفاقی شاهد پخش زنده ی  ذبح فرزندش بدست تروریستها میشود.
 

آبیار بعد اثر قبلیش شیار۱۴۳ در جبهه ی جنوب غرب کشور اینبار در شبی که ماه کامل شد سری به جبهه ی جنوب شرق میزند. اعتقادات ریگی و تاثیر پذیری یارانش نسبت به حرفهایش را بیان میکند. بازی ها متفاوت، باور پذیر و یک پله ترقی برای بازیگران است. با تمام این اوصاف بنظر میرسد فیلم سفارشی  در جهت منافع جمهوری اسلامی ایران ساخته شده است.