سارا الن پلی او سی (Sarah Ellen Polley OC) بازیگر، نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده و فعال سیاسی کانادایی در روز ۸ ژانویه ۱۹۷۹ در تورنتو، انتاریو به دنیا آمد و بزرگ شد. 

او در دوران کودکی برای نخستین بار در نقش رامونا کویمبی در سریال تلویزیونی «رامونا» بازی کرد و مورد توجه قرار گرفت. به دنبال این درخشش، نقش سارا استنلی را در سریال تلویزیونی کانادایی «قصه‌های جزیره» (Road to Avonlea) به او دادند و سارا پلی با بازی بسیار خوبش به یکی از بازیگران مهم تلویزیونی کانادا تبدیل شد؛ تا جایی که در 14 سالگی به عنوان یکی از توانمندترین بازیگران مستقل کانادا معروف شد. 

سارا پلی از آن به بعد، کم‌کم در بسیاری از فیلم‌های بلند بازی کرد؛ از جمله «ماجراهای بارون مونچاوزن» (The Adventures of Baron Munchausen) (1988)، «عجیب و غریب» (Exotica) (1994)، «آخرت شیرین» (The Sweet Hereafter) (1997)، «وزن آب» (The Weight of Water) (2000)، «چنین چیزی نیست»  (Skrímsli) (2001)، «زندگی من بدون من» (My Life Without Me) (2003)، «طلوع مردگان» (Dawn of the Dead) (2004)، «شکاف» (Splice) (2009) و «آقای هیچکس» (Mr. Nobody)(2009).

سارا پلی چندین فیلم بلند را نیز کارگردانی کرده است، که اولین آن، «دور از او» (Away from Her) (2006) است؛ فیلمی که به خاطر آن برنده جایزه بهترین کارگردانی کانادا، و نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شد.

او فیلم‌های مستند نیز ساخت که اولینش «داستان‌هایی که می‌گوییم» (2012) بود و به خاطر آن، جایزه 100000 دلاری بهترین فیلم کانادایی سال را از انجمن منتقدان فیلم تورنتو کسب کرد. 

خانواده سارا پلی

نام مادر سارا دایان الیزابت پلی (نام خانوادگی مک میلان)، کانادایی الاصل و بازیگر بوده است. او بیش‌تر برای بازی در نقش گلوریا بیچام در 44 قسمت از سریال تلویزیونی کانادایی Street Legal شناخته می‌شود. 

دایان پلی در ۱۹۹۰ هنگامی که سارا پلی نوجوانی یازده ساله بود و مراحل اولیه‌ی فیلم‌برداری سریال «قصه‌های جزیره» را می‌گذراند، بر اثر سرطان درگذشت. پدرخوانده‌اش مایکل پلی نویسنده و بازیگر بوده است که او نیز در 2018 درگذشت.

سارا پلی در یک برنامه‌ی مستند به نام «داستان‌هایی که ما می‌گوییم» (Stories We Tell) که خودش در سال 2012 ساخت و درباره‌ی خانواده‌اش بود، فاش کرد که مایکل، همسر دوم مادرش است. 

سارا پلی کوچک‌ترین فرزند از پنج فرزند دایان است. خواهر و برادر او به نام سوزی و جان بوکان از ازدواج اول دایان با جورج دینز‌ ـ بوکان، و مارک و جوآنا پلی از ازدواج دوم او با مایکل پلی (1933-2018) بازیگر انگلیسی‌الاصل هستند.

تحصیلات سارا پلی

سارا پلی در Subway Academy II و سپس مدرسه راهنمایی ارل هیگ شرکت کرد اما در سن 15 سالگی ترک تحصیل کرد. او در این سن به تنهایی زندگی می‌کرد.

زندگی شخصی سارا پلی

در 10 سپتامبر 2003 سارا پلی با تدوینگر فیلم کانادایی دیوید ورنزبی، ازدواج کرد. آن‌ها پنج سال بعد در سال 2008 از یک‌دیگر جدا شدند.

در 23 آگوست 2011 با دیوید ساندومیرسکی که در آن زمان بر روی مدرک اس جی دی (معادل دکترا در حقوق) در دانشگاه تورنتو کار می‌کرد، ازدواج کرد که حاصلش سه فرزند است. 

نقش‌های کوچک تلویزیونی سارا پلی در دوران کودکی

از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷ نقش‌های کم و کوچکی در سریال Night Heat (۱۹۸۵) و فیلم تاریخی و کمدی و ماجراجویی «سفرهای باورنکردنی هنری ازگود در زمان» (The Incredible Time Travels of Henry Osgood) و فیلم درام کانادایی «بهشت روی زمین» (Heaven on Earth) و سریال فانتزی «جمعه سیزدهم: سریال» (Friday the 13th: The Series) و در نقش رامونا کویمبی در سریال «رامونا» ظاهر شد. 

اولین حضور سارا پلی روی پرده سینما

سارا پلی در سن چهار سالگی در سال ۱۹۸۵ برای اولین بار در نقش مولی در اپیزود آزمایشی جمعه سیزدهم از فیلم «یک کریسمس جادویی» (One Magic Christmas) بازی کرد. 

بازی سارا پلی در 4 فیلم در 1987

در سال ۱۹۸۷ نقش کوچکی (به نام الن) در فیلم ترسناک علمی - تخیلی «میمون آبی» (Blue Monkey) داشت. 

 فیلم جنایی و درام و رمانتیک «شهر بزرگ» (The Big Town) به کارگردانی هارولد بکر

فیلم مهیج کانادایی - آمریکایی Tomorrow's a Killer

در نقش کارلا به کارگردانی جورج کازندر

فیلم درام و جنایی «شهر بزرگ» (The Big Town) به کارگردانی هارولد بکر.

سارا پلی در سال ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹ در یک فیلم و یک انیمیشن ظاهر شد

فیلم ماجراجویی، فانتزی و کمدی «ماجراهای بارون مونچاوزن» (The Adventures of Baron Munchausen) محصول سال ۱۹۸۸ به کارگردانی تری گیلیام 

 انیمیشن Babar: The Movie محصول 1989 

اولین نقش اصلی سارا پلی و گرفتن لقب دلبر کانادا به دلیل بازی در سریال قصه های جزیره

سارا پلی در سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۶ یعنی بین ۱۱ سالگی تا ۱۷ سالگی، در سریال محبوب کانادایی «قصه‌های جزیره» یا «جاده‌ای به ‌سوی اَونلی» (Road to Avonlea) بازی درخشانی کرد. او به خاطر حضور پررنگ در سریال، نيمي از سال تحصيلي را نمي‌توانست در مدرسه حاضر شود. 

او در فصل‌های ۱ تا ۵ در نقش اصلی سارا استنلی، و در فصل‌های ۶ و ۷ به عنوان مهمان ظاهر شد. این سریال، سارا پلی را به شهرت و استقلال مالی رساند و رسانه‌های معروف از او با لقب «دلبر کانادا» استقبال کردند.

در ۱۹۹۴ در فیلم تلویزیونی درام «اِکسوتیکا» (Exotica) به کارگردانی آتوم اگویان، و در ۱۹۹۶ در فیلم کانادایی Joe's So Mean to Josephine به کارگردانی پیتر ولینگتون، در کنار اریک تال، در نقش جو بازی می‌کند.

بازی درخشان سارا پلی در ۱۹۹۷ در فیلم آخرت شیرین

سارا پلی در سال ۱۹۹۷ در فیلم درام «آخرت شیرین» (The Sweet Hereafter) ساخته آتوم اگویان و در نقش نیکول برنل بازی درخشانی داشت و به خاطرش جوایز متعددی نیز دریافت کرد؛ از جمله جایزه جینی و جوایز انجمن منتقدان فیلم تورنتو. 

سارا پلی در همین سال دو بازی دیگر نیز داشت

 در درام بریتانیایی/کانادایی «باغ معلق» به نویسندگی و کارگردانی تام فیتزجرالد در نقش رزماری نوجوان

دیگری در درام کانادایی «سیاره براون جونیور» ساخته کلمنت ویرگو. 

سه بازی سارا پلی در ۱۹۹۸

ـ بازی در کمدی سیاه آمریکایی «جری و تام» (Jerry and Tom) به کارگردانی سائول روبینک (اولین کارگردانی‌اش) 

ـ بازی در کمدی - درام سیاه و آخرالزمانی «شب گذشته» (Last Night) ساخته دان مک‌کلار در کنار مک‌کلار و در نقش جنیفر «جنی» ویلر، خواهر پاتریک، دوست دختر الکس. 

ـ بازی در درام آمریکایی Guinevere ساخته آدری ولز در کنار استفان ریا، و در نقش هارپر اسلون

بازی سارا پلی در سه فیلم و یک سریال در ۱۹۹۹

ـ بازی در سریال کمدی سیاه کانادایی «ساخت کانادا» (Made in Canada) در نقش رئیس فرقه کلیسای اسپرینولوژی 

ـ بازی در فیلم کمدی - جنایی آمریکایی «برو» (Go) به نویسندگی جان آگوست و کارگردانی داگ لیمان در نقش آدام

ـ بازی در فیلم ترسناک و علمی - تخیلی «اگزیستنس» (Existenz) به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی دیوید کراننبرگ فیلم‌ساز کانادایی در نقش مرله

ـ بازی در فیلم کانادایی The Life Before This به کارگردانی جری سیکوریتی در نقش کانی

در سال 1999 سارا پلی وقتی که جوان یک بیست ساله بود، کارگردانی کرد

اولین فیلم کوتاه خودش را به نام «بهترین روز زندگی من» (The Best Day of My Life) برای شرکت در جشنواره فیلم On the Fly 4 

و دومین فیلم کوتاه خود را نیز در همین سال به نام «دو بار فکر نکن» (Don't Think Twice)

نخستین کارگردانی فیلم بلند و دریافت نامزدی اسکار

او کارگردانی فیلم بلند را با فیلم درام کانادایی «دور از او» (Away from Her) در سال ۲۰۰۶ آغاز کرد و در رشته‌ی بهترین فیلم‌نامه اقتباسی نامزد جایزه اسکار شد. این فیلم، اقتباس از داستان کوتاهی است از آلیس مونرو با عنوان «خرس به کوهستان آمد». 

داستان فیلم درباره زنی است که به بیماری آلزایمر مبتلا شده و به آسایشگاه فرستاده شده است. او که همه چیز را درباره همسرش فراموش کرده است، به یکی از بیماران آسایشگاه دل می‌بندد. این فیلم نقدهای تحسین‌برانگیزی از ورایتی، هالیوود ریپورتر و سه روزنامه تورنتو دریافت کرد.

بازی سارا پلی در پنج فیلم در ۲۰۰۰

ـ  بازی در «وزن آب» (The Weight of Water) به کارگردانی کاترین بیگلو و در نقش مارن هانتودت 

ـ بازی در درام کانادایی Love Come Down ساخته کلمنت ویرگو، در نقش سارا راهبه‌ای که در خیابان کار می‌کند

ـ بازی در درام کانادایی «قانون محصورات» (The Law of Enclosures) ساخته جان گریسون در نقش اول بئاتریس

ـ بازی در درام و رمانتیک «ادعا» (The Claim) ساخته مایکل وینترباتم در نقش امید دیلون/ برن

ـ بازی در مجموعه‌ی فیلم کوتاه کانادایی Preludes به سفارش جشنواره بین المللی فیلم تورنتو به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد این رویداد، شامل ده فیلم کوتاه از کارگردانان کانادایی که به نحوی از جشنواره الهام گرفته بودند.

سارا پس از سال ۲۰۰۱ در کمدی - درام و رمانتیک «چنین چیزی نیست» (Skrímsli) ساخته هال هارتلی بازی کرد.

سارا پلی در سال ۲۰۰۳ در سه فیلم ظاهر شد

 فیلم درام «رویداد» ساخته تام فیتزجرالد 

فیلم درام اسپانیایی - کانادایی «زندگی من بدون من» (My Life Without Me) ساخته ایزابل کویکت و با بازی سارا پلی، در کنار مارک روفالو و اسکات اسپیدمن و در نقش اول زنی 23 ساله با یک شوهر و دو دختر که متوجه می‌شود به زودی می‌میرد. 

 فیلم کمدی رمانتیک کانادایی «شانس» ساخته پیتر ولینگتون.

حضور سارا پلی در 4 فیلم در 2004

ـ بازی در فیلم اکشن و ترسناک آمریکایی و هالیوودی «طلوع مردگان» (Dawn of the Dead) ساخته زک اسنایدر در نقش آنا کلارک، یک پرستار متاهل 

ـ بازی در فیلم روانشناختی انگلیسی - آمریکایی «درون من» (I Inside) ساخته رولاند سوسو ریشتر و در نقش کلیر

ـ بازی در فیلم درام و رمانتیک «شکر» (Sugar) ساخته جان پالمر در نقش دختر باردار

ـ بازی در فیلم «خواهر و برادر» (Siblings) ساخته دیوید ویور و در نقش تابی

در سال ۲۰۰۶ در فصل سوم سریال کانادایی «مصائب و مشکلات» (Slings & Arrows) در نقش چارلز سوفی که درگیر رقابت بین بازیگران جوان در لیر و بازیگران جوان در موزیکال است بازی کرد.

در سال ۲۰۰۸ در مینی‌سریال تاریخی و آمریکایی «جان آدامز» (John Adams) محصول شبکه HBO در نقش ابیگیل آدامز اسمیت ظاهر شد.

سارا پلی در سال ۲۰۰۹ در دو فیلم ظاهر شد

یکی در فیلم درام و علمی - تخیلی «آقای هیچ‌کس» (Mr. Nobody) ساخته ژاکو وان دورمال و در نقش الیز، زن جوانی که عشق زیادی در درون خود دارد و آرزو دارد بهترین مادر باشد اما نمی‌تواند و به ورطه‌ی ناامیدی می‌افتد و افسرده می‌شود. 

 دیگری در فیلم «شکاف» (Splice) ساخته وینچنزو ناتالی در نقش اول السا کاست مهندس ژنتیک در کنار کلایو نیکولی که امیدوارند با پیوند دی ای ان حیوانات برای ایجاد هیبریدهایی برای استفاده پزشکی در شرکت N.E.R.D به شهرت دست یابند بازی کرد. 

در سال ۲۰۱۰ در فیلم کمدی - درام کانادایی «ماشه» (Trigger) به کارگردانی بروس مک دونالد در نقش کوتاهی حضور داشت.

دومین کارگردانی سارا پلی 

در سال ۲۰۱۱ دومین فیلمش را که در ژانر کمدی - درام بود کارگردانی کرد؛ یعنی فیلم «این والس از آن تو» (Take This Waltz)  که درباره مارگوی ۲۸ ساله است که نسبت به احساساتش به همسرش دچار دوگانگی‌ست. سارا پلی نویسنده و تهیه‌کننده‌ی اجرایی این فیلم نیز بود. 

جایزه صد هزار دلاری 

در سال ۲۰۱۲ مستند «داستان‌هایی که می‌گوییم» (Stories We Tell) را درباره زندگی‌ خودش با بازیگری ربکا جنکینز کارگردانی و نویسندگی کرد و جایزه 100000 دلاری بهترین فیلم کانادایی سال را از انجمن منتقدان فیلم تورنتو دریافت کرد. 

سارا پلی، تهیه‌کننده‌ اجرایی

سارا پلی در کار تهیه‌کنندگی اجرایی، بعد از تهیه‌ی «این والس از آن تو»، در ۲۰۱۶ نیز تهیه‌کننده‌ی اجرایی فیلم «مسیر مخفی» (Secret Path) بود. سال بعدش نیز تهیه‌کننده‌ی اجرایی فیلم A Better Man بود.

سارا پلی وکارگردانی هی بانو

سارا پلی در سال ۲۰۲۰ مینی‌سریال کمدی کانادایی «هی بانو!» (Hey Lady!) را مشترکاً با آدریانا مگز و ویل بووز کارگردانی کرد و از شبکه CBC Gem پخش ‌شد. فیلم درباره لیدی، زنی وحشی و بد دهن در 70 سالگی است که مدام با دوستش رزی (جکی ریچاردسون) دچار مشکل می‌شود. 

آخرین کارگردانی و نویسندگی سارا پلی تا سال ۲۰۲۲

در سال ۲۰۲۲ فیلم درام آمریکایی «زنان صحبت می‌کنند» (Women Talking) را که بر اساس رمانی به همین نام اثر میریام تووز در سال ۲۰۱۸ نوشته شده است، کارگردانی و نویسندگی کرده است.
این فیلم، نخستین اکران بین المللی را در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو در 13 سپتامبر 2022 خواهد داشت و در تاریخ 2 دسامبر 2022 توسط استودیوی یونایتد آرتیستس در سینماها اکران خواهد شد. 

سارا پلی و سیاست

سارا پلی بعد از اختلافی که با دیزنی به خاطر پوشیدن تابلوی صلح برای اعتراض به جنگ خلیج فارس پیدا کرد،‌ کم‌کم سیاسی شد و از آن به بعد، بیشتر به سیاست پرداخت کرد و عضو برجسته حزب دموکراتیک جدید انتاریو شد. 

در سال 1995 بعد از برخورد با یک افسر پلیس ضد شورش، دو دندان عقب را از دست داد. این مسئله باعث شد که با انتاریو علیه فقر ائتلاف کند و کم‌تر به سیاست بپردازد. 

او در سال 2001 بخشی از گروهی بود که با پیشنهاد پیشنهادی منطقه تجارت آزاد قاره آمریکا مخالفت کردند. در سال 2003 بخشی از تیم مشاور انتقالی شهردار سابق تورنتو، دیوید میلر بود.

در سال 2009 یک فیلم کوتاه دو دقیقه‌ای را در حمایت از بنیاد قلب و سکته کانادا کارگردانی کرد اما قبل از اکران در مراسم اسکار، و به دنبال گزارش‌های خبری که فیلم را به عنوان یک تمرین بازاریابی برای شرکت مارگارین Becel معرفی می‌کرد، سارا پلی از همکاری خود با فیلم صرف نظر کرد. 

حواشی زندگی سارا پلی

ـ اعتراض به جنگ

سارا پلی به عنوان یک نوجوان 12 ساله مشغول بازی در سریال «قصه‌های جزیره» بود (که توسط کانال دیزنی پخش و توزیع می‌شد). او در همین زمان، در اعتراض به جنگ اول خلیج فارس، در مراسم اهدای جوایز، علامت صلح بر تن کرد. مدیران دیزنی از او خواستند آن را از تن در آورد اما او نپذیرفت و رابطه‌اش تا همین اکنون نیز با آن‌ها، تیره است. سارا پلی با وجود مشکلاتش با دیزنی، باز هم همچنان تا سال 1994 به بازی در این سریال ادامه داد. البته در نقش برای فصل ۶ و ۷ به عنوان بازیگر مهمان حضور داشت.

ـ در تقابل با تصاویر کلیشه‌ای از کاراکترهای زن

سارا پلی اولین انتخاب برای نقش آنا در «طلوع مردگان» بود. سارا پلی نیز خیلی زود پذیرفت زیرا او آن را به عنوان یک انحراف غیرعادی از تصویر کلیشه‌ای شخصیت‌های زن می‌دید و انعطاف‌پذیری آنا را در برابر ناملایمات تحسین می‌کرد.

ـ معلم خصوصی سر صحنه

سارا پلی نیمی از سال تحصیلی را نمی‌توانست در مدرسه حضور داشته باشد؛ به خاطر همین مسئله، سر صحنه‌های سریال «قصه‌های جزیره» معلم خصوصي داشت و هرگز در را رها نکرد؛ چرا که او هرگز در آن سنین قصد نداشت آينده‌اش در بازیگری بگذرد.

ـ شباهت «قصه‌های جزیره» به تئاتر

بازیگران سریال «قصه‌های جزیره» تقریباً در تمام اوقات شبانه‌روز، سر صحنه و مشغول فیلم‌برداری بودند! انگار تئاتر بود! در تئاتر بازيگر روي صحنه زندگي مي‌کند. این بازیگران نیز واقعاً همین‌طور بودند.

ـ درگذشت ناگهانی مادر و گریه‌های طبیعی در سریال

سارا پلی موقع شروع بازی در سریال «قصه‌های جزیره»، خيلي ناگهاني مادرش را از دست داد اما بازيگري‌اش نیز روز به روز بهتر مي‌شد و سر صحنه‌های درام، خوب و طبیعی گریه می‌کرد. سارا پلی خودش می‌گوید: «ناگهان متوجه شدم که يک‌جاي کار غلط است. فکر مي‌کنم در آن زمان براي کنترل احساساتم راه درستي را انتخاب نکرده بودم. اگر غليان احساسات، صرفاً به‌ خاطر يک عامل بيروني باشد که احساسات را نمايان کند، در اين صورت نمي‌شود گفت که هنر به‌ عنوان عاملي براي تطهير روح و روان عمل کرده است. نکته این است که شما یک وقت نمی‌خواهید گریه کنید اما وادارتان می‌کنند که گریه کنید. این تخلیه، تخلیه‌ی طبیعی و مناسبی نیست.»

ـ توقعات بی‌جای مردم!

وقتی که سارا پلی به میان مردم می‌رود، هنوز مردم از وی انتظار دارند که همان سارا استنلي قصه‌هاي جزيره باشد اما اين غيرممکن است. لذا وقتي سارا پلی شروع به حرف‌زدن و گاه حتي اظهار نظر سياسي مي‌کند، احساس مي‌کند که مردم هیچ نمی‌شوند و نمی‌فهمند!

ـ تفاوت فیلم بومی و فیلم هالیوودی

فیلم «دور از او» یک فیلم کانادایی است و نه هالیوودی و آمریکایی. همین مسئله باعث شد که سارا پلی آزادی خلاقانه‌ای را در این کارش تجربه کند. او حمایت زیادی نیز داشت و هیچ مشغله ذهنی که جلوی خلاقیتش را بگیرد نداشت. او خودش می‌گوید: «فکر نمی‌کنم که حتی یک فیلم‌ساز آمریکایی را بشناسم که در هنگام ساخت اولین فیلمش این‌همه آزادی عمل و این‌همه کمک داشته باشد. من در فیلم اولم حتی تایید نهایی را هم خودم دادم.»

برخی جوایز و افتخارات سارا پلی

۱۹۹۰: نامزدی جمی در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در سریال، برای «قصه‌های جزیره»

۱۹۹۳: نامزدی جمی در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در سریال درام، برای «قصه‌های جزیره»

۱۹۹۴: نامزدی جمی در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در سریال درام، برای «قصه‌های جزیره»

۱۹۹۹: نامزدی جوایز انتخاب نوجوان در رشته بازی برجسته در فیلم، برای «برو»

۲۰۰۰: نامزدی ایندیپندنت اسپریت در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «برو»

۲۰۰۷: برنده حلقه منتقدان فیلم سانفرانسیسکو در رشته بهترین فیلم‌نامه‌ اقتباسی، برای «دور از او»

۲۰۰۷: برنده جوایز انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس در رشته جایزه نسل جدید، برای «دور از او»

۲۰۰۷: نامزدی جمی در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن در سریال درام، برای «مصائب و مشکلات»

۲۰۰۸: نامزدی اسکار در رشته بهترین فیلم و فیلم‌نامه اقتباسی، برای «دور از او»

۲۰۱۳: برنده جوایز انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس در رشته بهترین فیلم مستند، برای «داستان‌هایی که ما می‌گوییم»