رابرت داگلاس تامس پتینسون (Robert Douglas Thomas Pattinson) بازیگر انگلستانی در روز سیزدهم مه ۱۹۸۶ در شهر لندن زاده شده است.
نام رابرت پتینسون در بین رتبه‌بندی بازیگرها با بیش‌ترین درآمد در جهان قرار دارد. در سال ۲۰۱۰ نامش در فهرست مجله تایم در میان صد شخصیت تاثیرگزار در جهان آمد و همچنین نامش در فهرست صد ستاره ثروتمند فوربز قرار گرفت. حضور عمده‌ی او در فیلم‌های مستقل و نیز در بلاکباسترها بوده است.
رابرت پتینسون در سال ۲۰۰۵ پانزده ساله بود که وارد عرصه بازیگری شد و در نقش سدریک دیگوری در فیلم فانتزی «هری پاتر و جام آتش» (Harry Potter and the Goblet of Fire) ظاهر شد. شهرت جهانی‌اش نیز در بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ با بازی در نقش ادوارد کالن در سریال «گرگ و میش» (Twilight) رخ داد.
بهترین بازی رابرت پتینسون که به خاطرش به بیش از بیست جایزه دست یافت و نقطه‌ی عطف بازیگری‌اش شد، بازی در فیلم «اوقات خوش» (Good Time) بود.
رابرت پتینسون جدای از بازیگری، اهل نوازندگی نیز هست و در فیلم خوانندگی نیز کرده است.
پدر رابرت پتینسون ریچارد، ماشین‌های وینتاژ را از آمریکا وارد می‌کرد و مادرش کلر نیز در یک مؤسسه مدلینگ کار می‌کرد. رابرت پتینسون در خانه‌ای کوچک در بارنز با دو خواهر بزرگتر، الیزابت (لیزی) و ویکتوریا بزرگ شد. او آخرین فرزند از ۳ فرزند خانواده بود.
چهار ساله بود که به یادگیری گیتار و پیانو پرداخت و وقت تحصیل، به مدرسه تاور هاوس رفت اما در دوازده سالگی به دلیل دزدی مجلات بزرگسالان در یک فروشگاه پست و فروش آن‌ها به همکلاسی‌های مردش از این مدرسه اخراج شد و سرانجام تحصیلات خود را در مدرسه هارودین به پایان رساند.
در نوجوانی برای برندها و مجلات مد بریتانیا مدل عکس می‌شود تا اندک پولی به دست آورد. او از همان نوجوانی عاشق سینما بود و بت‌های بازیگری‌اش جک نیکلسون، مارلون براندو و ژان پل بلموندو بودند.
رابرت پتینسون دوازده ساله بود که کار مدلینگ را آغاز کرد اما پس از گذشت چهار سال که پا به سن گذاشت و قیافه‌اش از حالت نیمه‌پسرانه و نیمه‌دخترانه خارج شد، از این شغل کم‌کم دور شد. نکته این بود که در آن دوره، ظاهر آندروژنیک (چیزی بین زنانه و مردانه) طرفدار داشت.
در ژوئن ۲۰۱۳ به عنوان چهره جدید برای دیور هوم کار کرد و در تبلیغاتی با عنوان «هزار تن» به کارگردانی رومن گاوراس، و عکس از نان گالدین مطرح شد.
در فوریه سال ۲۰۱۶ اولین سفیر پوشاک مردانه‌ی دیور هوم شد و در چندین و چند کمپین مجموعه‌ی چاپ این برند ظاهر شد.
در نوامبر ۲۰۱۰ پیشنهاد یک میلیون دلاری از سوی برند Burberry را نپذیرفت اما در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ با این برند همکاری داشت. او اولین بار که مقابل دوربین ظاهر شد، در آگهی تجاری شرکت هکِت در سال ۲۰۰۷ بود.
رابرت پتینسون همیشه دوست داشت نوازنده شود و یا برای تحصیل به دانشگاه برود و هرگز دغدغه‌ی حرفه بازیگری نداشت. معلم مدرسه‌اش به او توصیه کرد که به علت عدم تناسب روحی‌اش به هنر نمایش، به باشگاه نمایش نپیوندد اما وقتی که او 13 سال داشت، و پس از این‌که پدرش متقاعدش کرد که در آن شرکت کند، به باشگاه تئاتر آماتور محلی به نام شرکت تئاتر بارنز پیوست؛ زیرا او خیلی خجالتی بود.
رابرت پتینسون در تابستان ۲۰۰۹ با کریستن استوارت که همبازیاش در «گرگ و میش» بود، رابطه‌ای دوستانه و عاشقانه برقرار کرد. آن‌ها تصمیم گرفتند که درباره زندگی خصوصی خودشان حرفی نزنند؛ لذا هیچ‌وقت ارتباط‌شان را تأیید نکردند اما نتوانستند از عکس‌های عکاسان و گزارشات شاهدان عینی فرار کنند و کم‌کم توجه رسانه‌ها را جلب کردند و گمانه‌زنی‌های طرفداران را به وجود آورند.
سرانجام کریستن استوارت رسماً و برای اولین بار رابطه خود را با رابرت پتینسون تأیید کرد و این تأیید، در هنگامی بود که در ژوئیه ۲۰۱۲ زمانی که مجله‌ی «هفتگی ما» عکس‌های کریستن استوارت و روبرت سندرز کارگردان «سفید برفی و شکارچی» را (که استوارت در آن بازی می‌کرد) منتشر کرد!
در اکتبر ۲۰۱۲ این زوج آشتی کردند اما در مه ۲۰۱۳ زمانی که رابرت پتینسون در حال بردن اقلام شخصی از خانه کریستن استوارت بود، از یک دیگر جدا شدند.
رابرت پتینسون از تابستان سال ۲۰۱۸ با سوکی واترهاوس (بازیگر و مدل انگلیسی ۲۸ ساله) در رابطه است و گفته‌اند که در سال ۲۰۱۹ نامزدی آن‌ها (وقتی که پاپاراتزی‌ها خبر از حلقه‌ی در دست سوکی دادند) منتشر شد اما این زوج موضوع را مسکوت گذاشتند.
پانزده ساله بود که بعد از دو سال کار در پشت صحنه‌ی تئاتر، برای نمایش «بچه‌ها و عروسک‌ها» (Guys and Dolls) تست داد و اولین نقش خود را به عنوان یک رقصنده کوبایی اجرا کرد.
سپس برای اولین بار در نقش اصلی ظاهر شد و نقش جورج گیبس را در نمایش سه‌پرده‌ای «شهر ما» (Our Town) بازی کرد و بعد از آن در چندین نمایش دیگر نیز حضور یافت.
رابرت پتینسون با این‌که می‌خواست به دانشگاه برود اما به علت این‌که توسط کارشناسان سینما شناسایی شده بود، به سمت سینما کشیده شد؛ لذا او در سال ۲۰۰۴ در فیلم کمدی - درام «ونیتی فر» (Vanity Fair) به کارگردانیِ میرا نایر در نقش کوچک اما مهمی به عنوان پسر بزرگ‌شده‌ی بکی شارپ بازی کرد.
اما او بعداً فاش کرد که متوجه شده است که صحنه‌های او در هنگام نمایش اولین اکران حذف شدند و فقط در نسخه DVD آمدند. رابرت پتینسون برای نقش‌آفرینی دقیق و درست، مجبور شد که غواصی را برای بازی در این نقش بیاموزد.
یک سال بعد در سال ۲۰۰۵ در فیلم فانتزی بریتانیایی - آمریکایی «هری پاتر و جام آتش» (Harry Potter and the Goblet of Fire) به کارگردانی مایک نیوول و نویسندگی استیو کلاوز بازی کرد. رابرت پتینسون در این فیلم، جایگزین جو لیورمور بازیگر/ بازیگر بدلکاری در نقش سدریک دیگوری قهرمان هاگوارتز شد.
در سال 2006 در فیلم روان‌شناختی «هواپیمایی خالی از مسافر (The Haunted Airman) به کارگردانی کریس دورلاچر که از شبکه چهار بی‌بی‌سی پخش شد و نقدهای مثبتی به دست آورد رای اولین بار در نقش اصلی توبی جوگ بازی کرد.
در سال ۲۰۰۸ در فیلم تخیلی و رمانتیک خون‌آشامی «گرگ و میش» (Twilight) به کارگردانی کاترین هاردویک و در نقش خون‌آشامی به نام ادوارد کالن نقش‌آفرینی کرد و به خاطر بازی درخشانش برنده جوایز برگزیده مردم شد.
در همین سال برای اولین بار در فیلم کمدی - درام مستقل کم‌بودجه‌ی «چگونه باشیم» (How To Be) به نویسندگی و کارگردانی الیور ایروینگ و در نقش مرد جوانی به نام آرت که در بحران یک چهارم زندگی می‌گذرد بازی کرد و به خاطرش برنده‌ی جایزه بهترین بازیگر مرد را در جشنواره بین المللی فیلم استراسبورگ شد.
در سال ۲۰۰۹ در فیلم درام اسپانیایی - بریتانیایی «خاکستر کوچک» (Little Ashes) به کارگردانی پل موریسون، در نقش اصلی سالوادور دالی ظاهر شد.
رابرت پتینسون در سال ۲۰۰۹ نقش خود را در نقش ادوارد کالن در دنباله‌ی گرگ و میش یعنی فیلم «ماه نو» (new moon) به کارگردانی کاترین هاردویک تکرار کرد.
منتقد فیلم، مایکل فیلیپس از شیکاگو تریبون درباره بازی رابرت پتینسون گفت که وی با وجود گریم بد، «دیدنش جذاب و تماشایی بود». فیلم «ماه نو» رابرت پتینسون را تبدیل به ستاره جهانی و به یکی از پردرآمدترین بازیگران جهان تبدیل کرد.
در 10 نوامبر 2009 توزیع‌کننده‌ی فیلم در بریتانیا و کانادا و آمریکا به نام Revolver Entertainment، دی وی دی Robsessed را که مستندی درباره زندگی و محبوبیت رابرت پتینسون بود منتشر کرد. این مستند، نگاهی به این که چگونه نوجوانان در سراسر جهان به رابرت پتینسون با مضمون خون‌آشام وسواس پیدا کرده‌اند، می‌باشد.
در سال ۲۰۱۰ در فیلم بعدی‌اش «حماسه گرگ و میش: کسوف» (The Twilight Saga: Eclipse) بازی کرد. کیرک هانی از هالیوود درباره بازی وی (که چندین جایزه به خاطرش دریافت کرد؛ از جمله جایزه برگزیده مردم) بگفت: «او باعث می‌شود که شما آرایش سفید و لنزهای طبی چشمی را فراموش کنید.»
ـ فیلم «مرا به یاد داشته باش» (Remember Me) در نقش اول و اصلی تایلر هاوکینز. جیک کویل از خبرگزاری آسوشیتدپرس درباره بازی او گفت: «سینمای این بازیگر جوان بی‌نظیر است.»
ـ فیلم ویدئویی عاشقانه‌ی «عشق و بی‌اعتمادی» (Love & Distrust) که مخصوص شبکه خانگی بود.
در سال ۲۰۱۱ در نقش جیکوب جانکوسکی در «آب برای فیل‌ها» (Water for Elephants) بازی کرد. منتقد فیلم ریچارد کورلیس، از مجله تایم وی را به علت خجالتی و مراقب بودن، مورد ستایش قرار داد و گفت که یک مغناطیس آرام از او تراوش می‌کند؛ به طوری که چشمان تماشاگران را به خود جلب می‌کند.
در سال 2011 در همان نقش سابق، ادوارد کالن، در «حماسه گرگ و میش: سپیده دم، قسمت ۱» (The Twilight Saga: Breaking Dawn – Part 1) ظاهر شد.
ـ در فیلم علمی – تخیلی و درام «جهان‌شهر» (Cosmopolis) به کارگردانی دیوید کراننبرگ، و در نقش اصلی و درخشان و قابل تحسین اریک پکر. تلگراف بیان کرد که این یک اجرای هیجان انگیز از رابرت پتینسون است. «بله، آن رابرت پتینسون - در نقش پکر».
ـ در فیلم درام «بل آمی» (Bel Ami) به کارگردانی دکلن دانلان و نیک اورمرود و در نقش اول و اصلی ژرژ دوروی
ـ در فیلم «گرگ و میش: سپیده‌دم - قسمت دوم» (The Twilight Saga: Breaking Dawn – Part 2) به کارگردانی بیل کاندون، در همان نقش قبلی و برای آخرین بار در نقش ادوارد کالن.
فیلم وسترن استرالیایی و جنایی و پادآرمان‌شهری «ولگرد» یا «خانه به دوش» (The Rover) به نویسندگی و کارگردانی دیوید، که رابرت پتینسون به خاطر بازی خوبش در نقش یک عضو ساده‌لوح باند جنایتکار، تحسین منتقدان را برانگیخت. اسکات فانداس از ورایتی گفت که رابرت پتینسون بزرگ‌ترین غافلگیرکننده فیلم است و لهجه جنوبی قانع‌کننده‌ای دارد.
بازی رابرت پتینسون فیلم درام «مسیر ستاره شدن» (Maps to the Stars) به کارگردانی دیوید کراننبرگ در نقش جروم فونتانا، راننده لیموزین و بازیگری که می‌خواهد فیلمنامه‌نویس موفقی باشد.
رابرت پتینسون خودش این شخصیت را عاقل‌ترین و معمولی‌ترین شخصیت توصیف کرده است و گفته است: «جروم هرگز قبول نمی‌کند که او فقط یک راننده لیموزین است. فکر می‌کنم او احساس می‌کند که فقط منتظر استراحت خود است.» وی درباره فیلم‌نامه نیز گفت: «این واقعاً درباره افرادی است که تا آخر به خودشان دروغ می‌گویند»
ـ یکی فیلم «ملکه صحرا» (Queen of the Desert) اثر گرترود بل و در کنار نیکول کیدمن و جیمز فرانکو، در نقش تی ای لارنس با نام مستعار لارنس عربستان، که دیوید رونی از هالیوود ریپورتر نقش او را «کوتاه اما مهم» خواند و دوستی سهل‌گیرانه و آسان در سکانس‌های او با کیدمن جذاب دانست. گفتنی است که چهل و پنج دقیقه‌ی آغازین سکانس‌های فیلم در تهران اتفاق می‌افتد.
ـ دیگری فیلم «زندگی» (Life) که در نقش دنیس استاک (عکاس مجله Life Dennis Stock) اثر آنتون کوربین بازی کرد. این فیلم به دوستی بین بازیگر جیمز دین و استاک می پردازد. استقبال منتقدان از فیلم متفاوت بود، اما رابرت پتینسون برای عملکردش به عنوان یک عکاس مورد قدردانی قرار گرفت.
در ماه‌های پایانی سال 2015 در نخستین کارگردانی بردی کوربت یعنی فیلم بریتانیایی، فرانسوی در سبک تاریخی، رازآلود و درام «کودکی یک رهبر» (The Childhood of a Leader) ظاهر شد.
رابرت پتینسون در این فیلم، در نقش‌های دوگانه بازی کرد:
۱. نقشی کوتاه اما مهم چارلز مارکر (گزارشگر آلمانی در طول جنگ جهانی اول)،
۲. در نقش نسخه‌ی بزرگسال رهبر. پیتر بردشاو از گاردین این نقش را زیبا، و لی مارشال از اسکرین اینترنشنال آن را عالی توصیف کرد.
در سال 2016 در فیلم «شهر گمشده‌ی زد» (The Lost City of Z) به کارگردانی جیمز گری، در نقش سرجوخه هنری کاستین (کاشف بریتانیایی) بازی کرد. او برای بازی در این فیلم، ریش زیادی داشت و 16 کیلوگرم وزن کم کرده بود و کمی لاغر شده بود. مت نگ از NBP او را «به عنوان یکی از بهترین بازیگرانی که امروز کار می‌کند» توصیف کرد.
در سال ۲۰۱۷ اوج بازیگری رابرت پتینسون بود. او در این سال در فیلم هیجان‌انگیز «اوقات خوش» (Good Time) به کارگردانی برادران سفدی، در نقش دزد بانک حضور بسیار درخشانی داشت و بیش از بیست جایزه را برایش به ارمغان آورد و یک نقطه عطف در حرفه رابرت پتینسون شد و بازی‌اش بسیار مورد تحسین واقع شد.
گای لوج از ورایتی این فیلم را اوج حرفه‌ی رابرت پتینسون توصیف کرد. او به خاطر نقشش در این فیلم، نامزد جایزه مستقل اسپیریت برای بهترین نقش اول مرد شد.
در آگوست سال ۲۰۱۷ یک فیلم‌نامه‌ی کوتاه درباره زندگی خودش به نام «ترس و شرم» را برای جی‌کیو نوشت و خودش نیز در آن بازی کرد. جی کیو درباره این اثر گفت: «رابرت پتینسون با شهرت و ترس مبارزه می‌کند تا یک هات داگ خیابانی مخصوص نیویورک به دست بیاورد».
در سال ۲۰۱۸ برای دومین بار در یک فیلم کمدی بازی کرد به نام «دوشیزه» (Damsel) اثر دیوید زلنر که در ژانر وسترن بود. رابرت پتینسون در نقش مهاجر ساموئل آلباستر بازی کرده است که برای یافتن نامزدش به غرب سفر می‌کند.
آخرین فیلم رابرت پتینسون در سال ۲۰۱۸ درام علمی - تخیلی «حیات والا» (High Life) به کارگردانی کلر دنی بود. او در نقش مانتی، یکی از خلافکاران در فضا بازی کرد که دخترش ویلو را (در حالی که برخلاف تصمیم خودش با روش لقاح مصنوعی به دنیا آمده است) به تنهایی و در فضا بزرگ می‌کند.
در سال ۲۰۱۹ نخست در فیلم ترسناک و روان‌شناختی و سیاه و سفید «فانوس دریایی» (The Lighthouse) به کارگردانی رابرت اگرز در نقش اول و اصلی افرایم وینسلو/توماس هاوارد بازی کرد.
پیتر برادشو از گاردین بازی وی را مسحورکننده دانست که همواره در حال بهترشدن است. گرگوری ایلوود از وبگاه کلایدر گفت: «رابرت پتینسون خودش را در این اثر به صدر رسانده است و بازی‌اش بسیار تحول‌آمیز است.»
رابرت پتینسون به خاطر بازی در این نقش، برای بار دوم نامزد جایزه فیلم مستقل اسپیریت شد.
در همین سال در نقش کوتاه لویی، در فیلم «پادشاه» (the king) به کارگردانی دیوید میشد بازی کرد.
رابرت پتینسون در سومین فیلمش در سال ۲۰۱۹ در فیلم «در انتظار بربرها» (waiting for the barbarians) به کارگردانی سیرو گرا، در نقش مکمل افسر مندل ظاهر شد.
در سال ۲۰۲۰ در فیلم آمریکایی علمی - تخیلی اکشن و دلهره‌آور «تنت» (Tenet) به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی کریستوفر نولان، در نقش یک جاسوس و در کنار جان دیوید واشنگتن (به عنوان یک زوج هنری موفق) بازی کرد و این نشانگر بازگشت او به فیلم‌های تجاری بود. جسیکا کیانگ از نیویورک تایمز بازی او را "لذت بخش" نامید و رابطه او را با دیوید واشنگتن در فیلم تمجید کرد.
نقش بعدی رابرت پتینسون در سال ۲۰۲۲ کشیش پرستون تاگاردین (یک واعظ که ایمانش آزمایش می‌شود) در فیلم آمریکایی مهیج و روان‌شناختی «همیشه شیطان» (The Devil All The Time) به کارگردانی و نویسندگی آنتونیو کامپوس است.
فیلم‌نامه این فیلم را به طور مشترک آنتونیو کامپوس و پائولو کامپوس با اقتباس از رمانی به همین نام (نوشته دونالد ری‌پولاک) به نگارش درآورده‌اند.
رابرت پتینسون در همین سال در نقش بروس وین / بتمن، در فیلم ابرقهرمانی «بتمن» (The Batman) به کارگردانی مت ریوز، که یک بازراه‌اندازی از فرنچایز سینمایی بتمن است، بازی کرده است.
این اثر ابرقهرمانی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۲ ۳۵۹ میلیون دلار در آمریکا و کانادا، و ۳۷۷ میلیون دلار در کشورهای دیگر فروش داشته است. و در مجموع، فروشش در سراسر جهان به ۷۳۶.۲ میلیون دلار رسیده است. این فیلم پرفروش‌ترین فیلم ۲۰۲۲ و همچنین پرفروش‌ترین فیلم در سبک قاتل سریالی است.
رابرت پتینسون هموراه پشتیبان کمپین ECPAT انگلیس بوده است و بارها در مسیر جلوگیری از قاچاق جنسی کودکان و نوجوانان و جلوگیری از قاچاق انسان تلاش کرده است. در سال ۲۰۰۹ در جشنواره فیلم کن ۵۶٬۰۰۰ دلار به این موضوع اختصاص داد.
در ژوئن سال ۲۰۱۰ آثار هنری خودش را به PACT هدیه داد که بعدها در ای بی به حراج گذاشته شد تا برای سازمان کار برای کودکان گمشده هزینه شود.
در ژانویه ۲۰۱۰ در برنامه تلویزیونی خیریه‌ی جهانی کمک به زلزله‌زدگان به نام Hope for Haiti Now شرکت فعال داشت. در مارس ۲۰۱۰ بر روی گیتاری امضا کرد و آن را به مزایده گذاشت و پول جمع‌آوری‌شده به سازمان خدمت‌رسانی «مأموریت نیمه‌شب» داده شد.
رابرت پتینستون در طول فیلمبرداری فیلم «سپیده‌دم» از مجموعه «گرگ و میش» هشتاد هزار دلار از طریق ملاقات‌هایی که با مردم داشت جمع کرد. همچنین در اکران خصوصی فیلم «سپیده دم - قسمت ۲» برای کمپین GO پول جمع کرد.
رابرت پتینستون کمپین Cancer Bites را در سخنرانی خود در آگوست ۲۰۱۱ در جوایز برگزیده نوجوانان کرد. در آگوست ۲۰۱۳ نیز به ملاقات کودکان بیمار در بیمارستان لس آنجلس رفت و با آن‌ها در انجام فعالیت‌های هنری مشارکت کرد.
در ماه مه سال ۲۰۱۴ دوچرخه‌اش را جهت بهره‌مندی از خدمات پزشک رویال پرواز (RFDS) برای مزایده اهدا کرد. RFDS خدمات درمانی اولیه را به افراد ساکن در خارج از کشور ارائه می‌دهد.
رابرت پتینسون در زمانی که چالش سطل یخ رواج پیدا کرده بود، در این چالش شرکت کرد و در جهت آگاهی‌بخشی درباره اسکلروز جانبی آمیوتروفیک تلاش کرد.
در اکتبر سال ۲۰۱۵ به کمپینی به نام Global Goals پیوست که هدفش پایان‌دادن به فقر تا سال ۲۰۳۰ است.
رابرت پتینسون وقتی که اولین سفیر کمپین GO شد گفت: «من مشتاقانه تأثیر رو به افزایش کمپین GO را بر خیلی از کودکان و جوانان دنبال کرده‌ام و شفاف‌بودن این کمپین را دوست دارم. آن‌ها با برخی از قهرمانان معروف محلی که در حال انجام کارهای بزرگی هستند اما منابع لازم را ندارند، و نیز در جاهایی که کمی پول می‌تواند مسیری طولانی را طی کند، مشارکت دارند. من همواره نسبت به این کمپین یک اهداکننده و یک حامی بوده‌ام و اکنون مشتاقانه منتظرم که به تلاش‌های آن‌ها بپیوندم.»
در ماه مه سال ۲۰۱۹ در جشنواره کن در کنار هلن میرن برگزارکننده‌ی یک خیریه بود و نیم میلیون دلار به سازمان کمک‌های بین‌المللی کمک به پناهندگان به نمایندگی از انجمن مطبوعات خارجی هالیوود اهدا کردند.
رابرت پتینسون اهل گیتارنوازی و پیانونوازی است و اغلب برای خودش آهنگ می‌سازد و برای خودش می‌خواند. اما دو مورد از آهنگ‌های فیلم‌های مختلف «گرگ و میش» به نام‌های Never Think و Let Me Sign را خوانده است.
او ۳ آهنگ نیز برای فیلم «چگونه باشیم» خواند که توسط آهنگساز «جو هِیستینگز» نوشته شده بود. خودش یک بار گفت: «اگر به فرض از کار بازیگری به هر علتی کنار باشم، موسیقی اولویت بعدی و پشتیبان من است.»
رابرت پتینسون در سال ۲۰۱۰ جایزه «تأثیرگذارترین موسیقی‌دانان غیرمنتظره هالیوود» را دریافت کرد.
او در اواخر نوجوانی و در آغاز جوانی و اوایل دهه بیست، کنسرت‌های گیتار آکوستیک را در شب‌های میکروفن باز در میخانه‌های اطراف لندن اجرا می‌کرد که در آن، آهنگ‌های مکتوبش را به صورت انفرادی (با نام هنری بابی دوپیا) یا به صورت گروهی با گروه Bad Girls خواند.
در هنگام فیلمبرداری «بتمن» گفته شد که یکی از اعضای فیلم، کرونا گرفته است اما مشخص نشد که چه کسی بوده‌است. با این حال در سوم سپتامبر ۲۰۲۰ نتیجه‌ی آزمایش کروناویروس رابرت پتینسون مثبت اعلام شد و به همین علت فیلمبرداری متوقف گردید.
در سال 2009 Vanity Fair رابرت پتینسون را به عنوان زیباترین مرد جهان، در کنار زیباترین زن جهان یعنی آنجلینا جولی معرفی کرد.
منابع نزدیک به فیلم بتمن به شرکت «سان» گفته است که فرایند تولید این فیلم توسط مت ریوز (کارگردان فیلم) چنان با وسواس‌های کمال‌گرایانه‌ی وی همراه بوده است که برای رابرت پتینسون سخت و طاقت‌فرسا شده است. رابرت پتینسون گاهی یک صحنه را تا 50 مرتبه بازی می‌کند و لباس شخصیت بتمن، او و عوامل دیگر را خسته کرده است.
رابرت پتینسون پس از تمام‌شدن فیلمبرداری «گرگ و میش»، به همبازیاش کریستن استوارت حلقه‌ی ازدواج می‌دهد و او نیز آن را می‌پذیرد و برای خودش نگه می‌دارد.
رابرت پتینسون در مصاحبه‌ای با مجله‌ی Scholastic گفت او به خاطر نقشی که در «هری پاتر و جام آتش» داشته است، مجبور شده است که غواصی را به خوبی یاد بگیرد.
تست‌دادن رابرت پتینسون جهت بازی در نقش ادوارد کولن در اتاق خواب کارگردان فیلم، کاترین هاردویک اتفاق افتاد. رابرت پتینسون نیز با تستش، هم هاردویک و هم کریستن استوارت (هم‌بازی آینده‌اش) را با بازی خود حیرت‌زده کرد. کریستن استوارت به مجله‌ی GQ گفت: «هر کسی که برای تست می‌آمد، بازی بی‌روح و سطحی و بدون فکری انجام می‌داد اما رابرت به خوبی دریافت که این نقش، نقش بیهوده و بی‌معنی‌ای نیست.»
پس از این‌که رابرت پتینسون برای نقش ادوارد کولن در فیلم «گرگ و میش» انتخاب شد، حدود ۷۵۰۰۰ نفر از مخاطبان و نیز برخی متولیان فیلم، معتقد بودند که او برای این نقش مناسب نیست و به اندازه‌ی کافی خوش‌تیپ نیست. کاترین هاردویک اعلان کرد که تماسی از تهیه‌کننده داشتیم که می‌گفت مطمئن هستید می‌توانید این پسر را خوش‌تیپ کنید! خوش‌بختانه کاترین هاردویک برنده شد. او درباره‌ی این ستاره گفت: «او به طور شگفت‌انگیزی فتوژنیک و البته مستعد است. من مطمئن هستم که او شخصیت‌های خاص، عجیب، سرکش، و فوق‌العاده‌ای را خلق می‌کند.»
وقتی که رابرت پتینسون مشغول فیلمبرداری «گرگ و میش» بود، مجبور بود به خاطر نقشی که پذیرفته بود، لنز طلایی‌رنگ بگذارد که نامش را «حباب‌های نارنجی» گذاشته بود. از او پرسیدند هنگام اجرای سکانس‌های خیره‌شدن که بسیار سخت و دشوار است، چگونه تمرکز خودش را حفظ می‌کند؛ او جواب داد که این لنزها به دادش رسیده‌اند. قضیه از این قرار بود که لنزها مانع بینایی‌اش می‌شدند و این موجب میشد به چشم‌هایش فشار بیاید. لذا خیلی جدی و نیرومند به نظر می‌رسید.
در سکانسی از« ماه نو» قسمت دوم فیلم «گرگ و میش» رابرت پتینسون به نظر می‌رسید که اندامش خیلی ورزیده و شکمش به صورت شش تکه است اما بعدا مشخص شد شکم ورزیده‌ی او فقط یک ایر براش (رنگ‌آمیزی) است که یک گریمور مستعد انجام داده است.
رابرت پتینسون برای راضی کردن کریستن استوارت، کمی مشکل داشت. کاترین هاردویک در مصاحبه‌ای با تایم گفت: «من گمان می‌کنم مدت‌ها به درازا کشید تا توجه کریستن استوارت به رابرت پتینسون جلب و سپس عاشقش شود.
۲۰۰۸: برنده جوایز فیلم مستقل استراسبورگ در رشته بهترین بازیگر مرد، برای «چگونه باشیم؟»
۲۰۰۹: نامزدی جوایز اسکریم در رشته Breakout Performance - Male، برای «گرگ و میش»
۲۰۰۹: برنده جوایز اسکریم در رشته بهترین بازیگر مرد فانتزی، برای «گرگ و میش»
۲۰۱۰: برنده جوایز برگزیده مردم در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «گرگ و میش»
۲۰۱۰: برنده جوایز اسکریم در رشته بهترین بازیگر مرد فانتزی، برای «گرگ و میش: کسوف»
۲۰۱۱: نامزدی جوایز برگزیده مردم در رشته بازیگر محبوب، برای «گرگ و میش»
۲۰۱۱: برنده جوایز برگزیده مردم در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «گرگ و میش: کسوف»
۲۰۱۲: نامزدی جوایز برگزیده مردم در رشته بازیگر محبوب
۲۰۱۸: نامزدی جوایز فیلم مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «اوقات خوش»
۲۰۲۰: نامزدی جوایز فیلم مستقل اسپیریت در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «فانوس دریایی»
۲۰۲۰: نامزدی جوایز برگزیده جوان در آمریکا در رشته جذابترین زوج بازیگری، برای «ماه نو»
