امیر سعید قطبی‌ زاده، منتقد و فیلمنامه‌نویس سینما ایران، در سال 1354 در شهر تهران متولد شد. او در رشته‌ی اقتصاد و حسابداری فارغ‌التحصیل شده است. قطبی‌زاده فعالیت خود را از سال (1376) در مجله‌ی گزارش فیلم به عنوان منتقد سینما آغاز کرد و در این مسیر به کار خود به عنوان نویسنده و منتقد ادامه داد. از جمله مسئولیت‌های او به عنوان منتقد به این موارد می‌توان اشاره کرد: مسئول صفحه نقد هفته‌نامه سینما (از 1378 تا 1380)، دبیر تحریریه ماهنامه فیلم (از 1380 تا 1390)، سردبیر و مجری برنامه تخصصی شب‌های مستند (از 1390 تا 1393)، عضو شورای تصویب فیلم‌نامه تلویزیون (تا 1388). برگزیده انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در سال 1379 به عنوان خبرنگار و برگزیده سه دوره جشن منتقدان به عنوان منتقد. عضویت در هیأت انتخاب و داوری جشنواره‌ها (سینماحقیقت، جام جم، انجمن منتقدان، جشنواره کودک و...)، برگزاری دوره‌های تخصصی شناخت سینما در دانشگاه‌های صداوسیما، تهران، امیرکبیر و مدرس. از جمله اظهار نظرهای او که ایعه برانگیخت نظرش درباره تاثیر «ابد و یک روز»‌ در سینمای ایران و بررسی فیلم «ماجان» بود. او در برنامه بهروز افخمی درباره فیلم گفت: « پس از موفقیت سال گذشته «ابد و یک روز» ژانری امسال به وجود آمده به نام ژانر نکبت! همه فیلم‌هایی که نگاه می‌کنی پائین شهری، با بدبختی، فقر و فلاکت همراه است. در این ژانر نکبت، شاهد تشنج ها و بحران های متعدد در فیلم هستیم. رابطه مخفی، اعتیاد، اختلاف خانوادگی، دست نوشته، پدر مریض فلج و ... . واقعا نمی دانم فیلم طراح صحنه داشته یا نداشته است! این مظاهر پوپولیستی در فیلم چیست؟ پوستر «طوفان نو»، «سوته دلان» و... آنجا چه می کند؟ این ژانر نکبت چه بلایی سر مخاطب می آورد؟ به هیچ عنوان زخمی بر تماشاگر نمی زند. حتی در حد یک نیش. او را بی حس می کند. » سعید قطبی زاده در سال 1393 جایگاه خود در سینمای ایران را کمی دستخوش تغییر قرار داد. او که تا پیش از این به عنوان منتقد فعالیت داشت در نوشتن فیلمنامه «استراحت مطلق» ‌با عبدالرضا کاهانی همکاری کرد تا فیلمنامه‌نویسی در سینما را هم تجربه کند.