سیروس گرجستانی (علی اکبر محمودزاده گرجستانی) در 25 اسفند 1323 در رشت متولد شد. پدر و مادر سیروس گرجستانی زمانی که او هفت سال داشت از یکدیگر جدا شدند و او با ناپدری‌اش زندگی می‌کرد ولی پدرش خرجش را می‌داد. سیروس گرجستانی در سال 1348 وارد عرصه هنر تئاتر شد و به استخدام وزارت فرهنگ و هنر سابق و ارشاد کنونی در آمد. وی مدرک درجه 2 هنری از وزارت فرهنگ و هنر دارد. زمانی که هشت سال داشت به همراه خانواده در محله مروی ساکن شد. در مدرسه دو تا از همکلاسی‌هایش او را بخاطر لهجه‌اش مورد تمسخر قرار می‌دادند که او را به شدت می‌‌آزرد، سپس تصمیم گرفت جلوی آینه تمرین کند و مثل اون بچه‌ها تهرانی حرف بزنه و موفق شد در سال‌های بعد مثل آن‌ها صحبت کند. سیروس گرجستانی به مدت 10 الی 12 سال در تیم فوتبال شاهین به فعالیت پرداخت. سیروس گرجستانی در مستندی به اسم «رخ» که زندگینامه‌ی هنرمندان را به تصویر می‌کشد از نحوه‌ی ورودش به دنیای ورزش گفت: "رفته ، رفته به ورزش علاقه‌مند شدم، فوتبال محلی بازی کردم. دیگران دیدنم و تشویقم کردن که بدن خوبی داری برای فوتبال. رفتم باشگاه شاهین قدیم ، پرسپولیس الان. اونقدر اونجا موندم که کم کم به دسته سه و دسته دو رفتم و چهار سال دسته یک بودم. ناگفته نماند که باشگاه شاهین سه تا تیم دست یک داشت و من تو تیم آقای اکبر کیا بودم. دبیرستان که بودم معلم ورزش‌ها می‌آمدند سراغ من می‌گفتن بیا مدرسه ما توپ بزن، چون اون موقع به فوتبال آموزشگا‌ه‌ها خیلی می‌رسیدند. درسته من خیلی عاشق فوتبال بودم ولی از جهت دیگر فوتبال خیلی به من لطمه زد به این دلیل که در هیچ کلاس درسی حضور نداشتم و در امجدیه در حال تمرین فوتبال بودم، این روند تا ششم متوسطه ادامه پیدا کرد و نتیجه این شد که من دیپلم رو سه ساله گرفتم. با وجود تمام عشقی که به فوتبال داشتم گفتم این نامردی که این پیرمرد کار کنه خرج منو بده و فوتبال رو گذاشتم کنار و رفتم سر کار. بعد از اینکه اولین حقوقم را گرفتم، می‌خواستم بدمش به پدرم. رفتم اونجا که زندگی می‌کرد ولی نبود، چند جای دیگه که معمولا می‌رفت هم سر زدم ولی پیداش نکردم، خلاصه هر جایی رو که فکر کنی سر زدم حدود 9 ماه گشتم و پیداش نکردم تا همین الان هم نمی‌دونم کجاست. اون حقوق تو دست من موند و رفتم باهاش دو تا عروسک خریدم که الان شصت سال با منن." سیروس گرجستانی از رابطه‌اش با هادی اسلامی و ورودش به تئاتر گفت: "من در یک کارخانه‌ای کار می‌کردم و با مهدی اسلامی برادر هادی دوست بودم،‌ یک روز مهدی اومد گفت سیروس من برادرم از سپاه دانش تازه اومده و می‌خوام بیارمش اینجا واسه کار، وقتی اومد حواست بهش باشه. طی مدتی که با هادی همکار بودم خیلی بیشتر از هادی خوشم اومد در مواقع استراحت هادی کلی حرف‌های قشنگ می‌زد و معلوم بود که اهل کتاب هست. بعد چند وقت هادی از اونجا رفت و دیگه ندیدمش تا اینکه یک روز توی خیابون دیدمش، ازش پرسیدم که کجایی و چرا رفتی! گفت من الان توی تئاترم، گفت بیا ببرمت با بچه‌ها آشنات کنم. رفتیم دفترشون اونجا خیلی‌ها بودن از جمله خسرو شکیبایی. یک روز هادی اومد پیشم بهم گفت سیروس می‌خوام یک نقش بهت بدم. گفتم من نمی‌تونم ، گفت چرا می‌تونی. گفتم حالا نقشش چی هست؟ گفت آب حوضی. گفتم چی کار می‌کنه حالا؟ گفت می‌خونه. توی اون تئاتر با خسرو شکیبایی ، هادی اسلامی ، نصرت دست‌مردی ‌، حسین خانی بیک و خدا بیامرز مهری مهرنیا همبازی بودم." از میان کارهای سینمایی سیروس گرجستانی می‌توان به فیلم‌های «قانون مورفی» ، «نهنگ عنبر2» ، «پا تو کفش من نکن» ،‌ «ناردون» ، «آدم باش» ، «شانس ، عشق ، تصادف» ، «مامور دو جانبه» ، «بیست سال انتظار» ، «تیغ و ابریشم» ، «آپارتمان شماره 13» ، «تلافی» ، «مسافر ری» ، «شکلات» اشاره کرد که در بین سال‌های 1342 تا 1396 بازی کرد. آخرین حضور سیروس گرجستانی در سینما با فیلم «ما همه با هم هستیم» سال 1397 به کارگردانی کمال تبریزی بود. سیروس گرجستانی در آثار تلویزیونی زیادی حضور داشته که از میان آن‌ها می‌توان به «آنام» ، «محکومین» ، «جاده چالوس» ، «نوار زرد» ، «کلاه پهلوی» ، «گاو صندوق» ، «زن بابا» ، «خوش نشین‌ها» ، «صاحب‌دلان»، «متهم گریخت»، «پشت کنکوری‌ها» ، «همسران» و «کیف انگلیسی» اشاره کرد. آخرین سریال تلویزیونی وی «شاهرگ» به کارگردانی سیدجلال اشکذری است که در زمان فوت ایشان روی آنتن بود. «شاهرگ» به روایت داستانی ملتهب و پرچالش در روزهای دهه 60 می‌پردازد. وی در دو سریال شبکه خانگی «دندون طلا» در سال 1394 و «شاهگوش» در سال 1392 به کارگردانی داوود میرباقری به ایفای نقش پرداخته است. سیروس گرجستانی صبح پنجشنبه 12 تیر 1399 در سن 76 سالگی بر اثر سکته قلبی، درگذشت. به نقل از مهر، این بازیگر از شب گذشته به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان شهید لواسانی بستری شده بود.