زری خوشکام متولد سال 1326 در اصفهان، بازیگر ایرانی است. او همسر علی حاتمی(کارگردان) و مادر لیلا حاتمی(بازیگر) است. او بعد از انقلاب اسلامی، نام خود را به زهرا حاتمی تغییر داد. زری خوشکام(زهرا حاتمی) فعالیت بازیگری خود را در سال 1350 با چهار فیلم «آدمک»، «کلبه‌ای آن‌سوی رودخانه»، «الکلی» و «رشید» آغاز کرد و با فیلم سینمایی «کلبه‌ای آن‌سوی رودخانه» که در کنار ناصر ملک مطیعی بازی کرده بود، شناخته شد. او در همان سال‌های اولیه ورودش به سینما به دلیل استعداد بازیگری‌ و زیبایی‌اش مورد توجه مردم و سینماگران قرار گرفت. در آن سال‌های قبل از انقلاب، علیرضا نوری زاده، زری خوشکام را بااستعدادترین بازیگر زن سینمای ایران نامید. زهرا حاتمی تحصیلات خود را در تهران و لندن و یک دوره کلاس چهار ساله باله را گذرانده است. زری خوشکام در آبان ماه 1350 با علی حاتمی، کارگردان جوان و کم سن و سالی که تازه به سینمای ایران وارد شده بود، ازدواج کرد. در اواخر سال 1349، زری خوشکام به همراه علی حاتمی و کامران قدکچیان به سمت تهران حرکت می‌کردند که علی حاتمی از او خواستگاری کرد. زری خوشکام درباره ماجرای خواستگاری‌شان توضیح داد: "در میانه راه برای رفع خستگی پیاده شدیم و در حال قدم‌زنی بودیم که آقای حاتمی بی‌مقدمه به من گفتند: «زن من میشی؟» لحن و فضای طنز کلامشان را حس کردم و من هم در پاسخ به شوخ‌طبعی ایشان بلافاصله گفتم: «بله». از فردای روزی که به تهران برگشتیم، حدود یک هفته تا 10 روز برای آشنایی بهتر با هم قرار ملاقات و شناخت بیشتر داشتیم، من هم درباره احساسم نسبت به حاتمی به اطمینان رسیدم و در نهایت ایشان به شکل جدی اعلام کردند که قصد دارند برای خواستگاری به خانه‌مان بیایند." علی حاتمی در مصاحبه‌ای اعلام کرد که از این پس، در فیلم‌های جدیدم زری خوشکام نقش ستاره زن را به عهده خواهد داشت و کاراکتر او با گذشته‌اش فرق می‌کند. در سال 1351، اولین و تنها فرزند آن‌ها به نام لیلا حاتمی به دنیا آمد. زری خوشکام و علی حاتمی، سه ماه بعد از ازدواجشان، اولین همکاری خود را در فیلم «خواستگاری» تجربه کردند. زری خوشکام در این فیلم به عنوان نقش اصلی حضور داشت. بعد از انقلاب اسلامی و ممنوع التصویری زری خوشکام، او نام خود را به زهرا حاتمی تغییر داد. زهرا حاتمی که در آن‌ سال‌های بعد از انقلاب ممنوع التصویر بود، برای آن‌که از سینما دور نباشد، در فیلم «کمال الملک» تصمیم گرفت، غذای سر صحنه را آماده کند. او در این‌باره می‌گوید: " زمان ما غذاها با هم فرق می‌کرد. غذای کارگردان و هنرپیشه‌های نقش اول و دوم با غذای عوامل صحنه فرق داشت اما من این قانون را شکستم و گفتم همه باید یک نوع غذا بخورند. به اتفاق دو دوست عزیزم از هفت صبح مشغول کار می‌شدیم و غذایی کم‌حجم اما پرانرژی و با کیفیت عالی برای سر صحنه آماده می‌کردیم و به همراه دسر و نوشابه داخل جعبه‌های بسیار شیک و زیبایی که علی طراحی کرده بود، سر صحنه می‌فرستادیم. از آن به بعد غذای همه عوامل سر صحنه یکدست شد."