جنیفر لین لوپز متولد ۲۴ ژوئیه ۱۹۶۹ خواننده، بازیگر و رقصنده آمریکایی است. در سال 1991 جنیفر لوپز به عنوان یک رقصنده‌ی Fly Girl در سریال In Living Color ظاهر شد؛ جایی که او به عنوان یک رقصنده ثابت باقی ماند تا این‌که در سال 1993 تصمیم گرفت حرفه بازیگری را دنبال کند.
او نخستین بازیگرِ زنِ لاتین بود که برای یک فیلم، بیش از یک میلیون دلار درآمد به دست آورد. او برای اولین بار در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ بود که خود را به عنوان پردرآمدترین بازیگر زن لاتین در هالیوود تثبیت کرد.
جنیفر لوپز با اولین آلبوم استودیویی خود به نام On the 6 وارد صنعت موسیقی شد که به جنبش پاپ لاتین در موسیقی آمریکا کمک کرد و بعداً در سال ۲۰۰۰ در فیلم ترسناک روانی«سلول» (The Cell) بازی کرد.
در سال ۲۰۰۱ با انتشار همزمان دومین آلبوم استودیویی خود و کمدی رمانتیکش «برنامه‌ریز عروسی» (The Wedding Planner) اولین زنی بود که آلبوم و فیلم شماره یک را در همان هفته داشت.
جنیفر لوپز در سال ۲۰۰۳ با بازی در فیلم «جیگلی» (Gigli) یک شکست انتقادی و تجاری را تجربه کرد و جایزه تمشک طلایی را به عنوان بدترین بازیگر دریافت کرد. اما سال بعد، در کمدی رمانتیکِ «مایل هستید برقصیم؟» و در سال ۲۰۰۵ در «مادرشوهر هیولا» (Monster-in-Law) موفق ظاهر شد.
پس از یک دوره نسبتا ناموفق، در سال 2011 با حضور خود به عنوان داور در امریکن آیدل به شهرتش بازگشت و هفتمین آلبوم استودیویی خود به نام «عشق؟» (Love?) را منتشر کرد.
از سال 2016 تا 2018 او در سریال پلیسی درامِ «سایه‌های آبی» (Shades of Blue) بازی کرد. جنیفر لوپز در سال 2019 تحسین منتقدان را برای بازی در درام جنایی «شیادان» (Hustlers) به دست آورد.
جنیفر لوپز اکنون به عنوان نماد فرهنگ پاپ شناخته می‌شود و اغلب به عنوان یک سرگرم‌کننده‌ی هنرهای نمایشی توصیف می‌شود. او از نظر گیشه‌ی فیلم به عنوان تأثیرگذارترین بازیگر لاتین در آمریکای شمالی شناخته می‌شود.
در سال 2012 فوربس او را به عنوان قدرتمندترین سلبریتی جهان و همچنین سی و هشتمین زن قدرتمند جهان رتبه بندی کرد. تایم نیز او را در فهرستِ 100 فرد تأثیرگذار جهان در سال 2018 قرار داد. فعالیت های دیگر او شامل خطوط زیبایی و لباس، عطر، یک شرکت تولیدی و یک بنیاد خیریه است.
جنیفر لوپز در ۲۴ ژوئیه ۱۹۶۹ در محله کسل هیل در شهر نیویورک و از پدر و مادری پورتوریکویی به نام دیوید و گوآدالوپ به دنیا آمد که در کودکی‌شان به سرزمین اصلی ایالات متحده نقل مکان کردند.
او دو خواهر دارد: یکی لیندا لوپز که کوچکتر از خودش است و به شغل خبرنگاری مشغول است؛ و دیگری لسلی که خواهر بزرگ‌ترش است.
پدرش ابتدا در یک شرکت بیمه به نام گاردین در شیفت شب کار می‌کرد که بعدها به عنوان یک متخصص رایانه در شرکت استخدام می‌شود. هنگام زاده شدن جنیفر خانواده در یک آپارتمان کوچک زندگی می‌کردند اما کمی بعد توانستند با پول پس‌انداز، موفق به خرید خانه‌ای دو طبقه شوند.
جنیفر لوپز در پنج سالگی در کلاسهای خوانندگی و رقص شرکت کرد. در هفت سالگی از سوی مدرسه به عنوان اردوی مسافرتی به نیویورک می‌رود. پدر و مادر جنیفر لوپز آدم‌هایی اخلاق‌مدار و علاقه‌مند به علم و تحصیلات بودند.
آن‌ها همواره فرزندانشان را به یادگیری زبان انگلیسی و تمرین رقص و خوانندگی تشویق می‌کردند و آن‌ها را تشویق می‌کردند که در مقابل یکدیگر تمرینِ رقص و خوانندگی و... داشته باشند.
علت این تأکید و تشویق و اصرار این بود که خانواده‌های پورتوریکویی معمولا اهل موسیقی و رقص و آواز بودند. پدر و مادر بچه‌ها را تشویق می‌کردند که نمایشنامه بازی کنند و نمایش‌های خود را درباره موضوعِ رویدادهای خانوادگی بسازند. از این‌رو جنیفر لوپز از کودکی با نمایش و بازی و رقص و آواز بزرگ شد.
جنیفر لوپز خودش گفته است که تربیت در خانواده‌‌اش سخت‌گیرانه بوده است. او در یک خانواده کاتولیک بزرگ شد و هر یکشنبه در مراسم عشای ربانی شرکت می‌کرد و آموزش کاتولیک دریافت می‌کرد. جنیفر لوپز در برنامه‌های موزیکال مدرسه نیز فعال بود و می‌رقصید و نقش اصلی را در تولید Godspell داشت.
او از همان نوجوانی می‌خواست که یک سرگرم‌کننده باشد و اغلب این‌طور هم بود؛ به طوری که در سن پنج سالگی شروع به گذراندن کلاسهای رقص کرد و فلامنکو و جاز و باله را در کلوپ پسران و دختران کیپس‌بی آموخت؛ تا جایی که به دانش‌آموزانِ جوان‌تر از جمله کری واشنگتن نیز رقص می‌آموخت.
جنیفر لوپز دبیرستان را در یک مدرسه مذهبی کاتولیک به پایان رساند. او در همین دبیرستان، در تیم‌های ژیمناستیک و سافتبال نیز عضویت داشت و فعال بود. جنیفر لوپز پس از دبیرستان، ضمن این‌که یک شغلِ پاره‌وقتِ منشی‌گری در یک شرکت حقوقی داشت، در کالج باروخِ نیویورک در رشته بازرگانی نیز ثبت‌نام کرد؛ اما تحصیل در آن را به اتمام نرساند و فقط یک ترم درس خواند.
رسانه‌های جمعی به طور کلی درباره روابط جنیفر لوپز با مردها تمرکز خاصی دارند. جنیفر لوپز در طول عمر بازیگری‌اش روابط خوبی با دیوید کروز، اوجانی نوآ، شان کامز، کریس جاد، بن افلک و مارک آنتونی و الکس رودریگز داشته است.
در سال ۱۹۸۴ در سن ۱۵ سالگی و وقتی که کم‌کم در حال تبدیل‌شدن به یک ستاره بود، سال‌های سال با دیوید کروز روابط نزدیک و دوستانه‌ای داشت اما سرانجام بعد از ده سال، به روابط دوستانه‌اش پایان داد. جنیفر لوپز در سال ۲۰۰۴ گفت: دیوید کروز دوستی است که احتمالاً مرا بهتر از هر کس دیگری می‌شناسد.
اولین ازدواج جنیفر لوپز با «اوجانی نوآ» در ۲۲ فوریه ۱۹۹۷ بود. او اوجانی نوآ را برای اولین بار وقتی که نوآ خدمتکارِ رستورانی در میامی بود، دیدار کرد. در واقع، در صحنه‌ی نمایشِ فیلم «سلنا» بود که اوجانی نوآ به وی پیشنهاد ازدواج داد اما زندگی مشترکشان فقط یک سال دوام آورد و در ژانویه ۱۹۹۸ از هم طلاق گرفتند.
گفته‌اند که در آوریل ۲۰۰۶ دوباره سازِ شکایت نواخته شد و این بار جنیفر لوپز از اوجانی نوآ شکایت کرد تا مانع انتشار کتابی شود که اوجانی نوآ در آن جزئیات ازدواج و زندگی خصوصی‌اش با جنیفر لوپز را نوشته بود. بعدها اوجانی نوآ را به عنوان مدیر رستورانش در آوریل ۲۰۰۲ استخدام کرد اما در اکتبر همان سال اخراجش کرد. اوجانی نوآ از جنیفر لوپز شکایت کرد اما در عمل و به طور محرمانه با هم سازش کردند.
در سال 2001 با کریس جاد ازدواج کرد و در سال 2003 از وی جدا شد.
در همین سال به نامزدی بن افلک در آمد اما دو سال بعد در سال 2004 از هم جدا شدند. آهنگ «بن عزیز» را برای بن افلک نوشت و در آن می‌گوید که چقدر او را دوست دارد. جنیفر لوپز و بن افلک دوباره در سال 2022 با یکدیگر نامزد و سپس ازدواج کردند.
جنیفر لوپز حدود دو سال و نیم با خواننده‌ی هیپ - هاپ، شان کامز رابطه داشت اما بر اثر حوادثی ناگوار از یکدیگر جدا شدند.
جنیفر لوپز در سال 2004 با مارک آنتونی ازدواج کرد که پردوام‌ترین ازدواج او بود. این دو بعد از ده سال زندگی، در سال 2014 از یکدیگر جدا شدند. به همین علت است که از این ازدواج، دوقلوهایی به نام اِما و ماکسیمیلیان دارد. او نام فرزندانش را از اسم شخصیت‌های اصلی کارتون «داستان اژدها» انتخاب کرد.
کسپر سامارت، مردی جوان بود که بعد از شکست عشقی، وارد زندگیِ جنیفر لوپز شد. جنیفر لوپز در کنارش ماند تا بتواند سختی جداییِ قبلی‌اش را پشت سر بگذارد اما این رابطه‌ی عاشقانه نیز با قهر و آشتی‌هایی زیادی همراه شد و سرانجام در سال ۲۰۱۶ برای همیشه خاتمه یافت.
جنیفر لوپز در سال ۲۰۱۹ با الکس رودریگز بازیکن بیس‌بال اهل ایالات متحده آمریکا رابطه عاشقانه داشت و با او نامزد کرده بود اما این دو در سال ۲۰۲۱ از یکدیگر جدا شدند.
جنیفر لوپز در مصاحبه جدیدی در پاسخ به این سوال که آیا بار دیگر ازدواج خواهد کرد یا نه گفته است: «نمیدانم؛ شاید. شما من را می‌شناسید. من یک شخص رمانتیک هستم و همیشه بوده‌ام. من چند بار ازدواج کرده‌ام و هنوز به خوشبختی همیشگی باور دارم. صد در صد و حتما».
او در سالِ آخر دبیرستان خبردار شد که گروهی، برای ساخت یک فیلم درجه‌ی پایین و کم‌هزینه به نام «دختر کوچکم» به دنبال بازیگران نوجوان می‌گردند. جنیفر لوپز از فرصت استفاده کرد و خودش را به هر قیمتی وارد این فیلم کرد اما نقشش کوتاه بود. این فیلم در سال ۱۹۸۶ ساخته شد.
جنیفر لوپز با نقش‌آفرینی کم و کوتاه در فیلم «دختر کوچکم» به شدت میل پیدا کرد که در مسیر ستاره‌شدن حرکت کند. لذا کالج را پس از گذراندنِ یک ترم، نیمه‌کاره ترک کرد و مصمم به طی کردن این مسیر شد. او در سن 18 سالگی به عنوان یک دانش‌آموزِ تمام‌وقت در استودیوی رقصِ فیل‌بلکِ منهتن ثبت نام کرد؛ همان جایی که قبلاً در کلاسهای شبانه‌ی جاز و رقص‌تپ شرکت می‌کرد.
پدر و مادر جنیفر لوپز به شدت با تصمیم فرزندشان برای ترک کالج و شرکت در این استودیو مخالف بودند و آن را احمقانه می‌دانستند. آن‌ها می‌گفتند که هیچ لاتین‌تباری چنین تصمیمی نمی‌گیرد. مادرش از او خواست که از خانه خارج شود. آن‌ها هشت ماه با هم صحبت نکردند تا این‌که جنیفر لوپز خانه را ترک کرد و به منهتن نقل مکان کرد. او برای چند ماه اول در دفترِ استودیوی رقص خوابید.
جنیفر لوپز در همین دوران بود که سراغ اجرای موسیقی در برخی مکان‌های محلی رفت و چیزی نگذشت که به عنوان یکی از اعضای یک گروه کُر استخدام شد و اولین شغل حرفه‌ای را آغاز کرد و به یک سفر پنج‌ماهه به اروپا رفت اما از آنجا که او تنها عضوِ گروه بود که اجازه‌ی تک‌خوانی یا تک‌نوازی نداشت، همیشه از نقشش در این گروه ناراضی بود.
در سال 1990 در کنارِ ام‌سی‌هامر به مدت چهار ماه به عنوان عضو گروهِ دیگرِ کر به سراسر ژاپن سفر کرد و در این سفر بود که به عنوان رقاص، خواننده و طراح مطرح شد و بازگشتش به آمریکا همراه با موفقیتِ نسبی بود و درآمریکا به موفقیت‌های بیش‌تری دست یافت.
جنیفر لوپز در سال ۱۹۹۰ در اولین بازیِ نسبتاً جدی‌اش در سریال کمدی تلویزیونی و آمریکاییِ In Living Color ظاهر شد. او در این سریال، در کنار کمدین‌های معروفی مانند جیمی فاکس و جیم کری بازی کرد.
جنیفر لوپز در این سریال، به عنوان Fly Girl (که در میان بقیه‌ی دخترها برجسته‌ترین بود) در فصل‌های سه و چهار به عنوان یک رقصنده‌ی پشتیبان برای جانت جکسون ظاهر شد. او در طول فیلم‌برداری‌های سریال، در کلاسهای بازیگریِ آرون اسپایزر (که در شب‌ها برگزار می‌شد) نیز شرکت مي‌کرد.
او به همراه دوست دبیرستانی‌اش دیوید کروز برای ادامه‌ی مراحل فیلم‌برداریِ این سریال به شهر لس آنجلس می‌رود و تا سال ۱۹۹۳ همکاری‌اش را با گروه ادامه می‌دهد. سپس تصمیم می‌گیرد که بازیگری را به عنوان یک حرفه تمام‌وقت پیگیری کند.
در سال ۱۹۹۳ در فیلم درامِ آمریکاییِ تلویزیونیِ Lost in the Wild به کارگردانی لری شاو و در نقش فرعی رزی رومرو ظاهر شد. از دیگر بازیگران این فیلم (که در نقش‌های اول بازی می‌کردند) می‌توان به لیندسی واگنر و رابرت لاگیا اشاره کرد.
در همین سال در سریال «فرصت‌های دوباره» (Second Chances) نیز نقش نسبتاً کوچکی داشت.
یکی سریال کمدی آمریکاییِ South Central که نقش مهمان و مکرر داشت. کارِ حرفه‌ای جنیفر لوپز با بازی در این سریال آغاز شد؛ و دیگری سریال «هتل ملیبو» (Hotel Malibu) که نقشش مهم‌تر از سریال قبلی بود.
در سال ۱۹۹۵ در فیلم درام و مستقل سینماییِ آمریکاییِ «خانواده من» (My Family) به کارگردانی گریگوری ناوا و نویسندگی ناوا و آنا توماس، و در کنار جیمی اسمیت، ادوارد جیمز اولموس و اسای مورالس بازی کرد.
این فیلم سه نسل از یک خانواده آمریکایی مکزیکی را نشان می‌دهد که از مکزیک مهاجرت کرده و در شرق لس آنجلس ساکن شده‌اند. جنیفر لوپز به خاطر بازی در این فیلم، نامزد جوایز مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
در همین سال در فیلم اکشن و کمدی «قطال پول» (Money Train) به کارگردانی جوزف روبن و در کنار دو بازیگر اصلی و زوج هنری کمدی، وسلی اسنایپس و وودی هارلسون بازی کرد.
در سال ۱۹۹۶ در فیلم کمدی - درام «جک» (Jack) به کارگردانی فرانسیس فورد کوپولا ظاهر شد. بازیگران اصلی فیلم رابین ویلیامز و دایان لین بودند.
جنیفر لوپز در سال ۱۹۹۷ پس از بازی در فیلم بسیار ناکام، نئو نوآر و مهیجِ «خون و شراب» (Blood and Wine) به کارگردانی باب رافلسون، در فیلم «سلنا» (Selena) به عنوان نقش اول و اصلی ظاهر شد.
این فیلم در ژانر زندگی‌نامه‌ای و موزیکال و درام به کارگردانی گرگوری ناوا بود که جنیفر لوپز در آن، خوش درخشید و به خاطر نقش‌آفرینیِ خوبش نامزد گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر زن در فیلم سینمایی - موزیکال شد.
فیلم درباره زندگی سلنا، خواننده پاپ، ترانه‌سرا، رقاص، مدل، طراح مدل، بازیگر و تهیه‌کننده آمریکایی - مکزیکی بود.
جنیفر لوپز با بازی در فیلم «سلنا» اولین بازیگر زن لاتین بود که یک میلیون دلار به دست آورد. او از بازی‌کردن در فیلمی که نقش اول و اصلی و محوری را دارد، آن‌هم نقشی که در آن به زیبایی و به قدر کافی می‌رقصد و می‌خواند، بسیار هیجان‌زده شده بود اما از این‌که دیگر بازیگران لاتین این فرصت‌ها را نداشتند ابراز ناراحتی و ناامیدی کرد.
جنیفر لوپز با این‌که با کارگردانِ «سلنا» پیش از این نیز کار کرده بود. با این حال، تست بازیگری سخت‌گیرانه‌ای داشت و قبل از شروع فیلم‌برداری، مدتی را با خانواده‌ی خواننده فقید در کورپوس کریستیِ تگزاس گذراند.
کنت توران در لس‌آنجلس تایمز نوشت که جنیفر لوپز با بازی در این فیلم، از فرصت به دست آمده به خوبی استفاده کرده است؛ به خصوص در صحنه‌های مربوط به موسیقی.
- در یک فیلم امریکایی و ترسناک و هیجان انگیز به کارگردانی لوئیس لیوزا به نام «آناکوندا» (Anaconda) که در آن، در نقش اول ظاهر شد
- در فیلم جنایی «دور برگردان» (U Turn) به کارگردانی الیور استون؛ که بازیگرانِ اصلی‌اش شان‌پن و نیک‌نولتی بودند.
جنیفر لوپز در سال ۱۹۹۸ در کنار جورج کلونی در فیلم جنایی «خارج از دید» (Out of Sight) اقتباس استیون سودربرگ از رمانِ المور لئونارد به همین نام بازی کرد.
جنیفر لوپز در نقش یک معاون مارشال فدرال که عاشق یک جنایتکار جذاب می‌شود برای این بازی نقدهای تحسین‌برانگیزی دریافت کرد. جانت ماسلین از نیویورک تایمز آن را به عنوان بهترین نقش سینمایی جنیفر لوپز تا آن زمان توصیف کرد و او را هم فریبنده و هم جذاب دانست.
توران از لس‌آنجلس تایمز جنیفر لوپز را به عنوان بازیگری دانست که می‌تواند به طور قانع‌کننده‌ای سرسخت و به طور ویران‌کننده‌ای اروتیک باشد. او همچنین گفت که این فیلم موقعیتِ جنیفر را به عنوان زنی که با اطمینان می‌توانید درباره آن فیلم بسازید تثبیت کرد.
جنیفر لوپز در سال ۱۹۹۸ برای اولین بار به صداپیشگی برای یک انمیشن کمدی و ماجراجویی پرداخت به نام Antz به کارگردانی اریک دارنل و تیم جانسون (در اولین کارگردانی بلندشان) بر اساس فیلم‌نامه‌ای از تاد آلکات، کریس ویتز و پل ویتز.
جنیفر لوپز در سال 1999 به حرفه‌ی اصیل، و در واقع به ریشه‌ی لاتینی‌اش موسیقی برگشت. مدیر جدید لوپز، بنی مدینا، به دنبال این بود که او را به عنوان "نام تجاری که در همه رسانه ها قرار می‌گیرد" قرار دهد. تامی موتولا رئیس گروه کاری سونی موزیک، با او قرارداد امضا کرد اما به او پیشنهاد کرد که به زبان انگلیسی بخواند. و او اولین آلبوم او On the 6 را ساخت.
از خط 6 مترو که خانه‌ی دوران کودکی‌اش را در برانکس به منهتن متصل می‌کرد، مملو از چیزی بود که اد مورالس از لس آنجلس تایمز آن را به عنوان «پاپ مدرن رقص» توصیف کرد.
جنیفر لوپز اولین خواننده پس از بریتنی اسپیرز است که توانست با اولین آهنگ، وارد بیلبورد ۱۰۰ آهنگِ برتر شود. چهار ماه پیش از او، بریتنی اسپیرز با آهنگ «عزیزم یک بار دیگر» توانسته بود به این جایگاه برسد.
جنیفر لوپز در سال 2000 با بازی در فیلم روانشناختی و علمی – تخیلی «سلول» (The Cell) به کارگردانی تارسم سینگ دوباره به سینما بازگشت که منتقدان، برخوردهای مختلفی با آن داشتند.
در سال ۲۰۰۱ در فیلم موفق کمدی - رمانتیک The Wedding Planner به کارگردانی آدام شنکمن بازی کرد. فیلم، فروش خوبی داشت و مورد استقبال نسبی منتقدان قرار گرفت اما نکته‌ی جالب این بود که جنیفر لوپز در همین هنگام، آلبوم پرفروشی را روانه بازار کرده بود و در هر دو رشته، در صدر لیست قرار داشت.
در همین سال در فیلم درام و رمانتیک «چشم‌ْفرشته‌ای» (Angel Eyes) به کارگردانی لوئیس مندوکی نیز ظاهر شد.
یکی فیلم مهیج «کافی» (Enough) به کارگردانی مایکل اپتد
دیگری فیلم کمدی - رمانتیک «خدمتکاری در منهتن» (Maid in Manhattan) به کارگردانی وین وانگ. جنیفر لوپز در این فیلم نقش یک مادر را دارد که برای کسب درآمد در خانه‌های اشرافیِ محله‌ی منهتن مجبور به نظافت منازل است که در این مسیر عاشق می‌شود.
در سال ۲۰۰۳ در فیلم بسیار ناموفق درام و کمدی - رمانتیک «جیگلی» (Gigli) به کارگردانی مارتن برست و در کنار نامزدِ جنجالی‌اش بن افلک و نیز آل پاجینو ظاهر شد. منتقدان نیز هرگز آن را نپسندیدند و فروش فیلم، بسیار پایین بود.
جنیفر لوپز خودش در این باره گفت: «من با این فیلم احساس خود را از دست دادم و رابطه من نسبت به تمام دنیا ویران شد. این برای من یک اتفاق یکی دو ساله بود؛ تا این‌که دوباره خودم را انتخاب کردم.»
مقصود جنیفر لوپز از تعبیر «دوباره انتخاب‌کردن» بازی در فیلم موزیکال و کمدیِ «میشه برقصیم؟» (Shall We Dance؟) به کارگردانی پیتر چلسون بود که در سال ۲۰۰۴ اکران شد. او در این فیلم، در کنار ریچارد گیر ظاهر شد و موفقیت خوبی به دست آورد. داستان فیلم برگرفته از فیلمی ژاپنی به همین نام است. جنیفر لوپز به خاطر بازی بدش در این فیلم، برنده‌ی جایزه‌ی تمشک طلایی در رشته بدترین بازیگر شد.
فیلم کمدی - رمانتیک و درام «دختر جرزی» (Jersey Girl) به کارگردانی کوین اسمیت. او در این فیلم نقش فرعی داشت و باز هم در کنار بن افلک بازی کرد.
یکی فیلم کمدی - رمانتیک «مادرشوهر هیولا» (Monster-in-Law) به کارگردانی رابرت لوکتیک بازی کرد که او و جین فوندا در نقش اصلی ظاهر شدند.
دیگری فیلم درام «یک زندگی ناتمام» (An Unfinished Life) به کارگردانی لاسه هالستروم و در کنار بزرگانی چون مورگان فریمن و رابرت ردفورد. جنیفر لوپز در این اثرِ ناموفق و بدفروش، در نقش دخترخوانده‌ی یک دام‌دار (رابرت رد فورد) بازی کرد.
سوم سریال کمدی «آشنایی با مادر» (How I Met Your Mother) که یکی از شخصیت‌های دوره‌ای سریال است و فقط در سال ۲۰۱۰ در در نقش آنیتا، دوست رابین، بازی کرد. این سریال تا سال ۲۰۱۴ ادامه داشت.
در سال ۲۰۰۶ در فیلم «شهر مرزی» (Bordertown) به کارگردانی و نویسندگی گریگوری نوا و در کنار ستارگانی چون آنتونیو باندراس و مارت ظاهر شد. جنیفر لوپز در کنار گریگوری نوا، سیمون فیلدز و تونی مارک تهیه‌کننده‌ی این اثر بودند.
جنیفر لوپز در همین سال در فیلم زندگینامه‌ایِ «ال کانتانته» (El Cantante) به کارگردانی لئون ایچاسو و در کنار مارک آنتونی بازی کرد که تهیه‌کننده‌اش خودش بود.
این فیلم، داستان زندگی هکتور لاوو خواننده پورتوریکویی سالسا و همسرش پوچی را روایت می‌کند. جنیفر لوپز بعداً به این نقش خودش ابراز غرور کرد اما فیلم در باکس آفیس خوب عمل نکرد و تا حد زیادی نقدهای منفی دریافت کرد.
سومین تهیه‌کنندگی جنیفر لوپز
در سال ۲۰۰۷ در فیلم موزیکال «سر و صدا را احساس کن» (Feel the Noise) به کارگردانی الخاندرو چامسکی و در کنار جیانکارلو اسپوزیتو و مریدیت اوستروم و مارک آنتونی بازی کرد و تهیه‌کننده‌ی آن نیز بود.
جنیفر لوپز به مدت دو سه سال استراحت کرد و در هیچ فیلمی بازی نکرد؛ چرا که در سال ۲۰۰۸ وقتِ زایمانِ دوقلوهایش بود. پس از به دنیا آوردن دوقلوها در فوریه 2008، جنیفر لوپز یک وقفه شغلی گرفت و حتی رستورانش نیز بسته شد؛ البته برای همیشه.
در سال ۲۰۱۰ پس از استراحت کافی و به دنیاآوردنِ فرزندان دو قلویش در فیلم کمدی - رمانتیکِ «نقشه‌ی جایگزین» (The Backup Plan) به کارگردانی آلن پائول ظاهر شد. بازیگران اصلی این اثر، جنیفر لوپز و الکس اولافلین بودند.
جنیفر لوپز پس از استراحت و وضع حمل دو قلوها، حدود یکی دو سال فقط به حرفه‌ی موسیقی‌اش پرداخت. سپس در سال ۲۰۱۲ با فیلم کمدی - رمانتیک «وقتی حامله هستی باید منتظر چه چیزی باشی؟» (What to Expect When You're Expecting) به کارگردانی کرک جونز و بر اساس کتابی به همین نام، به سینما بازگشت. او در این فیلم، در کنار بزرگانی چون کامرون دیاز و الیزابت بنکس ظاهر شد.
جنیفر لوپز در سال ۲۰۱۲ در انیمیشن «عصر یخبندان: رانش قاره‌ای» (Ice Age: Continental Drift) یا «عصر یخبندان ۴» از سری پویانمایی‌های عصر یخبندان صداپیشگی کرد. جنیفر لوپز و شون ویلیام اسکات در این فیلم به ترتیب گوینده شخصیت‌های کارتونی شیرا و کرش هستند.
در سال 2013 جنیفر لوپز در کنار جیسون استاتهام در فیلم جنایی و اکشن «پارکر» (Parker) به کارگردانی تیلور هاکفورد ظاهر شد که در آن نقش لزلی را بازی کرد. بازی او بازخوردهای مثبتی را به همراه داشت.
در همین سال یکی از تهیه‌کننده‌ها‌ی اجرایی سریال «پرورشگاهی‌ها» (The Fosters) بود که تا ۲۰۱۸ ادامه داشت.
- فیلم مهیج «پسر همسایه» (The Boy Next Door) به کارگردانی راب کوهن و در کنار رایان گوزمن و جان کوربت ظاهر شد.
- فیلم درام «لیلا و ایو» (Lila & Eve) به کارگردانی چارلز استون
در همین سال برای انیمیشن کمدی «خانه» (Home) به کارگردانی تیم جانسون و در کنار بزرگانی چون جیم پارسونز و ریانا صداپیشگی کرد.
در سال ۲۰۱۶ که حدود چهل میلیون دلار درآمد داشت، در انیمیشن کمدی «عصر یخبندان: مسیر برخورد» (Ice Age: Collision Course) به کارگردانی مایک تورمیر ظاهر شد. این انیمیشن، پنجمین اثر از مجموعه‌ی عصر یخبندان است و دنباله‌ی «عصر یخبندان: رانش قاره‌ای» است.
از سال 2016 تا 2018 در سریال درام جنایی Shades of Blue از شبکه NBC در نقش کارآگاه هارلی سانتوس بازی کرد. نقش او یک مادر مجرد و کارآگاه پلیس در شهر نیویورک است که مخفیانه به اف بی آی می‌رود تا در مورد تیم خودش تحقیق کند.
در سال ۲۰۱۸ در فیلم کمدی - رمانتیک و ملودرام و موزیکالِ «عملکرد دوم» (Second Act) به کارگردانی پیتر سگال بازی کرد. جنیفر لوپز تک‌آهنگِ خودش به نام Limitless را برای موسیقی متن این فیلم ضبط کرد.
جنیفر لوپز در سال ۲۰۱۹ در حال اجرای تورِ It's My Party بود که در فیلم «شیادان» (Hustlers) به کارگردانی لورن اسکافاریا ایفای نقش کرد. او همچنین به عنوان تهیه‌کننده اجرایی نیز فعالیت کرد.
این فیلم که فقط در باکس آفیسِ آمریکای شمالی بیش از 100 میلیون دلار فروش داشت، از یک داستان واقعی الهام گرفته شده است. بازی جنیفر لوپز مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و برخی آن را بهترین عملکرد دوران بازیگری او دانستند.
این فیلم همچنین به جنیفر لوپز بالاترین آخر هفته افتتاحیه خود را در باکس آفیس برای یک فیلم اکشنِ زنده داد (با درآمد 33.2 میلیون دلار). او همچنین نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن در جوایز گلدن گلوب و جوایز انجمن بازیگران سینما و فیلم انتخابی منتقدان شد.
در همین سال جنیفر لوپز در «نمایش بین دو نیمه سوپر بول» (Super Bowl LIV halftime show) برنامه‌ی رقص و آواز را در ورزشگاه هارد راک میامی گاردنز، فلوریدا اجرا کرد. این نمایش، یک نمایش نیمه دوم بود و رسماً به عنوان نمایش نیمه‌وقتِ پپسی سوپر بول ۵۴ شناخته می‌شد.
این برنامه با اجرای جنیفر لوپز و شکیرا همراه بود و شامل میهمانانی از جمله بد بانی، جی بالوین و دختر جنیفر لوپز بود. جنیفر لوپز به خاطر این نمایش، نامزد جایزه امی در رشته بهترین ویژه‌برنامه‌ی متنوع شد.
در همین سال برای بار سوم یکی از تهیه‌کنندگانِ اجراییِ سریال درام «مشکل خوب» (Good Trouble) بود. این سریال یک اسپین آف از سریال «پرورشگاهی‌ها» است. قبل از این نیز یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی «شیادان» بود.
در سال ۲۰۲۲ در فیلم کمدی - درامِ عاشقانه‌ی «باهام ازدواج کن» (Marry Me) به کارگردانی کت کویرو و در کنار اوون ویلسون و سارا سیلورمن بازی کرد. این اثر بر اساس رمان گرافیکی به همین نام از بابی کرازبی ساخته شده است.
جنیفر لوپز پس از حملات 11 سپتامبر به شدت درگیر فعالیت‌های موسیقی - خیریه‌ای بود. برای نمونه، او آهنگِ غمگین «آخرین خداحافظی» را برای افراد متاثر از تراژدیِ ۱۱ سپتامبر ساخت و بخشی از درآمدش را به خیریه‌هایی در این رابطه داد. او از این طریق، به سازمان‌های خیریه‌ای که از برنامه‌های آمادگی جسمانی برای کودکان حمایت می‌کرد نیز کمک می‌کرد.
در فوریه 2007 با بازی در فیلم Bordertown که صدها زن‌کشی در سیوداِد خوارز را افشا کرد، جایزه هنرمندان عفو بین‌الملل توسط سازمان حقوق بشر عفو بین الملل را دریافت کرد.
در سال 2009 در کنار خواهرش لیندا بنیاد خانواده لوپز را (که در ابتدا با نام بنیاد ماریبل شناخته می‌شد و در راستای بهداشت و درمان زنان و کودکان فقیر بود) راه‌اندازی کرد.
در دسامبر 2012 جنیفر لوپز یک مراسم خیریه برگزار کرد که بر سه موسسه خیریه مورد علاقه او تأثیر گذاشت: کلوپ پسران و دختران خردمند گلوریا، بیمارستان کودکان لس آنجلس و همچنین صلیب سرخ آمریکا، که عمدتاً به نفع قربانیان طوفان سندی بود که بخش‌هایی از آن را ویران کرد.
در ماه مه 2015 او اولین سخنگوی ملی افراد مشهور برای بیمارستان‌های شبکه معجزه کودکان و بنیاد بیمارستان کودکانِ BC (BCCHF) شد و در کمپینی با عنوان «پول خود را در جایی که معجزه‌ها هستند قرار دهید» ظاهر شد.
در سپتامبر همین سال به عنوان اولین مدافع جهانی دختران و زنان در بنیاد سازمان ملل متحد اعلام شد. این نقش اقدامات بسیج‌کننده‌ی او برای رسیدگی به چالش‌هایی است که دختران و زنان در سراسر جهان با آن مواجه هستند، از جمله برنامه‌های مراقبت از سلامت مادر، آموزش و خشونت علیه زنان.
در سپتامبر 2017 پس از طوفان ایرما و طوفانِ ماریا اعلام کرد که یک میلیون دلار از درآمد حاصل از اقامت خود در لاس وگاس را به کمک‌های بشردوستانه برای پورتوریکو اهدا خواهد کرد. او به همراهِ همسر سابقش مارک آنتونی، یک کمپین امدادی بشردوستانه راه اندازی کرد. این‌دو، کنسرت و تله‌آهنگ بعدی را برای امدادرسانی در بلایای طبیعی ارائه کردند که بیش از 35 میلیون دلار جمع‌آوری کرد.
او همچنین در میان هنرمندان مختلفی حضور داشت که در تک‌آهنگ خیریه‌ی لین مانوئل میراندا «تقریباً مثل دعا کردن» که به نفع پورتوریکو است حضور داشت.
جنیفر لوپز از حامیان شدید حقوق دگرباشان جنسی است و میلیون‌ها دلار برای تحقیقاتِ HIV/AIDS جمع‌آوری کرده است. در همین راستا و در رابطه با این نوع فعالیت‌های بشری‌اش بود که در ژوئن 2013 amfAR به او جایزه بشردوستانه را برای فعالیت‌های بشردوستانه‌اش اهدا کرد. در سپتامبر همین سال، جایزه کمپین حقوق بشر را به خاطر حمایتش از جامعه‌ی دگرباشان جنسی دریافت کرد.
در سال 2013 جنیفر لوپز در روز تولد قربانقلی بردی محمداف، رئیس جمهور ترکمنستان، برنامه‌ی مفصلی اجرا کرد که به دلیل اجرای برنامه برای رهبر یک رژیم سرکوبگر و خودکامه با واکنش‌های منفی گسترده‌ای مواجه شد.
سال بعد، جایزه پیشتازِ GLAAD را دریافت کرد. در ژوئیه 2016 یک تک‌آهنگ با همکاری لین مانوئل میراندا، که به نفع قربانیان تیراندازی در کلوپ شبانه اورلاندو بود منتشر کرد.
در سال 2016 به همراه کثیری از هنرمندان، نامه‌ای سرگشاده از مجله بیلبورد به کنگره ایالات متحده امضا کرد که خواستار اقدام در مورد کنترل اسلحه بود.همین نامه نشان می‌دهد که او یک دموکرات بود یا تمایلات دموکراتیک داشت.
در همین راستای اندیشه‌ی دموکراتیک بود که در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 2012 از باراک اوباما حمایت کرد. او در سال 2016 نیز از کاندیدای دیگرِ دموکرات‌‌ها، هیلاری کلینتون، حمایت کرد و تیتر یک کنسرت رایگان در فلوریدا در حمایت از او در اکتبر آن سال بود.
در ژوئن 2020 در تظاهرات جنبشِ «زندگی سیاه‌پوستان مهم است» در لس آنجلس در ارتباط با اعتراضات گسترده‌تر جورج فلوید شرکت کرد.
Refinery29 که یکی از بزرگترین وقایعِ موفقیت‌آمیز رقص است، جنیفر لوپز را در قلمروِ «نمادین‌ترین رقصندگان پاپ» در سال 2015 در رتبه‌ی دوم (از یازده نفر) قرار داد. جنیفر لوپز از دوران جوانی خود، زمانی که در باله، جاز و فلامنکو تخصص داشت، با رقص ارتباط عاطفی داشت. هالی توماس از CNN خاطرنشان کرد که «سال‌ها تجربه‌ي رقص حرفه‌ای به او حضوری گیرا و فرمان‌بردار در ویدئوهایش داده است.»
او به قدری برای این کار استعداد داشت که به خاطر فرم بدنش که شبیه گیتار بود، به او لقب «لا گیتارا» داده بودند. البته دو لقب دیگر نیز داشت: «جی لو» و «لو لا»
در ۲۲ فوریه سال ۲۰۰۰ جنیفر لوپز که در آغاز رابطه‌ای با شان‌کامز بود، با لباسی بی‌نظیر و تک، قدم در چهل و دومین مراسم سالانه جوایز گرمی گذاشت و غوغای رسانه‌ای برپا شد! به طوری که تصاویر وی را که روی فرش قرمز این مراسم بود در عرض تنها ۲۴ ساعت حدود نیم میلیون بار دانلود کردند.
در ۲۷ دسامبر ۱۹۹۹ جنیفر لوپز و همسرش شان کامز در نایت‌کلابی در منهتن بودند که بین همراهان کامز و گروهی دیگر درگیری پیش‌آمد و یک نفر شلیک کرد. جنیفر لوپز و شان کامز با ماشین از آنجا دور شدند اما توسط پلیس متوقف شدند و یک اسلحه روی صندلی ماشین آن‌ها پیدا شد. شان کامز متهم به حمل اسلحه شد؛ در همین حال علاوه بر استرس پیش از محاکمه، پیگیری موضوع توسط مطبوعات مشکل را دو چندان می‌کرد و جنیفر لوپز یک سال بعد به جریاناتش با شان کامز پایان داد. در طی یک دادخواست در ۲۰۰۸ وکیل مدافع گفت که جنیفر لوپز در این پرونده هیچ نقشی نداشته است.
جنیفر لوپز در جریان فیلم‌برداری فیلم «کافی» هشت مرتبه به همبازی‌اش بیلی کمپبل سیلی و مشت زد.
جنیفر لوپز در مصاحبه‌ای می‌گوید که یکی از صادقانه‌ترین حرف‌هایی که شنیده‌ام، حرف مادرم بود که می‌گفت: «اگر سخت تلاش کنی به آن‌چه که می‌خواهی می‌رسی.»
جنیفر لوپز از پارچه‌ی خز در لباس‌هایش بسیار استفاده می‌کرد. یکی از اعضای بنیاد مردمی رعایت اصول اخلاقی در برابر جانوران در اعتراض به این کار، فیلمی از کشتار حیوانات را برای او فرستاد.
جنیفر لوپز از سال ۲۰۰۲ تاکنون بیش از ۲۰ نوع عطر به بازار داده است. و از سال ۲۰۲۰ نیز بیش از ۲۰ نسخه عطر از جمله یک عطر برای آقایان به بازار عرضه کرده است.
اولین آلبوم جنیفر لوپز با نام On the 6 از ریشه‌های وی در شهر نیویورک الهام گرفته شد. جنیفر لوپز با این آلبوم که در ژوئن سال ۱۹۹۹ منتشر شد، به زادگاهِ خودش ادای احترام کرد. او در آغازِ خوانندگی و بازیگری‌اش از سیستم مترو نیویورک برای سفر استفاده می‌کرد؛ و البته به طور ویژه از قطار ۶ برای رفت و آمد از برانکس به منهتن استفاده می‌کرد.
در سال ۲۰۰۸ جنیفر لوپز در مسابقات حرفه‌ای ورزشی شرکت کرد و موفق شد رکورد ورزش‌های سه‌گانه را در ۲ ساعت و ۲۳ دقیقه و ۲۸ ثانیه به ثبت برساند. او در کتاب «عشق واقعی» که خاطراتش است، بسیاری از تجربیات شخصی خودش را نوشته است؛ از جمله وقتی که در سال ۲۰۰۸ ورزش‌های سه‌گانه را با موفقیت پشت سر گذاشت.
جنیفر لوپز برای بازی در فیلم «سلنا» بیشترین دستمزد را گرفت اما با کسب پول فراوان، به جای این‌که سراغ خرید جواهر یا خانه برود، برای مادرش یک کادیلاک خریداری کرد.
جنیفر لوپز خیلی کم حمام آفتاب می‌گیرد. خودش می‌گوید که اشعه فرابنفش نور خورشید، کلاژن و فیبرهای الاستیک در پوست را تخریب می‌کند و باعث پیری زودرس می‌شود. جنیفر لوپز می‌گوید: « من همیشه می‌کوشم فقط گاهی و به مدت کم زیر آفتاب دراز بکشم.»
جنیفر لوپز در مصاحبه‌اش با نشریه یواس ویکلی گفته استه می‌گوید که او همواره از سه چیز دوری می‌کند: الکل، قهوه و سیگار. او می‌گوید این سه، برای پوست خوب نیستند.
جنیفر لوپز در مجله ایناستایل اشاره کرده است که او به اندازه کافی می‌خوابد: به طور ایده آل ۹ تا ۱۰ ساعت؛ اما گاهی هشت ساعت می‌خوابم.
۱۹۹۶: نامزدی جوایز مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر مکمل زن، برای «خانواده من»
۱۹۹۸: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم سینمایی موزیکال، برای «سلنا»
۲۰۰۱: نامزدی جوایز برگزیده مردم در رشته بازیگر محبوب زن
۲۰۱۶: نامزدی جوایز برگزیده‌ی مردم در رشته بهترین بازیگر محبوبِ فیلم‌های درام
۲۰۱۷: برنده جوایز برگزیده‌ی مردم در رشته بهترین بازیگر محبوبِ فیلم‌های درام
۲۰۲۰: نامزدی جشنواره اِمی در رشته بهترین ویژه‌برنامه‌ی متنوع، برای «نمایش بین دو نیمه سوپر بول»
۲۰۲۰: نامزدی جوایز مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر مکمل زن، برای «شیادان»
۲۰۲۰: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «شیادان»
۲۰۲۰: برنده جشنواره بین‌المللی فیلم پالم اسپرینگ در رشته بهترین بازیگر زن، برای «شیادان»
