کاترین الیز بلانشت (Catherine Elise Blanchett) بازیگر استرالیایی در روز ۱۴ مه سال ۱۹۶۹ در منطقهی ایوانو ملبورن به دنیا آمد. صاحبنظران وی را یکی از بهترین هنرپیشگان زن نسل خودش شمردهاند.
شهرت اصلی کیت بلانشت به خاطر نقشهای همهجانبهاش در فیلمهای بلاکباستر و مستقل و نیز فعالیت در تئاتر و نقشآفرینی در فیلم «الیزابت» (Elizabeth) (۱۹۹۸) است. وی افتخارات مختلفی داشته است؛ از جمله دو جایزه اسکار، سه جایزه گلدنگلوب و سه جایزه بفتا.
شروع حرفه بازیگری کیت بلانشت بعد از فارغالتحصیلی از انستیتوی ملی هنر دراماتیک در تئاتر استرالیا بود. در ۱۹۹۲ در نمایشنامهی «الکترا» و در ۱۹۹۴ با نمایشنامهی «هملت» اجرا داشت.
کیت بلانشت تاکنون توانسته است بیش از 155 جایزه و 198 نامزدی از جمله چندین اسکار، گلدن گلوب و بفتا به دست آورد. در ۱۹۹۸ در نقش الیزابت اول در فیلم درام «الیزابت» بازی کرد که به خاطر آن برنده جایزه بهترین بازیگر زن از گلدنگلوب و بفتا و نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
کیت بلانشت بین سال ۲۰۰۴ نیز تا ۲۰۱۵ دو بار برنده اسکار به خاطر بازی در فیلم «هوانورد» (The Aviator) و «جاسمین غمگین» (Blue Jasmine)، و چهار بار نامزد اسکار به خاطر بازی در «یادداشتهایی بر یک رسوایی» (Notes on a Scandal)، «الیزابت: عصر طلایی» (Elizabeth: The Golden Age)، «من آنجا نیستم» (I'm Not There) و «کارول» (Carol) را دریافت کرد.
از سوی دانشگاه نیو ساوت ولز، دانشگاه سیدنی و دانشگاه مککواری، به کیت بلاتشت مدرک دکتری عالی ادبیات اعطا شده است. مجله تایم در سال ۲۰۰۷ وی را یکی از ۱۰۰ فرد تاثیرگذار جهان معرفی کرد و در سال ۲۰۱۸ جزء پردرآمدترین بازیگران زن جهان شد. وی در سال 1999 نیز به عنوان یکی از 50 چهره زیبای جهان در مجله پیپل شناخته شد.
مادر کیت بلانشت، جون گمبل، یک استرالیایی و یک بساز و بفروش و معلم بود. پدرش رابرت دیویت کیت بلانشت جونیور، یک آمریکایی اهل تگزاس، فرمانده ارشد نیروی دریایی ایالات متحده بود که بعدها مدیر تبلیغاتی شد.
وقتی که کیت بلانشت ده ساله بود، پدرش سکته قلبی کرد و درگذشت و مادرش خانواده را به سختی و به تنهایی مدیریت کرد. کیت بلانشت که دومین فرزند خانواده است، یک برادر بزرگتر به نام باب، و یک خواهر کوچکتر به نام ژنیو دارد. تبار خانواده بلانشت به ریشههای انگلیسی، و کمی اسکاتلندی و فرانسوی بر میگردد.
کاترین بلانشت، خودش در مصاحبهای دوران کودکیاش را دوران برونگرا-درونگرا نامیده است. یعنی در کودکی، هم حالتهای درونگرا داشته است و هم حالتهای برونگرا.
او در نوجوانیاش در حدود پانزده سالگی گرایش فراوانی به پوشیدن لباسهای مردانه داشت و در حین بزرگ شدن دورههای تحول جنبش پانک و خردهفرهنگ گوت را تجربه کرد. او حتا در دورهای موی سرش را کاملا کوتاه کرد. این در وقتی بود که در خانهی سالمندان کار میکرد و اتفاقا به همین دلیل از خانه سالمندان اخراج شد.
کیت بلانشت دبستان را در ملبورن در مدرسه ابتدایی ایوانهو ایست گذراند و تحصیلات متوسطه را در مدرسه گرامر دختران ایوانهو و سپس در کالج خانمهای متدیست (جایی که او علاقهاش به هنرهای نمایشی را کشف کرد) به تحصیل پرداخت.
کیت بلانشت ادامهي تحصیلاتش را در رشته اقتصاد و هنرهای زیبا در دانشگاه ملبورن گذراند اما بعد از یک سال ترک تحصیل کرد و به مصر رفت. در ۱۹۹۰ در مصر از وی خواسته شد که در نقش کوتاه یک تشویقکننده آمریکایی در فیلم بوکس مصری به نام «کابوریا» (Kaboria) در نقش کمئو در صحنه رقص بازی کرد. او در آن هنگام به پول نیاز داشت و این نقش را قبول کرد.
دو سال بعد به استرالیا بازگشت و به سیدنی رفت و در موسسه ملی هنرهای دراماتیک ثبت نام کرد و در سال ۱۹۹۲ با مدرک کارشناسی از دانشگاه ملی هنرهای درام استرالیا فارغالتحصیل شد و خیلی زود جذب فعالیتهای هنری و بازیگری شد.
در طی این مدت در تئاترهای کوچک ملبورن نیز فعالیت و اجراهای مختلف داشت و در همین راستا جایزههایی را به خاطر اجرا در نمایشنامههای «Heartland» در ۱۹۹۴و «اولیانا» (Oleanna) در ۱۹۹۵و «هملت» (Hamlet) در ۱۹۹۵ دریافت کرد.
در همین سالها بود که در کنار تئاتر در چندین مینیسریال، و نیز در سال ۱۹۹۶ در فیلم کوتاه «پارکلندز» (Parklands) و در نقش رزی بازی کرد.
وی در ۲۹ دسامبر 1997 با اندرو آپتان نویسنده استرالیایی ازدواج کرد. آنها زمان فیلمبرداری یک فیلم با یکدیگر آشنا شدند و در ابتدا نظر خوبی راجع به یکدیگر نداشتند اما با گذشت زمان به یکدیگر علاقمند شدند و حاصل این ازدواج سه پسر به نامهای رومن رابرت آپتان، ایگناتیوس مارتین آپتان، داشیل جان آپتان است. آنها در سال 2015 دختری به نام ایدیت ویوین پاتریشیا را نیز به سرپرستی گرفتند.
اولین تجربهی سینمایی بلند کیت بلانشت در ۱۹۹۷ بازی در فیلم «جاده بهشت» (Paradise Road) ساخته بروس برسفورد و در نقش مکمل سوزان ماکارتی یک پرستار جوان استرالیاییِ باروحیه بود که در جنگ جهانی دوم در تقابل با کشور ژاپن اسیر شد.
کیت بلانشت در همین سال برای نخستین بار در نقش اصلی درام «اسکار و لوسیندا» (Oscar and Lucinda) ساخته گیلیان آرمسترانگ، در مقابل ریف فاینز در نقش لوسیندا ظاهر شد که به خاطرش مورد تحسین قرار گرفت و نامزد دریافت جایزه مؤسسه فیلم استرالیا در رشته بهترین بازیگر نقش اصلی زن شد.
امانوئل لوی از ورایتی گفت: "کیت بلانشت تازهکار و درخشان به یک ستاره بزرگ تبدیل خواهد شد."
باز هم در همین سال به خاطر بازی در نقش لیزی در کمدی رمانتیک «خدا را شکر که او لیزی را ملاقات کرد» (Thank God He Met Lizzie) همین جایزه را دریافت کرد.
یک سال بعد در سال ۱۹۹۸ با نقش الیزابت اول جوان در درام تاریخی «الیزابت» (Elizabeth) به کارگردانی شکهار کاپور به شهرت بینالمللی دست یافت و به خاطرش برای نخستین بار نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن شد و جوایز گلدن گلوب و آکادمی فیلم بریتانیا را کسب کرد.
در سال ۱۹۹۹ در فیلم کوتاه استرالیایی «بنگرز» و نیز در «داستان روحهای ازدسترفته» (Stories of Lost Souls) که تلفیقی از هشت داستان سینمایی متفاوت از داستانهای کوتاه و مرتبط با این فیلم بود، در نقش جولی-آن ظاهر شد.
این فیلم کوتاه را همسرش اندرو آپتان نوشته و کارگردانی کرد و تهیهکنندهاش نیز و آپتان و خودش بودند.
در همین سال در کمدی «چپاندن قوطیحلبی» (Pushing Tin) ساخته مایک نیوول در کنار بیلی باب تورنتون و آنجلینا جولی و در نقش کانی فالزون ظاهر شد که نقش او مورد توجه منتقدان قرار گرفت.
فیلم سوم کیت بلانشت در سال ۱۹۹۹ بازی در فیلم روانشناسانهی «آقای ریپلی بااستعداد» (The Talented Mr. Ripley) ساخته آنتونی مینگلا و در نقش مردیت لوگ، یک وارث سادهلوح و ثروتمند آمریکایی، برای دومین بار نامزد جایزه بفتا شد.
در سال ۲۰۰۰ در فیلم انگلیسی - فرانسوی درام، عاشقانه، موزیکال «مردی که گریست» (The Man Who Cried) به نویسندگی و کارگردانی سالی پاتر در نقش لولا بازی کرد.
کیت بلانشت در سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ نقش رهبر الفها، گالادریل را در سهگانه «ارباب حلقهها» (The Lord of the Rings) ساخته پیتر جکسون بازی کرد.
ـ در درام «شارلوت گری» (Charlotte Gray) به کارگردانی گیلیان آرمسترانگ
ـ در درام «اخبار کشتیرانی» (The Shipping News) به کارگردانی لاسه هالستروم
ـ در کمدی جنایی «راهزنان» (Bandits) به کارگردانی بری لوینسون که به خاطر آن نامزد دریافت گلدن گلوب و انجمن بازیگران فیلم شد.
در سال ۲۰۰۲ در فیلم «بهشت» (Heaven) به کارگردانی تام تیکور در نقش یک زن غمگین که مرتکب یک عمل تروریستی میشود تحسین شد. استیون هولدن از نیویورک تایمز تعبیر «قانعکنندهترین نقشآفرینی سینمایی او در حرفهاش» را برایش به کار برد.
در فیلم وسترن «گمشده» به کارگردانی ران هاوارد
در فیلم مستقل «قهوه و سیگارها» (Coffee and Cigarettes) ساخته جیم جارموش، که در آن، در دو نقش ظاهر شد و برایش نامزد دریافت جایزه ایندیپندنت اسپیریت برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
در فیلم زندگینامهای «ورونیکا گرن» (Veronica Guerin) در نقش ورونیکا گورین روزنامهنگار معروف ایرلندی، که به خاطرش نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر درام شد.
در سال ۲۰۰۴ بعد از بازی در «زندگی در آب با استیو زیسو» (The Life Aquatic with Steve Zissou) ساخته وس اندرسن با بازی در فیلم «هوانورد» (The Aviator) در کنار لئوناردو دیکاپریو بازی کرد.
فیلم، به نویسندگی جان لوگان و کارگردانی مارتین اسکورسیزی بود که بر مبنای زندگی یک هوانورد به نام کاترین هپبورن (تهیهکننده و کارگردان سینمای آمریکایی) ساخته شده است؛ هوانوردی که دچار بیماری اختلال وسواسی جبری شده است. کیت بلانشت به خاطر بازی بسیار درخشان در این فیلم، برنده جایزه اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
او با این جایزه، تبدیل به نخستین بازیگر تاریخ شد که در نقش یکی دیگر از بازیگران دریافتکننده اسکار، جایزه اسکار میگیرد.
در سال ۲۰۰۵ در فیلم جنایی درام عاشقانه استرالیایی «ماهی کوچک» (Little Fish) به کارگردانی روآن وودز و نویسندگی ژاکلین پرسکه و در نقش تریسی هارت، یک معتاد سابق به هروئین، ظاهر شد. فیلم محصول مشترک او و شرکت سازنده همسرش درتی فیلمز بود.
در سال ۲۰۰۶ در مقابل برد پیت (در نقش ریچارد) و در نقش سوزان جون در فیلم درام چند زبانه «بابل» (Babel) به کارگردانی الخاندرو گونسالس اینیاریتو حضور یافت. ریچارد و سوزان یک زوج توریست هستند که در غم از دست دادن فرزند سومشان به روستایی در حومه مراکش سفر میکنند و حوادث ناگواری برایشان پیش میآید و...
در همین سال در درام «آلمانی خوب» به کارگردانی استیون سودربرگ در نقش مقابل جرج کلونی، لنا برانت، ظاهر شد.
در همین سال ۲۰۰۶ برای سومین بار به خاطر نقش مکملی که در فیلم روانشناختی «یادداشتهایی بر یک رسوایی» (Notes on a Scandal) بازی کرد (در نقش مقابل جرج کلونی، شبا هارت، معلم هنر که با پسر ۱۵ ساله رابطه برقرار میکند)، نامزد اسکار و برنده جایزهی جشنواره فیلم تورنتو (انجمن منتقدان فیلم تورنتو) شد.
در سال ۲۰۰۷ کیت بلانشت بار دیگر در نقش الیزابت اول در دنبالهی «الیزابت» به نام «الیزابت: عصر طلایی» (Elizabeth: The Golden Age) ظاهر شد.
همچنین در همین سال در نقش جود کوئین، یکی از شش تجسم باب دیلن، در فیلم تجربی «من آنجا نیستم» (I'm Not There) ساخته تاد هینز حضور یافت. او به خاطر این دو نقش یادشده، دو نامزدی اسکار را در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن (برای اولی) و بهترین بازیگر نقش مکمل زن (برای دومی) دریافت کرد.
یکی از منتقدان، راجر ایبرت گفت: "از عجایب بازیگری است که کیت بلانشت میتواند در همان جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو با ایفای نقش الیزابت و باب دیلن، هر دو فوقالعاده ظاهر شود."
کیت بلانشت در همین سال در فیلم دیگری نیز بازی کرد: فیلم اکشن و کمدی و هجو «پلیس خفن» (Hot Fuzz) به کارگردانی ادگار رای و در نقش جنین، دوست دختر سابق نیکلاس و بازپرس پزشکی قانونی پلیس متروپولیتن. این فیلم دومین قسمت از سهگانه «سه طعم کورنتو» است.
در ۲۰۰۸ برای دومین بار در کنار برد پیت در فیلم «سرگذشت عجیب بنجامین باتن» (The Curious Case of Benjamin Button) به کارگردانی دیوید فینچر، در نقش دیزی فولر، معشوقهی شخصیت بنجامین باتن بازی کرد.
در همین سال صداپیشگی شخصیت گرندمارمه را برای نسخه انگلیسی «پونیو» یا «پونیو روی صخره کنار دریا» (Gake no Ue no/ Ponyo) ساخته هایائو میازاکی اجرا کرد.
پروژهی دیگر کیت بلانشت در سال ۲۰۰۸ بازی در نقش مأمور شرور کاگب در «ایندیانا جونز و قلمروی جمجمه بلورین» (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull) ساخته استیون اسپیلبرگ بود.
در سال ۲۰۱۰ در نقش دوشیزه ماریان در کنار راسل کرو در فیلم حماسی «رابین هود» (Robin hood) ساخته ریدلی اسکات بازی کرد که با موفقیت تجاری همراه بود.
یک سال بعد، در نقش آنتاگونیست مأمور سیا به نام ماریسا ویگلر، در فیلم اکشن «هانا» (Hanna) به کارگردانی جو رایت ظاهر شد.
در سال ۲۰۱۲ بار دیگر نقش گالادریل را در مجموعه فیلمهای پیشدرآمد ارباب حلقهها با عنوان «هابیت» که قسمت اولش«هابیت: یک سفر غیرمنتظره» (The Hobbit: An Unexpected Journey) ساخته پیتر جکسون بود، ایفا کرد.
در همین سال برای دو قسمت از مجموعه «مرد خانواده» (Family Guy) نیز صداپیشگی کرد.
در سال ۲۰۱۳ با حضور در فیلم «چرخش» (The Turning) به کارگردانی جاستین کرزل، به سینمای استرالیا بازگشت. کیت بلانشت در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ رئیس هیئت داوران جشنواره بینالمللی فیلم دبی نیز بود.
در همین سال بود که در فیلم آمریکایی و درام «جاسمین غمگین» (Blue Jasmine) به نویسندگی و کارگردانی وودی آلن و در نقش اصلی و اول جاسمین فرانسیس ستایش گستردهی منتقدان را برانگیخت.
کیت بلانشت برای این نقش، حدود چهل جایزه گرفت؛ از جمله جایزه اسکار (برای بار دوم) و گلدنگلوب و بفتا در رشته نقش اول زن. برخی از منتقدان این نقشآفرینی را بهترین عملکرد حرفهای او تا آن دوره میدانند.
فیلم «هابیت ۲: برهوت اسماگ» (The Hobbit: The Desolation of Smaug) که بخش دوم سهگانه سینمایی هابیت است و در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳ اکران شد و کیت بلانشت نیز در همان نقش گالادریلحضور داشت
مستند «خیزش دختران» (Girl Rising) ساخته کیس فرید، تام یلین و هالی گوردون با همکاری پل آلن و جودی آلن از محصولات ولکان.
در همین سال کیت بلانشت در فیلم اکشن، درام و فانتزی آمریکایی «مدرسه خیر و شر» (The School for Good and Evil) به کارگردانی پال فیگ به عنوان راوی حضور داشت. این فیلم که اقتباس از کتاب پرفروش سوزان چاینانی است، درباره دنیای عجیب پریان است.
ـ بازی در فیلم آمریکایی - آلمانی «مردان آثار ماندگار» (The Monuments Men) به کارگردانی و بازیگری جرج کلونی و در نقش کلر سیمون، بر اساس رز والاند
ـ صداپیشگی در نقش والکا هادوک، همسر استوک و مادر گمشده هیکاپ و یک نجاتدهنده اژدها، در انیمیشن اکشن فانتزی «چگونه اژدهای خود را را تربیت کنیم ۲» (How to Train Your Dragon 2) به کارگردانی دین دبلوا
ـ بازی در قسمت سوم از سهگانهی هابیت، یعنی فیلم «هابیت: نبرد پنج سپاه» (The Hobbit: The Battle of the Five Armies)
کیت بلانشت در سال 2015 به همراه همسرش از استرالیا به آمریکا مهاجرت کرد تا بتواند در فیلمهای آمریکایی بیشتری بازی کند و با سرزمین پدریاش بیشتر آشنا شود. کیت بلانشت برعکس بازیگران دیگر، پس از 40 سالگی در فیلمهای بیشتری بازی کرد و پرکارتر از سالهای قبلش ظاهر شد.
کیت بلانشت در سال ۲۰۱۵ در نقش مقابل رونی مارا در فیلم «کارول» (Carol) در نقش اول کارول ایرد بازی کرد و مورد تحسین گسترده منتقدان قرار گرفت. او تهیهکنندهی اجرایی این فیلم نیز بود.
جاستین چنگ از ورایتی درباره بازی وی گفت: "بازی کیت بلانشت هسته مرکزی مناسبی برای این فیلم با شکوه است." کیت بلانشت به خاطر این نقش برای بار ششم نامزد دریافت جوایز اسکار شد. وی همچنین نامزد گلدن گلوب و بفتا نیز شد.
در همین سال در فیلم ویدئویی چند پردهای «مانیفست» (Manifesto) به کارگردانی جولیان روزفلت قدرت بازیگریاش را نشان داد. او توانست در این اثر، 13 نقش مختلف را به طور همزمان بازی کند؛ مانند نقش مردی بیخانمان، نقش فردی دانشمند، نقش سخنران مراسم ختم، نقش لات بیسروپای پر از خالکوبی، نقش گزارشگر، نقش معلم و...
ـ در فیلم «حقیقت» (Truth) به کارگردانی جیمز وندربیلت (که اولین کارگردانیاش بود) در کنار رابرت ردفورد و در نقش مری مپس. شرکت تولیدی بلانشت، شریک ساخت این فیلم بود.
ـ فیلم «شوالیه جامها» (Knight of Cups) ساخته ترنس مالیک در نقش نانسی. ایندیوایر از نقشآفرینی بلانشت در این فیلم به عنوان یکی از ۱۵ نقشآفرینی برتر در فیلمهای ترنس مالیک یاد کرد.
ـ فیلم اکشن و فانتزی «سیندرلا» (Cinderella) به کارگردانی کنت برانا، در نقش لیدی ترمین شرور
ـ صداپیشگی برای نقش والکا در انیمیشن «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم ۲» (How to Train Your Dragon 2)
در سال ۲۰۱۶ در مستند آمریکایی «سفر زمان» (Voyage of Time) به نویسندگی و کارگردانی ترنس مالیک که به بررسی تولد و مرگ جهان میپردازد، به عنوان راوی (نسخه با طول ۳۵ میلیمتر) نقش داشت. برد پیت نیز در نسخهی آی مکس به عنوان راوی است. ترنس مالیک بیش از چهل سال روی این فیلم کار کرده بود.
ـ در فیلم موزیکال درام آمریکایی «ترانه به ترانه» (Song to Song) ساخته ترنس مالیک و در نقش آماندا
ـ در فیلم «ثور: رگناروک» (Thor: Ragnarok) به کارگردانی تایکا وایتیتی و در نقش الهه مرگ، هلا، خواهر بزرگتر ثور، بر اساس خدای هل که به طور ناخواسته پس از مرگ اودین از زندان آزاد میشود.
ـ در فیلم «هشت یار اوشن» (Ocean's Eight) به کارگردانی گری راس و نویسندگی مشترک گری راس و اولیویا میلش و در نقش لو میلر
ـ در فیلم اقتباسی «خانهای با ساعتی درون دیوارهایش» (The House with a Clock in Its Walls) به کارگردانی الی راث اقتباسی از رمان ترسناک گوتیکی به همین نام، در کنار جک بلک، و در نقش فلورانس زیمرمن
ـ در فیلم فانتزی و ماجراجویی آمریکایی «موگلی: افسانه جنگل» (Mowgli: Legend of the Jungle) به کارگردانی اندی سرکیس و در نقش کا، یک پیتون عظیم الجثه هندی
در سال ۲۰۱۹ بار دیگر برای نقش والکا در انیمیشن «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم ۳» (How to Train Your Dragon 3) صداپیشگی کرد.
در همین سال در فیلم کمدی - درام «کجا رفتی برنادت؟» (Where'd You Go, Bernadette) به کارگردانی ریچارد لینکلیتر در نقش برنادت فاکس حضور یافت.
مینیسریال درام استرالیایی «بیوطن» (Stateless) در نقش مکمل و نیز به عنوان یکی از تهیهکنندگان اجرایی حضور یافت که برای آن، برنده دو جایزه در دهمین دوره جوایز AACTA شد
مینیسریال درام تاریخی «خانم آمریکا» (Mrs. America) در نقش فیلیس شلفلی، یک فعال محافظهکار برجسته و وکیل و لابیگر سیاسی.
در سال ۲۰۲۱ در کنار بردلی کوپر در فیلم «کوچه کابوس» (Nightmare Alley) ساخته گیرمو دل تورو در نقش دکتر لیلیت ریتر بازی کرد.
در فیلم «بالا رو نگاه نکن» (Don't Look Up) ساخته آدام مککی از شبکه نتفلیکس در کنار لئوناردو دیکاپریو و جنیفر لارنس در نقش بری ایوانتی، مجری برنامه خیالی صبحگاهی The Daily Ripظاهر شد.
ـ در سال ۲۰۲۲ در فیلم درام «تار» (Tár) به نویسندگی و کارگردانی تاد فیلد و در نقش اصلی آهنگساز و رهبر موسیقی مشهور در دنیای بینالمللی موسیقی کلاسیک، در کنار نوئمی مرلان، نینا هوس، سوفی کائور، جولیان گلاور، آلن کوردانر و مارک استرانگ بازی کرده است.
ـ در سال 2022 در فیلم آمریکایی موزیکال و فانتزی و استاپ موشن «پینوکیو» (Pinocchio) به کارگردانی مشترک گییرمو دل تورو و مارک گوستافسون صداپیشگی کرده است.
ـ همچنین در همین سال در فیلم کمدی - اکشن علمی - تخیلی «سرزمینهای مرزی» (Borderlands) به کارگردانی الی راث و در کنار کوین هارت، جیمی لی کرتیس، جک بلک و... ایفای نقش کرده است. این اثر کمدی برای پخش از طریق کمپانی لاینزگیت در ایالات متحده برنامهریزی شده است.
ویژگی خاص بازیگری کیت بلانشت توانایی در اجرای نقش شخصیتهایی از اقشار مختلف جامعه است و همچون آفتابپرست در ابعادی باورنکردنی در نقشهای متفاوت رنگ عوض میکند!
او از بازی در نقش فیلیس اشلفلی در «خانم آمریکا» گرفته تا بازی در نقش باب دیلان در «من آنجا نیستم» و بازی در نقش کاترین هپبورن در «هوانورد»، هیچ ابایی ندارد که روی پردهی سینما اصلاً قابل تشخیص نباشد.
او همچنین برای ایفای نقش مهم در طیف گستردهای از ژانرهای مختلف، توانایی بالایی دارد. به همین علت است که او یکی از بهترین بازیگران زن نسل خود تلقی میشود.
ویل لیچ و تیم گریرسون بزرگترین مهارت کیت بلانشت را «توانایی او در ترکیب قابل اعتماد بودن و گریزان بودن میداند و میگوید: "او همیشه کاملاً حاضر است و در عین حال خارج از درک است."
کیت بلانشت در مدت آمادگی برای نقش کاترین هپبورن، و به درخواست اسکورسیزی، پرینتهای ۳۵ میلیمتری از همهی پانزده اجرای اول هپبورن روی پرده سینما را بررسی کرد تا متانت، رفتار و مدل گفتار او را بررسی کند و به یاد بسپارد.
کیت بلانشت در سال ۲۰۱۳ به اسکای نیوز گفت او نگران موجی است که از سوی محافظهکاری، جهان را فرا گرفته است و این موج، نقش زن را محدود و تهدید میکند.
او درباره فشارهایی که زنان در هالیوود با آن مواجه هستند گفت: «من حدود ده سال است که به قیافه و چهره و لباسم فکر میکنم. مردم درباره عصر طلایی هالیوود به علت شیوهی خفنبودن زنان در آن عصر میگویند اما اکنون با هرچیزی که به نوعی سرسختی است، زنان حس میکنند که گویی کمکم دارد تاریخ انقضایشان فرا میرسد.»
او در نقش جنین در فیلم کمدی اکشن «پلیس خفن» ساخته ادگار رایت حضور افتخاری داشت. نام او در فهرست عوامل این فیلم ذکر نشد و دستمزدش را نیز به یک خیریه داد.
کیت بلانشت نخستین بازیگر زنی بود که برای بازی در یک نقش (یعنی نقش الیزابت اول) برای بار دوم نامزد اسکار شد.
برندهشدن کیت بلانشت در اسکار به خاطر بازی در «جاسمین غمگین» وی را به ششمین بازیگری تبدیل کرد که در هر دو رشتهی بازیگری برنده اسکار شده است. او همچنین سومین بازیگر زن شد که به دنبال دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن، جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی زن را نیز کسب میکند. و نیز کیت بلانشت اولین استرالیایی است که بیش از یک اسکار بازیگری را دریافت کرده است. در ۲۰۱۸ نیز مجله فوربز نام وی را با درآمد ۱۲٫۵ میلیون دلاری در رتبهبندی بازیگران زن با بیشترین دستمزد سالیانه قرار داد.
کیت بلانشت از طرفداران شدید مسائل زیست محیطی بوده است. در سال 2006 او به پروژه آب و هوایی ال گور معاون سابق رئیس جمهور ایالات متحده پیوست.
کیت بلانشت در خانه ی ییلاقیاش در انگلیس، هنگام کار با یک اره برقی مکانیکی، سرش را مختصر خط و خشی انداخت اما خوشبختانه به طور جدی زخمی نشد.
کیت بلانشت در میهمانی شام در حاشیه جشنواره فیلم ونیز در ایتالیا، خم شد و دست شمیلا شیرزاد، بازیگر فیلم «خورشید» (ساخته مجید مجیدی) را که یک مهاجر افغانستانی است، بوسید و سپس هر دو یکدیگر را در آغوش گرفتند. بلانشت این دختر را بسیار تشویق کرد. پس از آن،جواد عزتی را دید و به او گفت: «شما فوق العاده خوب بودید. بازی شما خیلی عمیق بود؛ بسیار کنترلشده و به اندازه و بسیار عمیق و ظریف نقش را بازی و خلق کردید».
کیت بلانشت معتقد است که کارگردانهای مرد، بسیاری از مواقع، عمق ضرورت گروههای سطح پایینتر را در فیلمسازی درک نمیکنند. او میگوید «این بخشهای به اصطلاح زنانه اغلب بخشهایی هستند که کارگردانهای مرد اعتراف میکنند چیزی از آنها نمیدانند و معمولاً با بیتوجهی این قسمتها را بر عهده خود زنها وا میگذارند.»
نقش ملکه الیزابت اول، نمونهی بارزی است از عدم توافق او با دیدگاه مردانه کارگردان. او نقل میکند که کارگردان به او میگفت میخواهم موهایش باز باشد و باد در میانش بپیچد. من به او گفتم: «اصلاً تصاویر الیزابت اول را دیدهای؟ زیاد موهایش را باز نمیگذاشت.»
کیت بلانشت ادامه داد: «بعضی کارگردانهای مرد نیاز دارند جذب شوند. متوجه نیستند که راههای دیگری هم برای گیرا بودن وجود دارد که همه هم جنبه جنسی ندارند. میشود به روشهای گوناگون مخاطب را به سمت تجربیات یک شخصیت هدایت کرد.»
کیت بلانشت یک بار در یک مصاحبه، عصبانیت و نفرت شدید خود را نسبت به مصاحبههایی ابراز کرد که با تمرکز شدید بر مد و لباس زنان هالیوود در مراسم فرش قرمز همراه است. او از خبرنگاران و مصاحبهکنندگان خواست به جای تمرکز بر لباس، تمرکز بر فیلمها داشته باشند. او گفت: "خیلی خوب است که از لباس و سرگرمی حرف بزنیم، اما نباید کار فراموش شود."
کیت بلانشت در مصاحبهای گفت: «خریداری شدن توییتر توسط ایلان ماسک اتفاق بسیار خطرناکی است. تمام چیزی که میتوانم بگویم این است: بسیار بسیار خطرناک است.»
ـ کیت بلانشت در مصاحبهای از علت کنارهگیری خود برای بازی در فیلم «ریکاردو بودن» و نقش لوسیل بال که نهایتاً به نیکول کیدمن رسید گفت: «فیلمی شد که باید میشد. این اتفاقها در وقت درست و به صورت درست پیش میآیند. شما همیشه یک چیز را تصور نمیکنید، و بعد میبینید که به کلی متفاوت از آب در میآید.»
۱۹۹۹: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «الیزابت»
۱۹۹۹: نامزدی بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «الیزابت»
۱۹۹۹: برنده گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «الیزابت»
۱۹۹۹: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «الیزابت»
۲۰۰۰: نامزدی بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «آقای ریپلی بااستعداد»
۲۰۰۲: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم کمدی، برای «راهزنان»
۲۰۰۲: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «راهزنان»
۲۰۰۲: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «ارباب حلقهها: یاران حلقه»
۲۰۰۳: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «ارباب حلقهها ۲: دو برج»
۲۰۰۴: برنده جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «ارباب حلقهها ۳: بازگشت پادشاه»
۲۰۰۴: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم درام، برای «ورونیکا گرن»
۲۰۰۵: برنده اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «هوانورد»
۲۰۰۵: برنده بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «هوانورد»
۲۰۰۵: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «هوانورد»
۲۰۰۵: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «هوانورد»
۲۰۰۵: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «هوانورد»
۲۰۰۵: نامزدی جوایز ایندیپندنت اسپرینت در رشته بهترین بازیگر مکمل زن، برای «قهوه و سیگارها»
۲۰۰۷: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، «یادداشتهایی بر یک رسوایی»
۲۰۰۷: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، «یادداشتهایی بر یک رسوایی»
۲۰۰۷: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، «یادداشتهایی بر یک رسوایی»
۲۰۰۷: برنده جشنواره بین المللی فیلم پام اسپرینگز در رشته دستآورد شغلی در بازیگری
۲۰۰۷: برنده جشنواره بین المللی فیلم پام اسپرینگز در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «بابل»
۲۰۰۷: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «بابل»
۲۰۰۸: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «من آنجا نیستم»
۲۰۰۸: برنده جوایز ایندیپندنت اسپرینت در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «من آنجا نیستم»
۲۰۰۸: نامزدی بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «من آنجا نیستم»
۲۰۰۸: برنده گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن در سینما، برای «من آنجا نیستم»
۲۰۰۸: برنده جوایز ایندیپندنت اسپرینت، جایزه رابرت آلتمن، برای «من آنجا نیستم»
۲۰۰۸: برنده جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر مکمل زن، برای «من آنجا نیستم»
۲۰۰۸: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، «الیزابت: عصر طلایی»
۲۰۰۸: نامزدی بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، «الیزابت: عصر طلایی»
۲۰۰۸: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم درام، «الیزابت: عصر طلایی»
۲۰۰۸: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، «الیزابت: عصر طلایی»
۲۰۰۹: نامزدی جوایز برگزیده مردم در رشته ستاره محبوب اکشن (زن)
۲۰۰۹: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «سرگذشت عجیب بنجامین باتن
۲۰۱۴: برنده اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «جاسمین غمگین»
۲۰۱۴: برنده بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «جاسمین غمگین»
۲۰۱۴: برنده جوایز ایندیپندنت اسپرینت در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «جاسمین غمگین»
۲۰۱۴: برنده گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم درام، برای «جاسمین غمگین»
۲۰۱۴: برنده جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «جاسمین غمگین»
۲۰۱۶: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «کارول»
۲۰۱۶: نامزدی بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «کارول»
۲۰۱۶: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم درام، برای «کارول»
۲۰۱۶: نامزدی جوایز ایندیپندنت اسپرینت در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «کارول»
۲۰۱۶: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «کارول»
۲۰۱۶: برنده جایزه دستآورد نخل صحرا از جشنواره بین المللی فیلم پام اسپرینگز، برای «کارول» و «حقیقت»
۲۰۲۰: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم کمدی-درام، برای «کجا رفتی برنادت؟»
۲۰۲۰: نامزدی جشواره امی ساعات پربیننده در رشته بهترین مینیسریال، برای «خانم آمریکا»
۲۰۲۰: نامزدی جشواره امی ساعات پربیننده در رشته بهترین بازیگر نقش اول در مینیسریال، برای «خانم آمریکا»
۲۰۲۱: نامزدی گلدنگلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول در مینیسریال، برای «خانم آمریکا»
۲۰۲۱: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول در مینیسریال، برای «خانم آمریکا»
۲۰۲۲: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران در فیلم سینمایی، برای «بالا را نگاه نکن»
۲۰۲۲: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، برای «کوچه کابوس»