جاناتان کیمبل سیمونز (Jonathan Kimble Simmons) معروف به جی.کی سیمونز، بازیگر و صداپیشه‌ی آمریکایی در روز 9 ژانویه 1955 در منطقه‌ی مسکونیِ کم‌جمعیتِ گروس پوینت که در شهرستان وین و حومه‌ی دیترویت (بزرگ‌ترین شهرِ ایالت میشیگان) قرار دارد، به دنیا آمده است.
جی.کی. سیمونز و میشل شوماخر (بازیگر، خواننده و رقصنده در برادوی، و کارگردان سینما و دارای کمربند مشکیِ ثبت‌شده در ستاد جهانی تکواندو کوکیوون در سئول) در جریان تورِ پیتر پن با یک‌دیگر آشنا شدند و آشنایی‌شان به ازدواج ختم شد.
آنها دارای یک پسر به نام جو (۱۹۹۹) و یک دختر به نام اولیویا (۲۰۰۲) هستند.
جی کی سیمونز مادرش پاتریشا (با نام خانوادگی کیمبل) مدیر بود و پدرش دونالد ویلیام سیمونز معلم موسیقی در مدرسه‌ی راهنماییِ پارسلز بود. او یک خواهر به نام الیزابت و یک برادر به نام دیوید دارد.
گفته می‌شود که وی از نوادگان مستقیم پادشاه ادوارد اول است و روابط خویشاوندیِ سلطنتی با ملکه الیزابت دوم و... برخی از شخصیت‌های تاریخی-سیاسی آمریکا دارد.
سیمونز در مدرسه ابتداییِ فری در محل تولدش منطقه‌ی کم‌جمعیتِ گروس پوینت وودز تحصیل کرد. در سال 1965 وقتی که ده ساله بود، خانواده‌اش به شهر ورتینگتون از ایالت اوهایو در حومه‌ی کلمبوس نقل مکان کردند.
از سال 1970 تا 1972 در دبیرستان ورتینگتون تحصیل کرد؛ جایی که در نمایشنامه و فوتبال و گروهِ کُرِ موسیقی فعالیت داشت. در سال 1973 هنگامی که 18 سال داشت، به میسولا از ایالت مونتانا نقل مکان کردند؛ جایی که پدرش مدیر مدرسه موسیقی در دانشگاه مونتانا شد.
جاناتان نیز از همین دانشگاهِ مونتانا درس خواند و در سال 1978 با مدرک لیسانس هنر در گرایش موسیقی فارغ التحصیل شد.
در دوران تحصیل در دانشگاه، به عضویت انجمن برادریِ فی مو آلفا سینفونیا با محوریت موسیقی درآمد. بعدها برای سکونت به سیاتل رفت و به عضویت تئاتر رپرتوری سیاتل درآمد. در این‌جا بود که با بهترین دوستش مایکل اسمیت آشنا شد و این‌جا و و این فضا و این آشنایی، ذهن و ضمیر سیمونز را به دنیای بازیگری کشاند.
جی کی سیمونز در اوایل دهه 1980 عضو تئاتر سیاتل رپرتوری بود؛ جایی که در نمایش‌هایی مانند The Fantasticks، Pal Joey، An Enemy of the People و Guys and Dolls بازی کرد.
در سال 1987 در نمایشنامه‌ی موزیکال «پرندگان بهشت» (Birds of Paradise) خارج از برادوی بازی کرد و سرانجام در سال 1992 در برادوی نقشی را ایفا کرد و در بازسازی «بچه‌ها و عروسک‌ها» (Guys and Dolls) نقش بنی ساوت استریت را بازی کرد.
در سال 1994 او چندین نقش را در طنز اپرای واگنر قرائت کرد و نقش جیگر را در بازسازی «چرخ فلک» با اپرای بزرگ هیوستون بازی کرد.
جی کی سیمونز اولین حضور خود را در یک نقش تلویزیونی زنده در نمایش Popeye Doyle انجام داد و در نقش افسر گشت حضور داشت. سپس در نقش پلیس سواره‌نظام سلطنتی کانادا (RCMP) در سریال «تمام بچه‌های من» (All My Children) ظاهر شد.
یکی از نقش‌های برجسته‌تر و جدی‌تر سیمونز نقش دکتر امیل اسکودا، روان‌پزشک پلیس، در فصل هشتم تا چهاردهمِ سریال «قانون و نظم» (Law & Order) بود. این سریال از ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ ادامه داشت و سیمونز تا سال 2004 در 41 قسمت ظاهر شد و سپس برای سه قسمت در فصل آخر دوباره حضور یافت.
در بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ نیز در سریال New York Undercover به عنوان مهمان و در نقش گروهبان حضور یافت.
فیلم تلویزیونیِ زندگینامهای 3: The Dale Earnhardt Story که زندگی راننده نسکار دیل ارنهارت را به تصویر می‌کشد بازی کرد.
در سال ۱۹۹۴ سیمونز برای اولین بار در سینما ظاهر شد و در فیلم کمدی سیاه «رف» (The Ref) یا «گروگان‌های متخاصم» به کارگردانی تد دم در نقش فرعی و کم‌رنگ سرهنگ سیسکل بازی کرد. در همین سال در فیلم «پیشاهنگ» (The Scout) به کارگردانی مایکل ریچی نیز ظاهر شد.
در سال ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ در چهار فیلم بازی کرد:
۱. فیلم «باشگاه همسران اول» (The First Wives Club) به کارگردانی هیو ویلسون
۲. فیلم آمریکایی مهیج و جنایی «اقدامات شدید» (Extreme Measures) به کارگردانی مایکل اپتد
۳. فیلم نئونوآور درام و دلهره‌آورِآرژانتینی-آمریکاییِ «عشق وارد شد» (Love Walked In) به کارگردانی خوان خوزه کامپانلا
۴. فیلم اکشن و مهیج «شغال» (The Jackal) به کارگردانی مایکل کاتن-جونز و در کنار بروس ویلیس و ریچارد گی‌یر
از 31 ژانویه 1993 تا 21 مه 1999 سریال درام و پلیسی «قتل: زندگی در خیابان» (Humicide: Life on the Street) در NBC پخش شد که سیمونز به عنوان مهمان در آن ظاهر شد.
سیمونز در سال ۱۹۹۷ برای انیمیشن موزیکال و فانتزی و درامِ «آناستازیا» (Anastasia) به کارگردانی مشترک دان بلات و گری گولدمن صداپیشگی کرد.
در سال ۱۹۹۸ سیمونز در فیلم کمدی-درام آمریکایی «سلبریتی» (Celebrity) به نویسندگی و کارگردانی وودی آلن در نقش فرعی سووِنی‌یِر هوکا ظاهر شد.
هم‌بازی‌های او در این فیلم، هانک آزاریا، دی‌کاپریو و دونالد ترامپ (در نقش خودش) هستند.
در سال ۱۹۹۹ در دو فیلم ظاهر شد:
۱. فیلم درام و رمانتیک «قوانین خانه سایدر» (The Cider House Rules) به کارگردانی لاسه هالستروم
۲. فیلم «به عشق مسابقه» (For Love of the Game) به کارگردانی سم ریمی، در نقش فرعی فرانک پری و در کنار کوین کاستنر، کلی پرستون و جان سی ریلی.
در سال ۲۰۰۰ در دو فیلم و یک سریال تلویزیونی ظاهر شد:
۱. فیلم درام و رمانتیک «پاییز در نیویورک» (Autumn in New York) به کارگردانی جوآن چن در نقش مکمل دکتر تام گراندی.
۲. فیلم مهیج و متافیزیکی «هدیه» (The Gift) به کارگردانی سام ریمی در نقش فرعی کلانتر پرل جانسون
۳. سریال تلویزیونی آمریکاییِ جنایی و درام و پزشکیِ «دیدبان سوم» (Third Watch) که از ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۹ شروع شد و تا ۵ می ۲۰۰۵ ادامه پیدا کرد.
در سال ۲۰۰۱ در یک فیلم و یک سریال بازی کرد:
۱. فیلم کمدی-رمانتیک «مکزیکی» (The Mexican) به کارگردانی گور وربینسکی در نقش مکمل تد اسلوکام
۲. سریال آمریکایی «نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه» (Law & Order: Special Victims Unit) که برگرفته از سریال اصلی «نظم و قانون» است.
در سال ۲۰۰۲ در نقش فرعی فلش تامپسون (همکلاسی پیتر پارکر و دوست سابق مری جین) در فیلم «مرد عنکبوتی» (Spider-Man) به کارگردانی سم ریمی بازی کرد. این فیلم نخستین فیلم از مجموعه فیلم‌های «مرد عنکبوتی» است.
در این سال در یک فیلم تلویزیونی و یک سریال نیز بازی کرد:
۱. تله‌فیلمِ زندگینامهای «راهی به سوی جنگ» (Path to War) به کارگردانی جان فرانکن هایمر، که خودِ کارگردان نیز مستقیماً با جنگ ویتنام درگیر بوده است و باعث و بانی جنگ را رئیس‌جمهور دانسته است.
۲. سریال درام پلیسی آمریکایی «نظم و قانون: قصد جنایی» (Law & Order: Criminal Intent) و فقط در اپیزودِ «دیوانه».
در سال ۲۰۰۴ در سه فیلم و یک سریال بازی کرد:
۱. فیلم وسترن حماسی بیوگرافی «هیدالگو» (Hidalgo) به کارگردانی جو جانستون در نقش فرعی ویلیام "بوفالو بیل" کودی
۲. فیلم کمدی سیاه «قاتلین پیرزن» (The Ladykillers) به کارگردانی برادران کوئن و در کنار ستارگانی چون تام هنکس و جی کی سیمونس
۳. فیلم «مرد عنکبوتی ۲»: (Spider-Man 2) به کارگردانی سم ریمی
۴. سریال تلویزیونی آمریکایی «جراحی پلاستیک» (Nip/Tuck) که در آن، نقش کوچکی بازی کرد.
در سال ۲۰۰۵ برای انیمیشن کمدی-درام Pom Poko صداپیشگی کرد.
در سال ۲۰۰۵ در سه سریال و دو فیلم ظاهر شد:
۱. سریال طنز موقعیت «پرورش شکست‌خورده» (Arrested Development) به کارگردانی میچل هرویتز در نقش کوچک.
۲. فیلم کمدی-درام «ممنون که سیگار می‌کشید» (Thank You for Smoking) به کارگردانی جیسون رایتمن در نقش فرعی B.R., Nick's Boss
۳. فیلم جنایی «روزگار خشن» (Harsh Times) به کارگردانی و نویسندگی دیوید آیر در نقش فرعی مامور ریچاردز
۴. سریال درام آمریکایی «جک و بابی» (Jack & Bobby) به کارگردانی گرگ برلانتی، ونسا تیلور، استیون آ. کوهن و براد ملتزر.
۵. سریال درام و رازآمیز و جنایی «نزدیک‌تر» (The Closer) به گارگردانی جیمز داف و در نقش اصلی یا مکمل ویل پوپ.
در سال ۲۰۰۶ در یک فیلم و یک سریال حضور یافت:
۱. فیلم درام آمریکایی «فضانورد کشاورز» (The Astronaut Farmer) به کارگردانی مایکل پولیش در نقش فرعی مدیر FAA جیکوبسون و در کنار ستارگانی چون بیلی باب تورنتون، بروس ویلیس، ویرجینیا مادسن.
۲. سریال تلویزیونیِ آمریکاییِ درام و سیاسی «بال غربی» یا «باله غربی» (The West Wing) به کارگردانی آرون سورکین و در نقش کوتاه و کوچک.
در سال ۲۰۰۷ در سه فیلم ظاهر شد:
۱. فیلم ابرقهرمانی «مرد عنکبوتی ۳» (Spider-Man 3) به کارگردانی سم ریمی که گفته‌اند ضعیف‌ترین قسمت سِریِ مرد عنکبوتی است.
۲. فیلم کمدی-درام «جونو» (Juno) به کارگردانی جیسون رایتمن در نقش مکملِ مک مک گاف، پدر جونو
۳. فیلم درام آمریکایی «استرداد» (Rendition) به کارگردانی گوین هود و با نویسندگی کلی سین در نقش فرعی لی مایرز
در سریال انیمیشن تلویزیونی و آمریکایی «سیمپسون‌ها» (The Simpsons) ساخته مت گرینیگ که از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ ضخش شد، صداپیشگیِ کم و کوتاهی داشت.
در سال ۲۰۰۷ برای انیمیشن کمدی آمریکایی «کیم پاسیبل» (Kim Possible) به کارگردانی باب اسکولی و مارک مک کورکل برای کانال دیزنی صداپیشگی کم و کوتاهی داشت.
در سال ۲۰۰۸ فقط در یک فیلم ظاهر شد: فیلم کمدی سیاه آمریکایی «بخوان و بسوزان» (Burn After Reading) ساخته برادران کوئن در نقش فرعی مافوق سیا حضور یافت.
جی-کی سیمونز در سال ۲۰۱۴ بعد از این‌که برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ در سینما ظاهر شد، یعنی پس از ۲۱ سال بازیگری و صداپیشگی، سرانجام به اوج بازیگری و شهرت رسید و به قله‌ی جوایز سینما، آکادمی اسکار دست یافت و به خاطر بازی در فیلم درام آمریکایی «شلاق» (Whiplash) به نویسندگی و کارگردانی دیمین شزل، برنده اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
شزل فیلم‌نامه را بر اساس تجربیاتش در دبیرستان پرینستون نوشته است. سیمونز در نقش ترنس فلچر (مردی که خشونتی ذاتی در او نهفته است اما استاد موسیقی است و مایلز تلر، یکی از دانش‌آموزان، موسیقی یاد می‌دهد) بازی کرده است. مایلز می‌کوشد تا استاد را تحت تأثیر قرار دهد.
کاراکتر ترنس فلچر به سیمونز اجازه می‌دهد خشونت را به کاملاً عریان بنمایاند و همه‌ی خشمش را بر سرِ شاگردش خالی کند. اما او این کار را طوری انجام نمی‌دهد که تصور شود از سر تفنن خشن است.
این فیلم مورد توجه مردم و منتقدین قرار گرفت و نامزد پنج جایزه در هشتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم، جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (سیمونز)، جایزه اسکار بهترین صدابرداری و جایزه اسکار بهترین تدوین فیلم شد.
سیمونز در مصاحبه‌ای گفت:
«زمانی که برای اولین بار شروع به کار کردم، هرگز این هدف را نداشتم که می‌خواهم اسکار برنده شوم، زیرا این امر دیوانه‌کننده بود. این یک پیشرفت تدریجی برای من، در کل حرفه‌ام بود. من می‌توانم به 30 لحظه مختلف نگاه کنم که قدم‌های بزرگی برای من از نظر حرفه‌ای و بیش از 30 نفر بودند که باید از آنها سپاسگزار باشم.»
جی-کی سیمونز در سال ۲۰۲۱ برای بار دوم پایش به مراسم آکادمی اسکار رسید اما این‌بار فقط به نامزدی بسنده کرد و برای بازی در فیلم درام زندگینامهای «ریکاردو بودن» (Being the Ricardos) به نویسندگی و کارگردانی آرون سورکین نامزد جوایز آکادمی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
سیمونز در نقش مکمل ویلیام فرالی در این فیلم بازیِ بسیار درخشانی داشته است.
ـ ویدئو و کلیپی از جی.کی. سیمونز منتشر شد که برای بازی در نقش جی جونا جیمسون در فیلم «مرد عنکبوتی» (۲۰۰۲) مشغول تست‌دادن است!
ـ جی. کی. سیمونز که در آغاز مراسم اسکار به عنوان اولین برنده معرفی شد تا جایزه نقش مکمل مرد را دریافت کند، در سخنانش گفت:
«به مادرتان زنگ بزنید. من این رو به میلیاردها انسان می‌گویم که به مادرتان زنگ بزنید. به پدرتان زنگ بزنید. اگر آن‌قدر خوش‌شانس هستید که یکی یا هر دوی پدر و مادرتان زنده باشند به آنها زنگ بزنید. پیامک ندین. ایمیل نزنید. تلفنی بهشون زنگ بزنین به آنها بگویید دوست‌شان دارید و از آنها متشکرید. به آنها گوش دهید و بگذارید هر چقدر می‌خواهند حرف بزنند. او سپس از پدر و مادر خودش سپاس‌گزاری کرد.»
ـ این جیسون رایتمن بود که جی. کی. سیمونز را برای بازی در نقش ترنس فلچر در فیلم برنده‌ی اسکار، «شلاق»، به شزل پیشنهاد کرد.
۲۰۰۶: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین گروه بازیگران در سریال درام، برای «نزدیک‌تر»
۲۰۰۸: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین گروه بازیگران درسریال درام، برای «نزدیک‌تر»
۲۰۰۹: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین گروه بازیگران درسریال درام، برای «نزدیک‌تر»
۲۰۱۰: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین گروه بازیگران درسریال درام، برای «نزدیک‌تر»
۲۰۱۱: نامزدی جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین گروه بازیگران درسریال درام، برای «نزدیک‌تر»
۲۰۱۵: برنده اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «شلاق»
۲۰۱۵: برنده بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «شلاق»
۲۰۱۵: برنده جوایز مستقل فیلم اسپرینت در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «شلاق»
۲۰۱۵: برنده گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم سینمایی، برای «شلاق»
۲۰۱۵: برنده جایزه اسپات‌لایت از جشنواره بین المللی پام اسپرینگز، برای «شلاق»
۲۰۱۵: برنده جوایز انجمن بازیگران در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «شلاق»
۲۰۲۲: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای «ریکاردوبودن»
