سِر چارلز اسپنسر چاپلین (به انگلیسی: Sir Charles Spencer Chaplin) (زادهٔ ۱۶ آوریل ۱۸۸۹ - درگذشتهٔ ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷)، معروف به چارلی چاپلین و چارلی، یکی از مشهورترین بازیگران و کارگردانان و همچنین آهنگساز برجستهٔ هالیوود و برندهٔ جایزه اسکار بود. بیشتر فیلم های او کمدی و صامت هستند. چاپلین در زمینه های سینما و تئاتر ۷۷ سال (۱۸۹۹–۱۹۷۶) فعالیت کرد که شروع فعالیت های وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه ای آغاز شد و تا سن ۷۷ سالگی ادامه یافت. وی در سال ۱۹۱۹ همراه با تعدادی از دوستان سینمایی خود اتحادیۀ سینماگران را تأسیس کرد. چاپلین یکی از محبوب ترین و بزرگترین هنرمندان قرن بیستم میلادی و تاریخ سینما است. چاپلین خود ادعا می کرد که در سال ۱۸۸۹ در محله ای در جنوب لندن متولد شده است. یعنی تنها چهار روز پیش از تولد هیتلر که چاپلین وی را در دیکتاتور بزرگ مورد تمسخر قرار داد. اما سازمان های اطلاعاتی بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده که درمورد وی تحقیق کرده اند تاکنون به مدرک دقیقی مبنی بر مکان و زمان تولد وی دست نیافته اند. خانوادۀ چاپلین بیش از ۴۰ سال پس از مرگ وی نامه ای در کشویی قفل شده پیدا کردند که در آن اشاره شده بود که چاپلین در کمپ کولی ها در اسمسویک در نزدیکی بیرمنگام متولد شده است. این نامه در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ توسط جک هیل به چاپلین فرستاده شده است. در این نامه گفته شده است که عمهٔ او یک ملکهٔ کولی بوده است و او در کاروان عمه اش متولد شده است.پلیس فدرال آمریکا (اف بی آی) معتقد بود چارلی چاپلین درواقع یک یهودی روس با نام اصلی اسرائیل تورنشتین بوده است. از سوی دیگر، اسکاتلندیارد با ارائۀ اطلاعاتی از سوی یک منبع اظهار کرد که ممکن است وی در فرانسه متولد شده باشد. اما ادارۀ اطلاعات بریتانیا هیچ گاه نتوانست مدارک تولد مربوط به چنین شخصی را پیدا کند و با وجود تحقیقات وسیع، هیچ نوعی مدارک و شواهدی در جهت اثبات این ادعاها پیدا نکرد. قدیمی ترین مدرکی که از وی پیدا شده است، گذرنامه ای است که در سال ۱۹۲۰ صادر شده است.والدین چاپلین هر دو هنرمندانی در سالن بزرگ لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازه خوان، اما پیش از آنکه چاپلین سه ساله شود از هم جدا شدند. مشهور است که نام مادر چاپلین هنا است. چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. پدرش الکلی شد و کمتر با چارلی ارتباط داشت. بعدها مادر چاپلین دچار بیماری روانی شد و در یک آسایشگاه در حوالی لندن بستری گردید. مستخدمهٔ پدر، چارلی را به همراه برادرش به مدرسه فرستاد و پدر چارلی زمانی که او ۱۲ ساله بود درگذشت. بیماری مادر چاپلین از آنجایی آغاز شد که در یکی از اجراهای زنده تئاتر در لندن که برای سربازان اجرا می شد، یکی از اجسامی که سربازان مست به روی صحنه پرتاب می کردند به سر مادرش برخورد کرد و مادر چاپلین خون آلود و اشک ریزان به پشت صحنه رفت و چاپلین پنج ساله به روی صحنه آمد تا تماشاچیان عصبانی را با خواندن آهنگی سرگرم و آرام کند. با بستری شدن مادر، چارلی و برادرش رابطهٔ عمیق تری پیدا کردند و هر دو با استعداد بالایی که داشتند در همین سالن قدیمی که پدر و مادرشان در آن کار می کردند، مشغول به کار شدند. در سال ۱۹۲۸ مادر چارلی ۷ سال پس از انتقال وی توسط پسرانش به هالیوود درگذشت. سال های پس از مرگ مادر و فقر و استیصال برادران چاپلین تأثیر زیادی بر فضای فیلم های چاپلین در سال های بعد گذاشت. بعدها چارلی از وجود برادری ناتنی از سمت مادر آگاه می شود به نام "ویلر دریدن" که بعدها این برادر به برادران دیگر در هالیوود و استودیو چاپلین می پیوندد. چاپلین درمورد مادرش می گفت: اگر مادرم نبود شک دارم که می توانستم در پانتومیم موفقیتی کسب کنم. او یکی از بزرگترین هنرمندان پانتومیم بود که تاکنون دیده ام. چاپلین از سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲ به همراه فرد کارنو سراسر آمریکا را دوره کرد و نمایش تئاتر اجرا می کرد. چاپلین در زمان همکاری با شرکت کارنو در آمریکا هم اتاقی استن لورل بود. استنلی به انگلیس بازگشت اما چاپلین در آمریکا ماند. در سال ۱۹۱۳ بازی چاپلین مورد توجه یکی از فیلم سازان قرار گرفت و از آن پس با شرکت فیلم سازی کی استون همکاری کرد. وی نخستین فیلم خود را با نام ساختن یک زندگی که فیلم کمدی بود در سال ۱۹۱۴ آغاز کرد. چاپلین در این شرکت و با این فیلم به سرعت به شهرت رسید.