ستاره پسیانی متولد شهریور 1361 در تهران، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است. او در هنرستان سوره گرافیک خوانده و درارتباط با اینکه به صورت آکادمیک بازیگری را نخوانده است، اینگونه می‌گوید: "دلیل اصلی این بود که من داشتم بازیگری را به صورت تجربی یاد می گرفتم و دوست نداشتم که فقط در یک بعد رشد کنم ، خواندن گرافیک در کارم هم بی تاثیر نبود و خیلی از روانشناسی رنگ ها کمک گرفتم." او فرزند آتیلا پسیانی و فاطمه نقوی و نوه‌ی مرحوم جمیله شیخی است، که هر سه در زمینه‌ی بازیگری فعالیت داشته‌اند. او یک برادر به نام خسرو دارد که او هم در حوزه بازیگری فعالیت می‌کند. وی از 5 سالگی بازیگری را با تئاتر آغاز کرد و در سال 1370 یک نقش کوتاهی در فیلم سینمایی «بهترین بابای دنیا» به کارگردانی داریوش فرهنگ بازی کرد و این فیلم اولین تجربه تصویر او بود. ستاره پسیانی علاقه‌ی زیادی به تئاتر و البته به تئاتر عروسکی دارد و در 13 سالگی یک تئاتر عروسکی را کارگردانی کرده که بازیگران آن تئاتر، پدر و مادرش و همکاران آن‌ها، بودند. وی برنده تندیس بهترین بازیگر زن در سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در بخش مسابقه ایران برای بازی در نمایش «صد در صد» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی شد. مهران مدیری در برنامه «دورهمی» درباره‌ی یکی از منتقدین مهم در زندگی ستاره پسیانی، یعنی پدرش از او پرسید و وی گفت: "درست است، پدرم خیلی جدی کارهای من رو نقد می‌کنن مثلا میگن، فیلم اصلا خوب نبود یا اصلا خوب بازی نکردی و من ناراحت نمیشم چون به ادبیات‌شون عادت دارم و دوست دارم که راجع به کارام نظر بدن. اتفاقا وقتی اون این کار رو می‌کنه، باعث میشه که بیشتر تلاش کنم و تو انتخاب کارام حساس‌تر میشم، که این برام خیلی خوبه و وقتایی که می‌خوان بیان کارام رو ببینن من خیلی استرس دارم." نام ستاره پسیانی در سال 1393 بعد از بازی در فیلم سینمایی «کوچه بی نام» به کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی هاتف علیمردانی، بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد. او درباره‌ی بازی در این فیلم به عنوان خواهر بزرگتر باران کوثری گفت: "کارگردان قبول نمی‌کرد که من این نقش رو بازی کنم چون می‌گفتن که تو از باران کوچکتری، یک روز باران به دفتر کارگردان رفت و گفت که ستاره 8 سال از من بزرگتره و کارگردان پذیرفت و تا اواسط فیلم هم بر این باور بودن که من از باران بزرگترم، تا اینکه یک روز داشتیم با باران خاطره‌ای از هنرستان می‌گفتیم، چون من و باران هم‌سن هستیم و به یک هنرستان می‌رفتیم و اونجا کارگردان متوجه شد که من چند سالمه." ستاره پسیانی درباره کنار گذاشتن کار بازیگری می‌گوید: "اگر قرار باشه یک روز کار بازیگری رو کنار بذارم، زمانی اتفاق می‌افتد که بچه‌دار بشم." از فعالیت‌های ستاره پسیانی در سریال‌های نمایش خانگی می‌توان به «نهنگ آبی» در سال 1397 ، «شوخی کردم» در سال 1392 و «کرگدن» در سال 1398 اشاره کرد. از فیلم‌های سینمایی او نیز می‌توان «دوزیست» ، «من می‌ترسم» ، «لتیان» ، «سرخ‌پوست» ، «جمشیدیه» ، «غلامرضا تختی» ، «رضا» ، «پدیده» ، «لانتوری» ، «هلن» ، «وارونگی» ، «کوچه بی‌نام» ، «فرشتگان قصاب» ، «ورود آقایان ممنوع» ، «موج سوم» و «روایت‌های ناتمام» را نام برد. ستاره پسیانی در تئاتر بسیار فعال است و در نمایش‌های زیادی به ایفای نقش پرداخته، که تعدادی از آن‌ها عبارتند از: -«ننه دلاور و فرزندان او» -«پاییز» -«دریا زدگی» -«باغ آلبالو» -«دکلره» -«مرگ هوتن» -«دیابولیک: رومئو و ژولیت» -«پرتقال‌های کال» -«اگه بمیری» -«اتاق ورونیکا» -«الیور توییست» -«خدای کشتار» -«بداهه» -«قصر موروثی خاندان فرانکشتاین».