یک کمدی دبیرستانی جذاب و شیرین

ترجمه اختصاصی سلام سینما

چیزی که می‌خواهم بگویم این است که من پیتر پارکر را در «مرد عنکبوتی: دور از خانه» به همان دلیلی دوست دارم که از مایلز مورالس در «درون دنیای عنکبوتی» خوشم می‌آید: او یک نوجوان است. در عصر فرهنگ پاپ، مرد عنکبوتی 60 ساله شده است، اما تازه‌ترین فیلم‌هایش همچنان بر دوره جوانی او تأکید دارند. تام هالند، بازیگر انگلیسی که از سال 2016 نقش مرد عنکبوتی را بازی کرده، به تازگی 23 ساله شده است، اما همچنان مثل یک دانش‌آموز دبیرستانی 16 ساله نیویورکی به نظر می‌رسد. همانطور که باید باشد.

جوانیِ دائمی شخصیتها در فیلم (و یا آنطور که این روزها می‌گوییم، «در جهان»)، با نشان دادن اتفاقات بین دو فیلم اخیر “Avengers” توضیح داده شده است. یادتان می‌آید؟ نه؟ می‌دانم، تقریبا دو ماه شده است. به هر حال، بسیاری از ابرقهرمانان به همراه نیمی از موجودات زنده جهان توسط یک فرد شرور با چهره ارغوانی‌رنگ و چانه موج‌دار به خاکستر تبدیل شدند. این در آن زمان یک اتفاق خیلی بزرگ بود، اما همه آنها دوباره به زندگی برگشتند و اکنون از کلِ این قسمت تحت عنوان “The Blip” یاد می‌شود.

صحنه‌های آغازین «دور از خانه» به کارگردانی جان واتز و فیلمنامه کریس مک‌کینا و اریک سامرز، این آپوکالیپسِ برگشت‌پذیر را در قالب کمیک، از نقطه‌نظر پیتر پارکر و هم‌کلاسی‌هایش در دبیرستان میدتاون به تصویر می‌کشد. پیتر هنوز در کوئینز با عمه می (ماریسا تومئی) زندگی می‌کند و همچنان به ام. جی. (زندایا) علاقه دارد. همه در حال آماده شدن برای سفر به اروپا هستند. همه چیز روبراه است تا اینکه جهان با ابرشرور بعدی خود مواجه می‌شود.

علاوه بر نیک فیوری (ساموئل ال. جکسون) و ماریا هیل (کابی اسمالدرز)، هپی نیز برای تقویت شکوه متحدانه فیلم که نشان Avengers است، وارد عمل می‌شود. جیک جیلنهال نیز بکار گرفته می‌شود تا همه چیز را جالب‌تر کند و اسپویلرها را گوش به زنگ نگه دارد. همانطور که در اغلب این فیلم‌ها شاهد هستیم، یک سرگرمی کوچک‌تر و سرزنده‌تر در داخل ماشین‌آلات دیجیتالی پر سر و صدای آنها وجود دارد. فیلمسازان سعی می‌کنند با تزریق خودآگاهی به کار فریبنده‌ای که به دنبال انجام آن هستند، مبارزات بزرگ و دنباله‌های اکشن را واقعی‌تر کنند. از این رو، یک سری از دنباله‌ها در یک قلمرو مجازی سیاه اتفاق می‌افتند که در آن رویدادهای بصری جالبی رخ می‌دهند. برای یک مدت کوتاه، به هر حال.

با اینکه کمدی دبیرستانی «دور از خانه» یک اثر اورجینال نیست، جذابیت و شیرینی قابل‌توجهی دارد. جی. بی. اسموو و مارتین استار به عنوان معلمان بیچاره‌ای که باید گروهی از نوجوانان اهل ونیز، پراگ و لندن را تربیت کنند، خنده‌دار به نظر می‌رسند. جیکوب بتالون و انگوری رایس مانند پیتر پارکر و ام. جی. دلپذیر هستند و ناگهان عاشق هم می‌شوند. آیا این اتفاق برای پیتر نیز رخ می‌دهد؟ تازه‌ترین بخش داستان، برخی از مسائل قدیمی شخصیتها را واکاوی می‌کند، در حالیکه پیتر با خواسته‌های متقابل یک نوجوانان عادی و یک ابرقهرمانان دست و پنجه نرم می‌کند. داستان فقط در مورد مسئولیت بزرگ برخورداری از یک قدرت ویژه نیست، بلکه درباره کشف افراد و چیزهایی است که مسئولشان هستید. وفاداری پیتر به دوستانش-یک نوجوان شیرین و سرزنده که با مسائلی چون تحمل، شک‌گرایی و جدیت دسته و پنچه نرم می‌کند که از مشخصه‌های نسل او است، و همچنین بعضی از جنبه‌های ناخوشایندی که دارد-گاهی اوقات با حرفه او در تضاد است. آرزو می‌کنید کاش گاهی می‌توانست به خودش استراحتی بدهد.

منبع : نیویورک تایمز

مترجم : وحید فیض خواه