پانته‌آ سیروس در سال 52 در تهران متولد شده‌ است. هرچند بیشتر او را به عنوان هنرپیشه می‌شناسند اما پانته آ سیروس بیشتر یک نقاش است و شاگرد آیدین آغداشلو بوده‌. پانته‌آ سیروس فعالیت در حرفه در هنر را از سال 1370 و در نقاشی زیر نظر آیدین آغداشلو شروع کرد و از سال 1375 تا سال 1378 به نقاشی آبرنگ با جمال الدین خرمنژاد پرداخت. او فارغ التحصیل رشته طراحی صنعتی از دانشگاه آزاد تهران است. بازیگری را با گذراندن دوره‌ای در موسسه کارنامه آغاز کرد. پانته‌آ سیروس در رشته سوارکاری به صورت حرفه‌ای فعالیت دارد و این ورزش را از کودکی دنبال کرده و بی‌وقفه نیز ورزش می کند. او اسبی دارد که بسیار مورد توجه‌اش قرار دارد و به آن رسیدگی می‌کند. او در شمشیر بازی هم مهارت دارد و به صورت ویژه آن را دنبال می‌کند اما به اندازه سوار کاری به آن علاقه نداشته است. «اینجا همه چیز خوب است» به کارگردانی پوریا آذربایجانی، نخستین تجربه سینمایی اش بود که جایزه بهترین بازیگر مکمل زن در «جشنواره فیلم یاس» را برای او به ارمغان آورد. اخیرا با بازی در نقش بی بی مریم در سریال «بانوی سردار» بر شهرت خود افزود. مهارتی که او در سوارکاری و شمشیربازی دارد باعث انتخاب او در این نقش شد. خودش در این باره می‌گوید: ظاهرا خیلی ناامیدانه من را پیشنهاد می‌دهند چون تا جایی که می‌دانم عوامل سه ماه به دنبال بازیگر نقش یک بودند، اما شخصی مناسب این نقش پیدا نکردند. این بازیگر باید مشخصاتی از جمله توانایی سوارکاری و تیراندازی می‌داشت که همین کار را سخت می‌کرد. در حقیقت یکی از مهم‌ترین عوامل برای انتخاب من، ورزشکار بودنم بود چون ابتدا برایشان مهم بود بازیگری که انتخاب می‌کنند این توانایی‌ها را داشته باشد. اساسا این نقش با این توانایی‌ها نقش می‌شد در غیر این صورت با بدل پروژه ناممکن بود. تا جایی که من می‌دانم و تا پایان کار می‌گفتند، اگر بازیگر این کارها را بلد نبود در صورت شروع هم، پروژه در جایی می‌خوابید. این یک جور ورزش خانوادگی است. پدرم از وقتی که من یادم می‌آید سوارکاری می‌کرد و همه اعضای خانواده و فامیل من سوارکار هستند من از بچگی سوارکاری می‌کردم و کنارش تیراندازی را هم یاد گرفته‌ام و به صورت حرفه‌ای دنبال می کنم. ضمن اینکه کوه‌نورد حرفه‌ای هم هستم. برای من ابتدا ورزش مهم است و بعد بازیگری. حدود 8 سال است که به صورت حرفه‌ای بازگیری را دنبال می‌کنم اما برایم همیشه مهم این بود که فیلم‌نامه درستی را انتخاب کنم و به گزیده کاری اعتقاد دارم. مهم‌ترین ویژگی این کار که من را برای پذیرش آن راغب می‌کرد، سخت بودن آن بود. همان ابتدا به آقای شیخ طادی گفتم کاری که هر کسی بتواند انجام دهد را دوست ندارم، دوست دارم کاری انجام دهم که کسی نکرده باشد؛ نه به خاطر این‌که در این راه باقی بمانم و نشان دهم فقط من توانستم، بلکه برای این‌که بگویم زن‌ها توانایی هزاران کار را دارند و می‌توانند به لحاظ بدنی چقدر قوی باشند. همیشه فکر می‌کردم نشان ندادن زن‌ها در ورزش و… باعث می‌شود بسیاری از زنان برای رفتن به این سمت تشویق نشوند، ولی وقتی یک سریالی را نشان می‌دهی که یک زن در آن به‌عنوان نقش اول یکسری فعالیت انجام می‌دهد و مهارت دارد شاید بسیاری از آدم‌ها به حرکت در این مسیر تشویق شوند. صادقانه بگویم که پیش از پیشنهاد این پروژه، بی‌بی‌ مریم را نمی‌شناختم. همان ابتدا با توضیحات نویسنده با این شخصیت آشنا شدم و به عنوان یک زن، فوق‌العاده متاثر شدم که چرا نباید قهرمان‌های ملی مملکتم و به ویژه قهرمانان زن کشورم را بشناسم، آن هم چنین شخصیتی. از نظر سنی آن چهار سالی که بازی می‌کنم بی‌بی‌مریم از من جوان‌تر است؛ البته آنها ایلیاتی بودند و نسبت به امروز در سن کمتر اتفاقات بیشتری را تجربه می‌کردند. به هر حال این فیلمنامه اقتباسی است، یعنی روایت قصه زندگی این شخصیت با استناد تاریخی و جزء به جزء وقایع نیست بلکه برداشت نویسنده از شخصیت این بانوست. مشکل ما این است که درباره قهرمانان زن کشورمان منابع چندانی نداریم و شاید حتی بتوان گفت هیچ نداریم. آنچه بیشتر برای این مجموعه استفاده شد،‌ برداشت کارگردان از خاطرات بی‌بی‌مریم است. حساسیت‌های قومی که بختیاری‌ها دارند یکی از مهمترین دلایلی است که باعث شده کارگردان این سریال تصمیم بگیرد بی بی مریم با لهجه تهرانی این شخصیت را جلو ببرد. او می‌گوید: چون بختیاری نیستم اگر می‌خواستیم با لهجه بازی کنیم و دیالوگ بگویم کار سخت می‌شد و احتمالا با اعتراضات به‌حق بختیاری‌ها مواجه می‌شدیم و می‌گفتند چرا کلمات را این‌گونه ادا می‌کند!؟ پیش آمده است که در یک فیلم خارجی کسی را به عنوان ایرانی نشان می‌دهند که به‌درستی فارسی حرف نمی‌زند و با خودمان می‌گوییم این‌که مثل ما حرف نمی‌زند! همه ایرانیان به آن معترض می‌شوند. پس در این مورد هم اگر اعتراضی می‌شد، به‌حق بود و برای همین تصمیم گرفتیم لهجه نداشته باشیم. من آن‌قدر این شخصیت را دوست دارم که نمی‌دانم آیا ممکن است نقش دیگری اتفاق بیفتد که این میزان دوستش داشته باشم یا نه؟ بی‌تعارف می‌گویم تجربه بی‌نظیری بود؛ از گروه بی‌نهایت راضی هستم، تک‌تکشان فوق‌العاده بودند. فیلم شناسی: سینما: ارادتمند؛ نازنین بهاره تینا بن‌بست وثوق ساعت 5 عصر خرگیوش تلویزیون: سریال خاطرات مرد ناتمام ساخته صادق کرمیار سریال تنهایی لیلا به کارگردانی حسین لطیفی سریال شمعدونی به کارگردانی سروش صحت