ناتالی پورتمن، با نام اصلی ناتالی هرشلاگ، بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی‌ ـ‌ اسرائیلی سینما و تلویزیون است. او از دوران نوجوانی فعالیت‌های گسترده‌ای در سینما و در فیلم‌های پرفروش مختلف و فیلم‌های مستقل داشته است که برایش افتخارات متعددی آورده است؛ از جمله اسکار و دو جایزه گلدن گلوب.

ناتالی پورتمن بازیگری را از سن دوازده سالگی، از وقتی آغاز کرد که در فیلم فرانسوی "لئون" (Léon: The Professional) (۱۹۹۴) در نقش نوجوانی که تحت محافظتِ یک آدمکش حرفه‌ای قرار می‌گیرد و با او همکاری نیز می‌کند تا انتقام خانواده‌اش گرفته شود.

در دوران دبیرستان اولین کار خود را در تئاتر برادوی (در منهتن نیویورک) در تهیه‌ی کتاب خاطرات یک دختر جوان در سال ۱۹۹۸ انجام داد و با بازی در نقش پادمه آمیدالا در «جنگ ستارگان: قسمت اول (تهدید شبح)» (Star Wars Episode I: The Phantom Menace) در سال ۱۹۹۹ به شهرت جهانی رسید. 

از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ کارشناسی روانشناسی را از دانشگاه هاروارد گرفت؛ و در عین حال به بازی در سه‌گانه‌ی پیش‌درآمد «جنگ ستارگان» (۲۰۰۵ـ۲۰۰۲) و در نمایشنامه‌ی "مرغ دریاییِ" آنتون چخوف (۲۰۰۱) پرداخت. در ۲۰۰۴ ناتالی پورتمن نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و جایزه گلدن گلوب را برای بازی در نقش یک رقصنده اسرارآمیز در درام عاشقانه‌ی "نزدیک‌تر" دریافت کرد.

یکی از پله‌های مهم ترقی و پیشرفت پورتمن بازی در نقش "ایوی هموند" در "وی مثل وندتا" (V for Vendetta) (۲۰۰۶)، در نقش «آن بولین" در "دختر دیگر بولین" (The Other Boleyn Girl) (۲۰۰۸) و در نقش نینا سیرز بالرین در "قوی سیاه" (Black Swan) (۲۰۱۰) بود که برای این نمایش اخیر برنده‌ی جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. او در فیلم کمدی عاشقانه‌ی "بدون تعهد" (No Strings Attached) (۲۰۱۱) نیز درخشید و در نقش جین فاستر در فیلم‌های دنیای سینمایی مارول، «ثور» (Thor) (۲۰۱۱) و «ثور: دنیای تاریک» (Thor: The Dark World) (۲۰۱۳) ظاهر شد. و دنیای مارول، او را در بین برترین‌های جهان قرار داد. 

ناتالی پورتمن به خاطر به تصویرکشیدنِ ژاکلین کندی در فیلم زندگینامه‌ای "جکی" (Jackie) (۲۰۱۶) برای سومین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد و سومین نامزدی اسکار خود را دریافت کرد. او دو فیلم "حوا" (Eve) (۲۰۰۸) و "قصه عشق و تاریکی" (A Tale of Love and Darkness‎) (۲۰۱۵) را نیز کارگردانی کرد. در سال ۲۰۱۲، ناتالی پورتمن با بنجامین میلپید (رقصنده و طراح رقص) ازدواج کرد. او از این ازدواج دو فرزند دارد.

خانواده و تحصیلات ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن متولد ۹ ژوئن ۱۹۸۱، در اورشلیم و از والدین یهودی اشکنازی به دنیا آمد. قبل از این‌که در فیلم "لئون" بازی کند، نام خانوادگی او "هرشلاگ" بود؛ زیرا ناتالی پورتمن در اورشلیم به دنیا آمد و زبان خانواده نیز عبری بود و والدینش نام سنتیِ عبریِ ناتالی را برای او انتخاب کردند.

او تنها فرزند شلی استیونس (یک زن خانه‌دار آمریکایی) و اونر هرشلاگِ اسرائیلی است. پدربزرگ و مادربزرگ مادری او یهودیانی بودند که از اتریش و روسیه به آمریکا آمده بودند؛ اما پدربزرگ و مادربزرگ پدری او یهودیانی بودند که به اسرائیل مهاجرت کرده بودند.

اونر (پدر ناتالی) و شلی (مادر ناتالی)، یک‌دیگر را در یک مرکز دانش‌آموزان یهودی در دانشگاه اوهایو ملاقات کردند. در آن‌جا مادرش یک بلیط‌فروش بود. پس از مدتی، اونر به اسرائیل بازگشت. و چند سال بعد که شلی نیز به اسرائیل رفت، با یک‌دیگر ازدواج کردند.

اونر تخصص مشکلات ناباروری داشت؛ لذا زمانی که ناتالی پورتمن سه ساله بود، به علت اهمیت این تخصص در جامعه‌ی آمریکا، و نیز ادامه‌ی تحصیل در سال ۱۹۸۴ برای ادامه تحصیل، به همراه خانواده به واشنگتن مهاجرت کرد. ناتالی پورتمن بعدها درباره مقایسه آمریکا و اسرائیل چنین می‌گوید: "هرچند من واقعاً آمریکا را دوست دارم… اما قلبم در اورشلیم است. آن‌جا مکانی است که احساس می‌کنم خانه‌ام است". 

آن‌ها در آغاز، در واشنگتن زندگی می‌کردند و ناتالی پورتمن در مدرسه‌ی ابتداییِ روزانه‌ي یهودیانِ چارلز اسمیت در راکویل مریلند تحصیل کرد. در سال ۱۹۸۸ به کانکتیکات، و سپس دو سال بعد،‌ به لانگ آیلند رفتند. ناتالی پورتمن در لانگ‌ آیلند در یک مدرسه راهنمایی یهودی به نام شِکتِر (مدرسه روزانه‌ی سولومونِ نیو کانتی شِکتِر شهرستان ناسائو، در جریکو) تحصیل کرد. و در همین مدارس بود که زبان عبری و انگلیسی و فرانسوی را به خوبی یاد گرفت. 

کشف استعداد ناتالی پورتمن در یک پیتزا فروشی

هنگامی که او ۱۰ ساله بود، یکی از کارگزارانِ شرکت آرایشی و بهداشتی و مراقبت‌های شخصیِ "رِوْلون"، او را در یک رستوران پیتزافروشی دید از او خواست تا مدل کودک برای تبلیغاتِ محصولاتش شود. او نپذیرفت اما از این فرصت برای ورود به دنیای بازیگری استفاده کرد.

در شهر لانگ آیلند، در کارگاه رقص تئاتر، در "نیو هاید پارکِ" نیویورک، باله و رقص مدرن یاد گرفت و به طور منظم در کمپ تابستانی هنرهای ابتکاری و نمایشیِ مرکزِ اُوزدِن (Usdan) در وِلسی هیتس حضور داشت.

در سن ۱۱ سالگی، یعنی سال ۱۹۹۲ ناتالی پورتمن برای بازی در نمایش موزیکال "بی‌رحم" تست بازیگری داد. او و بریتنی اسپیرز به عنوان بازیگر ذخیره برای لورا بل باندی انتخاب شدند.

ناتالی پورتمن، خودش درباره زندگی کودکی و نوجوانیش گفته است: "من با بچه‌های دیگر متفاوت بودم. من بلندپروازتر بودم. می‌دانستم چه چیزی را دوست دارم و چه می‌خواهم و بسیار سخت کار می‌کردم. من یک بچه بسیار جدی بودم."

زندگی شخصی ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن در مقایسه با سایر هالیوودی‌ها بازیگری بسیار بی‌حاشیه است. او هرگز خود را درگیر حواشی سینما نکرده است. شاید به همین علت است که محبوبیت بالایی در میان هوادارانش دارد. 

ناتالی پورتمن و بنجامین میلپد

رابطه عاشقانه او و همسرش بنجامین میلپید از سال ۲۰۰۹ و در زمان همکاری در فیلم سینمایی قوی سیاه آغاز شد. این دو در سال ۲۰۱۲ در یک مهمانی خصوصی با هم آشنا شدند و ازدواج کردند. بنجامین میلپید اصالتاً فرانسوی بوده و طراح رقص، بالرین، هنرپیشه و تهیه‌کننده است. 

ناتالی پورتمن و بنجامین میلپد یک پسر دارند به نام «اِلف» که در سال ۲۰۱۱ به دنیا آمد؛ و یک دختر دارند به نام «آمالیا» که در سال ۲۰۱۷ متولد شد. ناتالی پورتمن و همسرش یکی از زوج‌های موفق هالیوودی هستند که ازدواج آن‌ها همچنان پابرجاست و سال‌ها است که در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.

آغاز دوران بازیگری ناتالی پورتمن با بازی در فیلم لئون حرفه ای در نقش ماتیلدا

ناتالی پورتمن در سال ۱۹۹۴ برای نخستین بار، برای بازی در یک فیلم بلند سینمایی به نام «لئون حرفه‌ای» (Léon: The Professional) تست داد. در آزمون‌های ابتدایی که حدود دو‌هزار دختر نوجوان دیگر نیز در آن حضور داشتند شرکت کرد. در ابتدا با توجه به محتوای خشن فیلم، و به خاطر پایین بودن سنش رد شد اما کارگردان از ناتالی پورتمن تا حدی راضی شده بود. دوباره از او تست گرفت و در نهایت برای بازی قبول شد. ناتالی پورتمن جوان با بازی طبیعی خود، لوک بِسون را تحت تأثیر قرار داد؛ خصوصاً برای گریه واقعیش که بدون این‌که به او گفته شود انجام داد.

کارگردان درباره انتخاب ناتالی پورتمن برای این فیلم چنین گفت: "با اینکه ناتالی تجربه‌ی بازیگری نداشت، ولی در هنگام تست، در میان تمام دختران، بهترین بود. وقتی چیزی را به او توضیح می‌دهی، ابتدا خوب گوش کرده و سپس خیلی ساده آن را انجام می‌دهد."

ناتالی پورتمن در این اثر ماندگار و معروف، در نقش نوجوان یتیم و انتقام‌گیرنده‌ای به نام ماتیلدا نقش‌آفرینی کرد که با یک آدمکش حرفه‌ای میانسال (با بازی ژان رنو) دوست می‌شود و کم‌کم عاشقش نیز می‌گردد. خانواده‌ی ناتالی پورتمن به علت این‌که شخصیتِ ماتیلا گاهی در برخی سکانس‌ها سیگار می‌کشید، و نیز به علت صراحت خشونت‌آمیزِ فیلمنامه، مخالف بازی دخترشان در این فیلم بودند اما پس از این‌که کارگردانِ فیلم (لئوک بِسون) برهنگی‌ها و کشتارهای انجام شده توسط شخصیت ناتالی پورتمن را از فیلم‌نامه حذف کرد، موافقت کردند. 

خود ناتالی پورتمن در این باره گفت که پس از حذف آن صحنه‌ها، هیچ چیز قابل اعتراضی در مورد محتوا پیدا نکرد. با وجود این، مادرش از برخی پیچ و خم‌های جنسی در فیلمِ تمام‌شده، که بخشی از فیلمنامه نبود، ناراضی بود. هال هینسون از واشنگتن پست از ناتالی پورتمن به خاطر این‌که او توانسته بود احساس واقعی تراژیک را به مخاطب منتقل کند، تقدیر کرد اما پیتر راینر از لس آنجلس تایمز معتقد بود که ناتالی پورتمن یک بازیگرِ زنِ بزرگسال نیست که درد و اندوه ماتیلدا را بتواند آشکار کند. 

ناتالی پورتمن پس از بازی در لئون حرفه‌ای به خاطر جدا شدن زندگی حرفه‌ای و زندگی خصوصیش از یکدیگر، و حفاظت از هویت خانوادگیش، ناتالی پورتمن را که نام خانوادگی مادربزرگش بود، به عنوان نام هنری خود انتخاب کرد. ناتالی پورتمن خود درباره سختی‌‌های پس از اتمام فیلم می‌گفت: "کار هر روزم گریه کردن شده بود. تمام دوستانم با من قهر کردند. آن‌ها دائماً به من می‌گفتند الان که بازیگر شدی فکر می‌کنی خیلی جذابی؟ این سخت‌ترین دوران زندگی من بود. پس از این اتفاق، به یک مدرسه‌ی دولتی رفتم."

بازی ناتالی پورتمن در یک فیلم و یک نمایش در سال ۱۹۹۴

ـ پرورش دادن

پس از فیلمبرداری "لئون"، ناتالی پورتمن به مدرسه بازگشت و در تعطیلات تابستانی در فیلم کوتاهی به نام "پرورش‌دادن" (Developing‎) از ماریا کوهن بازی کرد که در آن، نقش دختری جوان به نام نینا را بازی می‌کرد که با سرطان مادرش کنار می‌آمد.

ـ نمایشنامه "آنه در گرین گیبلز"

او همچنین در اردوگاه یکی از مراکز آموزش هنرهای نمایشی به نام Stagedoor Manor ثبت نام کرد؛ جایی که در نقش "آن شرلی" در نمایش "آنه در گرین گیبلز" (Anne of Green Gables) بازی کرد.

بازی ناتالی پورتمن در فیلم مخمصه در کنار آل پاچینو و رابرت دنیرو

ناتالی پورتمن در این سال به افتخار بزرگی دست یافت؛ و آن، همبازی شدن با بزرگانی مانند آل پاچینو و رابرت دنیرو بود. او در نقش فرعی و مکمل لائورن (دخترخوانده‌ی آل پاچینو) در فیلم "مخمصه" (Heat) به کارگردانی مایکل مان نقش‌آفرینی کرد.

این فیلم حول محور این دو بازیگر بزرگ می‌چرخید اما نقش‌های مکملی مانند نقش ناتالی پورتمن خوب از آب در آمد؛ تا جایی که کارگردان درباره او چنین گفت: "وقتی که ناتالی را برای نخستین بار ملاقات کردم، احساس کردم که با یک نابغه روبرو شده‌ام."

بازی ناتالی پورتمن در سه فیلم و یک نمایشنامه در سال ۱۹۹۶

-دختران زیبا

قدم بازیگری بعدی ناتالی پورتمن، حضور در فیلم کمدي‌‌ ـ‌ درام "دختران زیبا" (Beautiful Girls) به کارگردانی تد دم بود. او که ۱۵ سال بیشتر نداشت، در میان شمار زیادی از شخصیت‌های حدوداً ۳۰ ساله، نقش دختر ۱۳ ساله‌ی معصوم و سرزنده‌ای به نام مارتی را بازی می‌‌کند که اتفاقاً از تمام شخصیت‌های داستان نیز باهوش‌تر است.

اسکات روزنبرگ به عنوان نویسنده و تهیه کننده‌ی این اثر درباره بازی وی می‌گوید: "ما بسیار خوش‌‌شانس بودیم که در روزگاری این فیلم ساخته شد که ناتالی پورتمن به دنیا آمده بود و می‌توانست در نقش مارتی بازی کند. ما از دختران زیادی تست گرفتیم ولی هیچکدام توانایی او را نداشتند. به نظر من، ناتالی، خودِ مارتی است."

در مجموع، بازی ناتالی پورتمن در این فیلم کمدی و عاشقانه، مورد تحسین منتقدان فیلم و سینما قرار گرفت.

ــ همه می‌گویند دوستت دارم

این نیز از افتخارات ناتالی پورتمن ۱۵ ساله بود که با مرد بزرگی مانند وودی آلن همکاری کند و در فیلم او به نام "همه می‌گویند دوستت دارم" (Everyone Says I Love You) در نقش لارا بازی کند. 

ناتالی پورتمن در این باره می‌گوید: "شیوه‌ی تست گرفتن وودی آلن با دیگران فرق داشت. وقتی وارد اتاق شدم، گفت: سلام؛ من وودی هستم! من نیز گفتم سلام؛ من ناتالی‌ام! سپس از من سه سوال پرسید: «کجا زندگی می‌کنی؟ چند ساله هستی؟ و آیا برای یک سقوط آزاد آماده‌ای؟» من پاسخ دادم. و او گفت پذیرفته شدی". 

اما ناتالی پورتمن از بازیش در این فیلم راضی نبود. او خودش در این باره گفت: "بازیم در این فیلم، افتضاح بود. بداهه‌‌گویی، بخش ویژه‌ای از کارهای وودی آلن است که من واقعاً از پس آن بر نمی‌آمدم"

این فیلم نخستین فیلمِ خارج از نیویورکِ وودی آلن بود. هنگامی که ناتالی پورتمن برای تصویربرداریِ این فیلم به پاریس رفت، این فرصت را یافت تا دوباره از لوکیشن‌های فیلم "لئون" دیدن کند و خاطراتش را زنده کند.

ـ مریخ حمله می‌کند

ناتالی پورتمن پیشنهاد بازی در "رومئو و ژولیت" را به دلیل سن پایین، و "طوفان یخی" و "لولیتای آدریان لاین" را به خاطر عدم پذیرش بازی در برخی صحنه‌های نامتعارف رد کرد. و شاید همین‌ها باعث شد که ناتالی پورتمن این فرصت را پیدا کرد تا در فیلم کمدی و علمی‌ ـ‌ تخیلیِ "مریخ حمله می‌کند" (Mars Attacks) در نقش کوتاهِ تافی دیل، با کارگردان صاحب‌سبک سینما "تیم برتون" همکاری کند و با بازیگران بزرگی چون جک نیکلسون، گلن کلوز و آنت بنینگ همبازی شود.

ـ نمایشنامه‌ی خاطرات آنه فرانک

در این سال‌ها ناتالی پورتمن دوران شکوفایی بازیگریش را سپری می‌کرد و هر کارگردانی دوست داشت با او همکاری کند. در کنار این‌ها، وضعیت تحصیلی ناتالی پورتمن نیز همچنان ایده آل بود و بازی در سینما، هیچ خللی در نمره‌هایش وارد نمی‌کرد. رابرت ردفورد، بازیگر و فیلمساز کهنه ‌کار سینما که مشغول پیش تولید فیلم جدیدش "نجواگر اسب" بود، ناتالی پورتمن را برای بازی در نقش کلیدی فیلم که دختری علاقه‌مند به اسب ‌سواری بود انتخاب کرد.

اما ناتالی پورتمن به خاطر حضور در نمایش "خاطرات آنه فرانک" (The Diary of Anne Frank) در برادوی، از بازی در فیلم نجواگر اسب کناره‌‌گیری کرد. 

ناتالی پورتمن همزمان با تصویربرداری فیلم "لئون"، به اصرار پدرش کتاب "خاطرات آنه فرانک" را خوانده ‌بود و این شخصیت بخشی از وجودش شده بود. لذا ناتالی پورتمن قرارداد بازی در نقش آنه فرانک را، که اقتباس از دفتر خاطرات آنه فرانک بود، امضا کرد.

او در جهت آماده‌شدن برای ایفای نقش، دو بار از خانه‌ی آنه فرانک در آمستردام رفت و با او ارتباط برقرار کرد. جیمز لاپین کارگردان این نمایشنامه درباره‌ی کیفیت بازی ناتالی پورتمن می‌گوید: "او چیزهایی بلد است که بسیاری از بازیگران بزرگسال از آن بی‌خبرند. او نابغه‌ای است که نقش‌آفرینی‌هایش، کیفیت مغناطیسی خاصی دارند."

ناتالی پورتمن از نظر عاطفی در طول اجرای نمایش خسته بود و نوع اجرایش نیز کمی خسته‌کننده بود. او روزها در دبیرستان می‌رفت و به شدت مراقب درس‌هایش بود و شب‌ها به اجرای نمایش مي‌پرداخت. گرگ ایوانز اجرای او را چندان جذاب نیافت و معتقد بود او نتوانسته است همان خصوصیاتِ آنه فرانک در متن را در بیاورد. و البته منتقد دیگر، بن برانتلی، بی‌حوصلگیِ ناتالی پورتمن در اجرا را یک لطف وصف ناپذیریافت. 
به هر حال، تجربه‌ی اجرای نمایش در شرایطی که ناتالی پورتمن داشت، برایش از نظر عاطفی خسته‌کننده بود، ناتالی پورتمن مقالاتی را در این باره در مجلات تایم و سِوِن‌تین نوشته است. او خود در این باره می‌گوید: "بازی در این نقش، دشوارترین روزهای بازیگریم بود. من در طول نمایش، باید چندین بار و هر روز از ته دل گریه می‌کردم. این نقش به من شکل داد، با آن بزرگ شدم و از حالت دخترانگی به زنانگی رسیدم."

ـ سه‌گانه‌ی جنگ ستارگان و اوج پیشرفت ناتالی پورتمن

رابین گارلند، مسئول انتخاب بازیگران شرکت لوکاس‌فیلم، در سال ۱۹۹۷، وقتی که ناتالی پورتمن هنوز در میانه‌ی سال‌های دبیرستان بود، با ناتالی پورتمن تماس می‌گیرد و به او پیشنهاد می‌دهد که در نقش پادمه آمیدالا در فیلم "جنگ ستارگان اپیزود اول: تهدید شبح" (Star Wars Episode I: The Phantom Menace) بازی کند. 

آغاز فیلم‌برداری، سال ۱۹۹۷ بود اما آغاز اکرانِ جهانی‌‌اش در ماه‌های می و ژوئن ۱۹۹۹. و ناتالی پورتمن برای اولین بار، آن‌هم سنین جوانی و در سال آخر دبیرستان، در مقیاس جهانی دیده می‌شود. و این، همان اتفاقی بود که ناتالی پورتمن از آن هراس داشت. تصاویر او بر روی کالاها و قوطی‌های نوشابه و... به چاپ می‌رسد و انبوهی از خبرنگاران و... به سمتش می‌آیند.

او هنوز مشغول تحصیل در سال آخر دبیرستان بود؛ به طوری که به علت امتحانات نهایی سال آخر، از شرکت در مراسم افتتاحیه خودداری کرد؛ به ویژه که دانش‌آموز به شدت درس‌خوانی بود.

ناتالی پورتمن برای این نقش، خیلی زحمت کشید و چالش‌های زیادی داشت. اول این‌‌که او با کارگردان در مورد لهجه و شیوه کاراکترش خیلی همکاری می‌کرد و در این راستا بازی‌های لورن باکال، آدری هپبورن و کاترین هپبورن را تماشا می‌کرد تا از صدا و قامت آن‌ها الهام بگیرد. دوم این‌که فیلمبرداری در مکان‌های سخت و صعب‌العبور در الجزایر، برای او چالش‌برانگیز بود. سوم این‌که او با فرایند ساخت فیلم با جلوه‌های ویژه مشکل داشت. 

بسیاری از منتقدان این اثر را دوست نداشتند اما با توجه به درآمد ۹۲۴ میلیون دلار در سراسر جهان، این فیلم دومین فیلم پرفروش تمام دوران تا آن زمان بود و ناتالی پورتمن را به عنوان یک ستاره جهانی معرفی کرد. 

 اولین نامزدی گلدن‌گلوب برای بازی ناتالی پورتمن در فیلم هر جا جز این‌جا

ناتالی پورتمن به خاطر بازی در فیلم کمدی‌ ـ‌ درام هرجا جز این‌جا به کارگردانی واین وانگ، برای نخستین بار نامزد دریافت جایزه‌ی گلدن گلوب، در شاخه‌ی بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

او در ابتدا، پیشنهاد بازی در این فیلم را به علت وجود صحنه‌های سکسی رد کرده بود اما کارگردان و بازیگر سوزان ساراندون (بازیگر نقش مادر ناتالی پورتمن) درخواست کرد که فیلمنامه بازنویسی شود. و بالاخره پیش‌نویس جدیدی بهناتالی پورتمن نشان داده شد و او تصمیم گرفت آن نقش را بپذیرد.

مری الیزابت ویلیامز از وب‌سایتِ سالن، بازی ناتالی پورتمن را حیرت‌انگیز خواند و چنین گفت: "برخلاف بازیگر زنِ همسن و سالِ ناتالی، او نه خیلی به‌روز و شیک‌پوش است و نه خیلی شلخته".

سال ۲۰۰۰ و بازی ناتالی پورتمن در فیلم جایی که قلب آن‌جاست

پس از جنگ ستارگان، ناتالی پورتمن به عنوان یک بازیگر تجاریِ تازه‌نفس شناخته می‌شود و پیشنهادات وسوسه‌انگیزی داشت اما او شجاعانه تصمیم گرفت در یک فیلم مستقل و کم‌هزینه و عاشقانه‌ی آمریکایی به نام "جایی که قلب آن‌جاست" (Where the Heart Is) به کارگردانی مت ویلیلم (در نقش یک نوجوان باردار) بازی کند.

تا پیش از این، پدر و مادر ناتالی پورتمن همیشه هنگام فیلم‌برداری‌های گوناگون، همراهش بودند اما این بار او به تنهایی به تگزاس رفت تا فیلم‌برداری انجام شود. پدر و مادرش برای نخستین بار وی را همراهی نکردند و او از این مسئله، احساس بسیار خوبی پیدا کرده بود. ناتالی پورتمن تابستان در همین سال، در تصویربرداری قسمت دوم جنگ ستارگان در سیدنی شرکت کرد اما دو سال بعد، در سال ۲۰۰۲ اکران شد.

ورود ناتالی پورتمن به دانشگاه 

آن‌همه مشغولیتِ هنری و شهرت، ناتالی پورتمن را از درس‌خواندن و تحصیل باز نداشت. او پس از پایان فیلم‌برداری فیلم جنگ ستارگان، در حالی که دبیرستانش را با نمرات عالی تمام کرده بود، برای ادامه تحصیل در مقطع لیسانس در رشته روانشناسی وارد دانشگاه هاروارد شد. او در چند سال بعدی قش‌های بازیگری خود را کاهش داد. او در حین تحصیل در دانشگاه، به ادبیات عبریِ پیشرفته و مطالعه‌ی نوروبیولوژی پرداخت و به عنوان دستیار تحقیق آلن درسوویتز خدمت کرد.

بازی ناتالی پورتمن یک فیلم و یک تئاتر در سال ۲۰۰۱

ـ مرغ دریایی

در بهار ۲۰۰۱ ناتالی پورتمن به صحنه‌ی تئاتر بازگشت و در نمایشنامه‌ی "مرغ دریایی" (The Seagull) که بر اساس نمایشنامه‌ای از آنتوان چخوف و به کارگردانی مایک نیکولز بود، نقش‌آفرینی کرد.

لیندا وینر از نیوزدی نوشت که "شگفتی‌های عمده از طرف پورتمن می آید ، که نینا با غزلی حیرت انگیز از دختری با جاه طلبی به سخت ترین نماد نابودی چخوف تبدیل می شود".

ـ زولاندر

ناتالی پورتمن هنگام بازی در فیلم کمدی و اکشن "زولاندر" (Zoolander) به کارگردانی بن استیلر، با این‌که نقشی فرعی داشت و در نقش خودش ظاهر شد، اما دیگر یک بازیگر معمولی نبود. او در این زمان، یکی از مشهورترین بازیگران جهان و این اثر بود.

بازی ناتالی پورتمن در قسمت دوم جنگ ستارگان حمله کلون ها

فیلم‌برداری قسمت دوم جنگ ستارگان در تعطیلات تابستانیِ سال ۲۰۰۰ در سیدنی و لندن انجام شد اما اکرانش در سال ۲۰۰۲ بود. ناتالی پورتمن در این قسمت نیز در نقش آمیدالا بازی کرد. او با بازی در نقش یک زن جوان که اعتماد به نفس بالایی داشت و به نقش اصلی مرد وابسته نبود، هیجان زده شده بود. 

زمان فیلم‌برداری، در دورانی بود که ناتالی پورتمن در اوج تحصیلات دانشگاهی بود و هماهنگ‌کردن تحصیل و کار برایش دشوار بود. وقتی از او در مورد تعادل شغلی و تحصیلی پرسیده شد او گفت: "من اهمیتی نمی دهم اگر دانشگاه، حرفه مرا خراب کند. من ترجیح می دهم باهوش باشم تا یک ستاره سینما".

در راستای اهمیتش به تحصیل بود که او در پروژه‌ی تحقیقاتی‌ای درباره حافظه مشارکت فعال کرد به نام "فعال‌سازی لوب پیشانی در طول ماندگاری جسم: داده‌های طیف‌سنجیِ مادون قرمز نزدیک". یک سال بعد، در سالی که فقط نقش کوتاهی را در فیلم جنگی کوهستان سرد ایفا می‌کرد، با موفقیت از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد.

نقش کوتاه ناتالی پورتمن در فیلم کوهستان سرد

ناتالی پورتمن در این سال، فقط در یک فیلم، نقش کوتاهی داشت: "کوهستان سرد" (Cold Mountain) به کارگردانی آنتونی مینگلا. نقش او در این اثر،‌ نقشی کوتاه درباره مادری جوان به نام ساراست. 

جود لا همبازیش در کوهستان سرد، درباره شخصیت ناتالی پورتمن می‌گوید: "ناتالی واقعاً فوق العاده است. انسانی خونگرم با شوخ طبعی فراوان. وقتی با او صحبت می‌کنی، طوری حرف می‌زند که انگار چند‌ صد سال است در این سیاره زندگی می‌کند."

حضور ناتالی پورتمن در سسمی استریت

ناتالی در سال ۲۰۰۳ در مجموعه‌ی تلویزیونی آمریکایی برای کودکان به نام "سسمی استریت" (Sesame Street‎) که از شبکه بی‌بی‌اس پخش می‌شد و محتوای آموزشی و فرهنگی و طنز و... داشت، در فصل ۳۴، قسمت ۱۱ در نقش خودش ظاهر شد.

بازی ناتالی پورتمن در دو فیلم در سال ۲۰۰۴

ـ ایالت گلستان

فیلم کمدی "ایالت گلستان" (Garden State) یک اثر رمانتیک آمریکایی به کارگردانی و نویسندگی زاک براف است. ناتالی پورتمن در نقش سامانتا (یا سام) یک دروغگوی عجیبی را بازی می‌کند که بیماری صرع دارد و خودش نیز آشکارا اعتراف می‌گوید که گاهی دروغ می‌گوید. او با مادرش که به همان اندازه عجیب است، و نیز با خواهر و برادرخوانده‌ی آفریقایی‌اش زندگی می‌کند.

ـ بازی ناتالی پورتمن در فیلم نزدیک‌تر| نامزد اسکار و بفتا و گلدن گلوب

فیلم "نزدیک‌تر" (Closer) اثری به کارگردانی مایک نیکولز و بر پایه نمایشنامه‌ای از پاتریک ماربر ست. ناتالی پورتمن در نقش  آلیس، یکی از چهار شخصیت اصلی فیلم (یعنی هنرمندانی چون جولیا رابرتس، جود لا، کلایو اوون) است که در فیلم‌نامه، چهار غریبه هستند که به‌طور تصادفی وارد زندگی همدیگر می‌شوند.

ناتالی پورتمن در این فیلم، ‌درخشید و نامزد گلدن گلوب را برای نقش مکمل زن، و نامزد جایزه اسکار را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن، و نامزد جشنواره فیلم بفتا برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

دو کار غیر سینمایی از ناتالی پورتمن

۱.ناتالی پورتمن در سال ۲۰۰۳ در مجموعه‌ی تلویزیونی آمریکایی برای کودکان به نام "سسمی استریت" (Sesame Street‎) که از شبکه بی‌بی‌اس پخش می‌شد و محتوای آموزشی و فرهنگی و طنز و... داشت، در فصل ۳۵، قسمت ۴ در نقش خودش ظاهر شد.

۲. ناتالی پورتمن روایتگر فیلمی مستند شد به نام پیاده هیتلر: داستان مارگارت لمبرت (Hitler's Pawn: The Margaret Lambert Story) که داستان زندگی مارگارت لامبرت، ورزشکار آلمانی را که به دلیل مذهبش اجازه حضور در بازیهای المپیک ۱۹۳۶ را نداشت روایت می‌کرد.

بازی ناتالی پورتمن در دو فیلم در سال ۲۰۰۵

ـ جنگ ستارگان: اپیزود سوم‌ ـ‌ انتقام سیت

قسمت سوم جنگ ستارگان (Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith) در ژانر حماسی اپرای فضایی است که کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس آن جورج لوکاس است. ناتالی پورتمن در این قسمت نیز مانند دو قسمت قبلی در نقش پادمه آمیدالا، یک سناتور نابو که مخفیانه همسر آناکین است و از او نیز باردار است. نقش‌آفرینی ناتالی پورتمن در این قسمت، بیش از دو قسمت قبلی درخشش داشت و تحسین منتقدان را بر انگیخت و نامزد جایزه زحل برای بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
 

-منطقه آزاد

ناتالی پورتمن در فیلم درام "منطقه آزاد" (Free Zone‎) به کارگردانی عاموس گیتای در نقش ربکا بازی می‌کند؛ نقشی که از جهاتی به شخصیت حقیقی او نزدیک است. او در این فیلم که یک شهروند اسرائیلی‌‌ ـ‌ آمریکایی است، شهر نیویورک را ترک می‌کند و به اورشلیم می‌رود تا آن‌جا زندگی کند اما مشکل این‌جاست که در آن‌جا هیچ خانواده‌ای ندارد.

حضور ناتالی پورتمن در برنامه تلویزیونی کمدی شنبه شب

ناتالی پورتمن سال ۲۰۰۶ را با میزبانیِ بخشی از برنامه‌ی تلویزیونی کمدیِ شنبه‌شب آغاز کرد. یکی از برنامه‌های او آهنگی بود به نام "رپِ ناتالی" که بعدها در سال ۲۰۰۹ در آلبومی به نام "جزیره تنها" منتشر شد.

روایت ناتالی پورتمن در یک مستند تلویزیونی

اولین نسل‌کشی قرن بیستم هنگامی که بیش از یک میلیون ارمنی به دست ترکان عثمانی در جنگ جهانی اول بین ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸ کشته شدند. ناتالی پورتمن گوینده و روایتگر این مستند بود.

بازی ناتالی پورتمن در فیلم وی مثل وندتا در نقش ایوی

نقشِ ایوی، سهمِ ناتالی پورتمن از فیلم سیاسی و اکشن و پادآرمان‌شهر به نام "وی مثل وندتا" (V for Vendetta) به کارگردانی جیمز مک‌تیگو و نویسندگی واچوفسکی‌ها است. ناتالی پورتمن در این نقش، یک کارمند شبکه‌ی تلویزیونیِ دولتیِ بریتانیاست که "وی"، از یک باند پلیس مخفی لندن نجات می‌یابد و درگیر زندگی او می‌شود،.

بازی ناتالی پورتمن در فیلم پاریس دوستت دارم

بیست و دو کارگردان از ملیت‌های گوناگون، مشترکاً در فکر تهیه‌ی یک فیلم فرانسوی به نام "پاریس، دوستت دارم" (Paris, je t'aime) افتادند و آن را در ۱۸ بخش ساختند. ناتالی پورتمن در نقش فرانسین، در بخشی بازی کرد که تام تیکور کارگردانش بود. در این بخش، داستان درباره یک مرد نابینای جوان است که در نسبت با دوست‌دخترش دچار مشکلاتی می‌کند.

بازی ناتالی پورتمن در فیلم اشباح گویا در کنار خاویر باردم

ناتالی پورتمن برای شرکت در تصویربرداری فیلم اشباح «گویا» (Goya's Ghosts) به کارگردانی میلوش فورمن و نویسندگی ژان کلود کاریر، مدت ۴ ماه را در اسپانیا به سر برد. او در این فیلم، در نقش دختر جوانی است که در اواخر قرن هجدهم، در دوران اوج خفقان و تفتیش عقاید در اسپانیا، به جرم ارتداد به سیاهچال می‌افتد؛ و دیگری، پیرزنی که در زندان، به دوران پیری‌اش می‌رسد. ناتالی پورتمن چه در نقش جوانی خود که معصومیت در او موج می‌زند و چه پیری که عقلش زایل شده، بازی خوبی ارائه می‌دهد.

فیلم برخلاف اسمش درباره زندگی فرانسیسکو گویا، نقاش اسپانیایی، نیست. فیلم،‌ روایتگر بخشی از آشفته‌ترین ووحشتناک‌ترین دوره‌ی تاریخی در اروپا و به خصوص اسپانیا در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ است.

ناتالی پورتمن خود درباره بازی در این فیلم می‌گوید:
"برای نقش آفرینی بهتر در این فیلم، با یکی از استادانم که با زنانِ زندانی فراوانی کار کرده بود مشورت کردم. او همه‌ی اختلالات روانیِ شایع در کسانی را که برای مدت طولانی در حبس مانده‌اند، توضیح داد."

کارگردان نیز درباره او چنین می‌گوید:
"ناتالی پورتمن یک بازیگر هوشمند و مستعد است که حس تطبیق‌پذیری بالایی دارد. برخی بازیگران، آمادگی ذهنی بالایی دارند و برخی دیگر حس غریزی بالایی دارند اما انگشت‌‌شمارند بازیگرانی هر دو را داشته باشند. ناتالی هر دو را دارد. او بهترین است."

بازی ناتالی پورتمن در چهار فیلم در سال ۲۰۰۷

ـ شب‌های بلوبری من

فیلم رمانتیک/درام/جاده‌ای "شب‌های بلوبری من" (My Blueberry Nights) به نویسندگی و کارگردانی وونگ کار وای، بر اساس فیلم کوتاه چینی‌زبان به نویسندگی و کارگردانی وونگ کار وای است.

ناتالی پورتمن در نقش اصلیِ فاحشه‌ای عصيان‌زده و قمارباز در نوادا به نحوی بازی کرده است که فضاهای خالی‌ای را که وونگ در کلوز آپ‌هايش بر جای می‌گذارد، با چيزی شبيه به پيچيدگیِ انسانی پر کرده است. ناتالی برای نقش قمارباز، با یک مربی کارکشته‌ی قمارباز تمرین کرد.
 

-هتل شوالیه

در فیلم «هتل شوالیه» (Hotel Chevalier) ناتالی نقش معشوقه‌ی سابق جک (جکسون شوارتزمن) را ایفا کرده است و حضور کوتاه او این سوال را پیش می‌آورد که «چه اتفاقی ممکن است رخ داده باشد؟». 

بازی ناتالی پورتمن هرچند بسیار کوتاه است، اما بیننده را بر سر یک انتخاب بزرگ در زندگی جک قرار می‌دهد که آیا باید با وجودِ درد و اندوه، به عشقِ گذشته بازگشت یا باید گذشته را گذاشت و گذشت؟

ناتالی پورتمن و جیسون شوارتزمن در این فیلم، نقش عاشقان سابق را بازی می‌کنند که در اتاق هتل پاریس به هم می‌پیوندند. بسیاری از منتقدان بازی او را ستودند.

ـ دارجلینگ محدود

فیلم "هتل شوالیه" مقدمه‌ای بود برای فیلم دیگر همان کارگردان به نام "دارجلینگ محدود" (The Darjeeling Limited). ناتالی پورتمن در نقش کوتاه "رِت" و فقط در یک سکانس بازی می‌کند.

ـ فروشگاه عجیب آقای مگوریوم

ناتالی پورتمن در فیلم "فروشگاه عجیب آقای مگوریوم" (Mr. Magorium's Wonder Emporium) در نقش مولی ماهونی، مدیر فروشگاهِ اسباب‌بازی‌های جادویی بازی کرده است که احساس می‌کند در زندگی گیر کرده است. ناتالی پورتمن در این اثر نقش چندان خوب و درخشانی ندارد؛ تا جایی که برای همین نقش،‌ در فهرست ابتداییِ دریافت جایزه‌ی تمشک طلایی به عنوان بدترین بازیگر زن سال قرار گرفت.

حضور ناتالی پورتمن در دو فیلم در سال ۲۰۰۸ 

ـ دختر دیگر بولین

ناتالی پورتمن به همراه بازیگرانی چون اسکارلت جوهانسون و بندیکت کامبربچ در فیلم درام انگلیسی "دختر دیگر بولین" (The Other Boleyn Girl) به کارگردانی جاستین چادویک، در نقش آنه بولین بازی می‌کند. ناتالی شخصیت بولین را قوی و نیرومند اما بالقوه آسیب‌پذیر دانست. و به هر حال، به علت تازگی این نقش برایش، شیفته‌ی این نقش شد. او از فرصتی برای کار در کنار بازیگر دیگری در سن و سال خود بسیار هیجان زده شده بود.

ناتالی پورتمن یک ماه قبل از شروع فیلمبرداری کلاس‌های روزانه‌ای را برای تسلط بر لهجه انگلیسی زیر نظر مربی گویش، که در طول فیلمبرداری سر صحنه بود، آغاز کرد. او یک بار دیگر نیز در فیلم "وی برای وندتا" تا حدی با این لهجه سر و کار داشت. دِرِک اِلی از مجله‌ی ورایتی درباره لهجه انگلیسی پورتمن انتقاد داشت و نوشت که او در این زمینه "به اندازه کافی قدرت لازم را ندارد ".

ناتالی پورتمن از آن‌جا که موهایش کوتاه بود (چرا که در فیلم "وی برای وندتا" مویش را کاملاً تراشیده بود) از موهای بلند استفاده کرد. اسکارلت جوهانسون پس از همبازی شدن با ناتالی پورتمن، وی را بازیگری شگفت‌انگیز و یک شریک صحنه‌ی فوق العاده نامید.

ـ ‌نیویورک، دوستت دارم

فیلم کمدی‌ ـ‌ درام عاشقانه‌ی "نیویورک، دوستت دارم" (New York, I Love You) یک فیلم عاشقانه کمدی - درام عاشقانه آمریکایی است که شامل یازده فیلم کوتاه با کارگردان‌های مختلف ساخته شده است.

ناتالی پورتمن در این اثر مشترک، هم بازی کرده است و هم کارگردانی و نویسندگی کرده است. او در فیلم دوم، اثر میرا نایر، در نقش ریفکا مِلون بازی کرده، و فیلم هشتم را نویسندگی و کارگردانی کرده است.  

اولین کارگردانی فیلم کوتاه ناتالی پورتمن و داوری جشنواره کن

ناتالی پورتمن در سال ۲۰۰۸ عضو هیئت داوران جشنواره کن شد و در جایگاه داوران قرار گرفت. او در همین سال، اولین کارگردانی‌اش را با یک فیلم کوتاه به نام "حوا" (Eve) تجربه کرد. این فیلم، درباره زن جوانی است که به ملاقات عاشقانه‌ی مادر بزرگش می‌رود. ناتالی پورتمن در ساختن شخصیت مادربزرگ (با بازی لورن باکال) از مادر بزرگ خودش الهام گرفته بود.

بازی ناتالی پورتمن در دو فیلم در سال ۲۰۰۹ 

ـ زن دیگر

فیلم درام "زن دیگر" (The Other Woman) یک فیلم آمریکایی به نویسندگی و کارگردانی دان روس است. ناتالی پورتمن در نقش امیلیا گرینلیف، یک وکیل جوان اهل نیویورک است که در مدت کوتاهی زندگی خود را به فاجعه می‌کشاند. این اثر، اقتباس ضعیفی از رمانِ "عشق و دیگر کارهای غیرممکن" از ایلت والدمن است.

ـ برادران

ناتالی پورتمن در کنار دو بازیگر مطرح، توبی مگوایر (در نقش برادر بزرگ‌تر، سام کاهیل) و جیک جیلنهال (در نقش برادر کوچک‌تر، تامی کاهیل) در فیلم درام "برادران" (Brothers) بازی کرده است.

نقش او در این اثر، گریس (همسر زیبای برادر بزرگ‌تر) است که یک بیوه جنگی است و با زنان نظامی تعامل دارد. 

بازی ناتالیِ جوان در این اثر روانشناختی، چندان چشم‌گیر نیست. گویی مادری‌کردن، چندان به او نمی‌آید. مخاطبان و منتقدان، او را بیشتر در فیلم‌های "وی برای وندتا" و «نزدیک‌تر» و «لئون» به‌ یاد می‌آورند.

 بازی بی نظیر ناتالی پورتمن در فیلم قوی سیاه و برنده اسکار 

ناتالی پورتمن پس از بازی در فیلم کمدی سیاه "هِشِر" (Hesher) به کارگردانی اسپنسر سوسر، که هم بازیگر است (در نقش نیکول) و هم تهیه‌کننده، وارد پروژه مهم سینمایی "قوی سیاه" (Black Swan) به کارگردانی دارن آرنوفسکی شد. قوی سیاه روایتگر ماجرای زندگی نینا سیرز (با بازی ناتالی پورتمن) دختری است که همه دوران کودکی و نوجوانی خود را به فراگیری و تمرین رقص باله گذرانده‌است. 

ناتالی پورتمن در این فیلم برای بازی در نقش یک بالرین به نام نینا سیرز، شش ماه تمام، هر روز حدود ۵ تا ۸ ساعت نزد بالرین حرفه‌ای، مری هلن باورز، تمرین رقص می‌کرد و ۹ کیلو وزن کم کرد. به همین علت به خوبی از پسِ این نقش بر آمد و بازیِ ماندگاری را اجرا کرد؛ تا جایی که بسیاری از منتقدان تحسینش کردند و برنده سه جایزه اسکارِ بهترین بازیگر نقش اول زن، گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن شد. 

 

حضور ناتالی پورتمن در سه فیلم در سال ۲۰۱۱

ـ بدون تعهد

فیلم کمدی‌ ـ درام آمریکایی "بدون تعهد" (No Strings Attached) درباره دو جوان به نام‌های اِما (ناتالی پورتمن) و آدام (آشتون کوچر) است. این‌دو در اردویی تابستانی با هم آشنا می‌شوند. 

ناتالی پورتمن پس از مدت‌ها، دوباره در یک ژانر کمدی بازی کرد و در کنار بازیگری، تهیه‌کننده‌ی اجرایی فیلم نیز بود.

ـ عالیجناب

فیلم فانتزی و کمیک استونری آمریکایی "عالیجناب" (Your Highness) به کارگردانی دیوید گوردون گرین، یکی از آثاری است که ناتالی پورتمن در نقش یک ورزشکار بد دهان، بازی مطلوبی نداشت. او که برای "قوی سیاه" اسکاری با ارزش گرفته بود، در این فیلم، هیچ نشانی از آن دختر با استعدادِ قوی سیاه ندارد. خودِ این فیلم نیز همین مشکل را دارد و یکی از ضعیف‌ترین فیلم‌های کمیک سال ۲۰۱۱ بود.

ـ ثور

ناتالی پورتمن در آخرین نقش‌آفرینی خود در سال ۲۰۱۱ در فیلم ابرقهرمانی دنیای مارول، "ثور" (Thor) بازی می‌کند. او از ایده‌ی کنت برانا برای کارگردانیِ یک فیلم پر هزینه، که بر شخصیتِ فیلم‌نامه تأکید می‌کرد، اظهار خرسندی کرد. به خاطر همین، قبل از این‌که فیلم‌نامه به دستش برسد، قرارداد را امضا کرد. 

ناتالی پورتمن در نقش دانشمندی به نام جین فوستر، که علاقه‌مند به شخصیتِ اصلی فیلم (با بازی کریس همسورث) بازی کرده است. برخی منتقدان معتقد بودند که از توانایی‌های ناتالی پورتمن در نقش جین به خوبی استفاده نشده است. و برخی معتقد بودند که ناتالی پورتمن به هر حال، یک بازیگر اسکاری است؛ و لذا انتظارات از او به شدت بالاست.

به طور کلی ناتالی پورتمن تا چند سال پس از گرفتن جایزه‌ی اسکار، فقط در فیلم‌های سرگرم کننده و سطحی بازی کرد. او در قسمت دوم ثور به دلیل اخراج پتی جنکینز از کارگردانی فیلم، تصمیم به ترک پروژه گرفت اما از آن‌جا که قرارداد داشت، ناچار به ماندن شد.

سال ۲۰۱۲ و بازی ناتالی پورتمن در موزیک ویدیئوی ولنتاین من

ناتالی پورتمن در این سال در صدر فهرست مجله‌ی فوربس از تحسین‌برانگیزترین ستاره‌های هالیوود قرار گرفت. او در این سال، دور از بازیگری بود. تنها حضور در صحنه‌ی او در این سال، حضور در موزیک‌ـ‌ویدئوی پل مک کارتنی به نام "ولنتاین من"، در کنار جانی دپ بود.

سال ۲۰۱۳ و همکاری ناتالی پورتمن با یک کارگردان ایرانی در فیلم کوتاه توهمات و آینه ها

ناتالی پورتمن در سال ۲۰۱۳ در فیلم سیاه و سفید و کوتاهِ یک کارگردان آمریکایی و ایرانی‌تبار به نام شیرین نشاط بازی کرد. فیلم "توهمات و آینه‌ها" (Illusions & Mirrors) به سفارش دِیُور، که ناتالی پورتمن سخنگوی مدلینگش است، برای نمایشگاه دیور در گراند پالاس پاریس سفارش داده شد.

بازی مجدد ناتالی پورتمن در ثور: دنیای تاریک 

ناتالی پورتمن در فیلم ابرقهرمانی "ثور: دنیای تاریک" (Thor: The Dark World) باز هم مانند قسمت اولش در نقش جین بازی می‌کند. اما برخی منتقدان می‌گویند او یک بازیگر معروفی است که در فیلم "ثور" چندان به کار گرفته نشده است و چندان ارتباط مشخصی با فیلم ندارد. ناتالی پورتمن برای این‌که دوست‌دخترِ یک ابرقهرمان باشد، زیادی معروف و تواناست!

اما به هر حال، ناتالی پورتمن بازیگر بسیار معروفی است و فیلم‌هایش دیده می‌شود. به همین علت است که این اثر به عنوان دهمین فیلم پرفروش سال شد و مجله‌ی فوربز ناتالی را در فهرست ۱۰۰ سلبریتی خود در سال ۲۰۱۴ قرار داد و درآمدش در سال ۲۰۱۳ را ۱۳ میلیون دلار تخمین زد.

بازی ناتالی پورتمن در سه فیلم در سال ۲۰۱۵

ـ آتش هفتم

فیلم مستند آمریکایی "آتش هفتم" (Seventh Fire) به کارگردانی جک پتیبون ریکوبونو است. ناتالی پورتمن دو سال قبل از اکران این مستند، قرارداد را با دست‌اندرکاران فیلم امضا کرد.

-شوالیه‌ جام‌ها

بازیگرانِ زیادی نیستند (به خصوص جوان‌ها) که دعوت کارگردانی مانند ترنس مالیک را رد کنند. و این مسئله، در مورد ناتالی پورتمن (در نقش الیزابت) و بقیه‌ي بازیگرانِ اثر درام "شوالیه جام‌ها" (Knight of Cups) نیز صادق است.

این فیلم، اولین پروژه‌ی ناتالی پورتمن پس از زایمانش بود. در عرض یک هفته فیلم‌برداری را انجام داد و بدون این‌که فیلمنامه یا دیالوگهای سنتی را ببیند و بخواند، بیشتر صحنه‌های خود را با کریستین بیل بداهه‌نوازی کرد. ناتالی پورتمن درباره فیلم‌برداری‌ها گفت که کار با ترنس مالیک، بر کارگردانیِ خودش برای فیلم "قصه عشق و تاریکی" (که در همین سال اکران شد) تأثیر گذاشت. 

افسانه عشق و تاریکی نخستین کارگردانی ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن بر آن شد که بر اساس کتاب خاطرات "افسانه عشق و تاریکی" نوشته آموس اوز، دوربین به دست بگیرد و دست به کارگردانی بزند و فیلم عبری‌زبانِ "افسانه عشق و تاریکی" (A Tale of Love and Darkness‎) را بسازد و خودش نیز در آن در نقش یک مادر بازی کند. 

ناتالی پورتمن قبل‌ترها می‌خواست این اثر را بیافریند، اما برای وقتی گذاشت که به سنِ مناسب مادربودن برسد. او برای این‌که فیلمش را بهتر و واقعی‌تر بسازد، با نویسنده‌ی کتاب، آموس، همکاری تنگاتنگی داشت و در هنگام اقتباس از کتاب، پیش‌نویس فیلمنامه را به او داد تا بخواند و نظر بدهد.

قرار بر این شد که نسخه‌ی سینماییِ کتاب را خودِ ناتالی پورتمن بنویسد. همه‌ی صحنه‌های فیلم در بیت المقدس و سرزمین‌های پیرامونش فیلمبرداری شده است. 

اسکات از نیویورک‌تایمز فیلم ناتالی پورتمن را اقتباس وظیفه‌شناسانه از یک کتاب دشوار می‌داند و از پتانسیل پورتمن به عنوان فیلمساز قدردانی می‌کند.

بازی ناتالی پورتمن در چهار فیلم در سال ۲۰۱۶

ـ جین اسلحه دارد

ناتالی پورتمن در فیلم وسترن و اکشن "جین اسلحه دارد" (Jane Jane a Gun) در نقش مادری جوان بازی می‌کند که فقط یک دغدغه دارد: انتقام. ناتالی پورتمن که بعد از اسکاری‌شدنش روند نزولی را طی کرد، در این اثر نیز فروغ چندانی ندارد. خودِ فیلم نیز همین وضعیت را داشت و ندان مورد استقبال قرار نگرفت. ناتالی پورتمن در نقش جین هموند، همسر کسی است که زخمی شده است و او بر آن است که از همسر و خانواده دفاع کند.

ـ غرور و تعصب و زامبی‌ ها

سهم ناتالی پورتمن از فیلم ترسناک و کمدی آمریکایی "غرور و تعصب و زامبی‌ها" (Pride and Prejudice and Zombies) تهیه‌کنندگی‌ است. این پروژه، که بر اساس رمانی است به همین نام، در سال ۲۰۰۹ ایده‌پردازی شده است. و ناتالی پورتمن، بعدها در کنار ارگردانی بار استیرز، تهیه‌کنندگی آن را بر عهده گرفت. 

ـ جکی (بازی در نقش همسر رئیس جمهور کندی)

ناتالی پورتمن در سال ۲۰۱۶ در فیلم زندگی‌نامه‌ای "جکی" (Jackie) زندگی و شخصیت ژاکلین کندی (همسر جان اف کندی، رئیس‌جمهور ترورشده‌ در ۱۹۶۳) را به طرزی کم‌نظیر به تصویر کشید. او فیلم‌ها و کتاب‌ها و نوارهای صوتی مصاحبه‌های جان اف کندی را مطالعه کرد و با یک مربی گویش برای تطبیق سبک منحصر به فرد رئیس‌جمهور کار و تمرین کرد. 

دیوید رونی از هالیوود ریپورتر بازی ناتالی پورتمن را یک درخشان نامید و افزود: "ناتالی در این فیلم، هم غیرقابل نفوذ است و هم برهنه، هم شکسته است و هم مقاوم، هم آشفته است و هم با وقار". او برنده جایزه منتخب فیلم در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، نامزد اسکار در رشته بهترین بازیگر زن، نامزد جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن و نامزد جایزه بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

ناتالی پورتمن به خوبی توانسته است تصویری به یاد ماندنی از ژاکلین کندی را ترسیم کند. بازی ناتالی پورتمن به ویژه وقتی که نگاهی خیره دارد و گفتارش را از طریق نگاهش منتقل می‌کند، تماشایی است. ناتالی پورتمن ظاهرش خیلی شبیه ژاکلین نیست اما رفتارهای ظاهری او را به خوبی تقلید کرده است.

ـ افلاک‌نما

در ماه می ۲۰۱۵ ربکا زلوتوسکی، کارگردان فیلم درام فرانسوی‌ ـ‌ بلژیکی "افلاک‌نما" (Planetarium‎) ناتالی پورتمن را برای نقش لورا بارلو (خواهرِ لیلی رز دپ، در نقش کیت بالرلو) انتخاب کرد.

ناتالی پورتمن در این اثر، همراه با رز دپ، در نقش دو خواهری بازی کرده‌اند که می‌پندارند توانایی‌های متافیزیکیِ بالایی دارند و می‌توانند با ارواح ارتباط داشته باشند.

همکاری مجدد ناتالی پورتمن با ترنس مالیک در فیلم ترانه به ترانه

ناتالی پورتمن در این سال بار دیگر با ترنس مالیک همکاری می‌کند و در فیلم موزیکال و درام آمریکایی "ترانه به ترانه" (Song to Song) در نقش معلم مهد کودکی بازی می‌کند که به علت نبودِ کار، در یک رستوران گارسونی می‌کند. او عاشق مردی ثروتمند به نام کوک می‌شود که به او وعده‌ی رهایی می‌دهد و... .

بازی ناتالی پورتمن در سه فیلم در سال ۲۰۱۸

ـ نابودی

فیلم علمی‌ ـ‌ تخیلی و اکشن "نابودی" (Annihilation) یک فیلم آمریکایی به نویسندگی و کارگردانی الکس گارلند است که ناتالی پورتمن در نقش اصلی فیلم بازی مطلوبی داشته است و توانسته است و چالش‌های ذهنی او برای بیننده قابل پذیرش است، ناتالی پورتمن در نقش لنا بازی می‌کند که سابقاً در ارتش فعالیت می‌کرده و اکنون در کنار چند محققِ زن دیگر به منطقه‌ی قرنطینه‌ای به نام منطقه‌ی ایکس اعزام شده است تا سر از کار موجودات جهش‌یافته‌ی مرموز و شوم درآورند.

باو رای سکانس‌های اکشن، با یکی از رقصنده‌های معروف‌، بابی جنی اسمیت، تمرین کرد. نیامین لی از روزنامه گاردین به حضور پرقدرت ناتالی پورتمن توجهی خاص کرد و از او به خاطر ایفای نقش بدون احساساتِ غیر ضروری تقدیر کرد.

ـ مرگ و زندگی جان اف. دونوون 

فیلم درام و کانادایی "مرگ و زندگی جان اف. دونوون" (The Death and Life of John F. Donovan‎) به تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی زاویه دولان، اثری است که ناتالی پورتمن در آن، در نقش سام ترنر بازی کرده است. 

ـ وکس لوکس

نقش‌آفرینی درخشان ناتالی پورتمن (سلست: یک خواننده‌ی پاپ) در فیلم "وکس لوکس" (Vox Lux) تا حدی یادآور نقش‌آفرینی او در قوی سیاه است. در این اثر نیز ناتالی پورتمن با نمایش دو وجه تاریک و روشن یک خواننده، صحنه را به تسخیر خود در می‌آورد. ناتالی پورتمن تهیه‌کننده‌ی اجرایی این اثر نیز هست.

بازی ناتالی پورتمن نظرات مثبت همه‌ی منتقدان را به خو جلب کرد. مایکل نوردین از یندی وایر می‌گوید:‌ "فیلم وکس لوکس یک اثر قوی و درگیرکننده است. و عمده‌ی علت این مسئله به خاطر این است که ناتالی پورتمن یک فرد قدرتمند و درگیرکننده است. نمی‌توان نگاه خود را از او بردشت حتی اگر بخواهید این کار را انجام دهید." رابی کالین از دیلی تلگراف با مقایسه با بازی وی در قوی سیاه نوشت: "این نقش دارای جسارت و زیاده‌خواهی مشابهی است که تعداد کمی از بازیگران زن جرات انجام آن را دارند"

بازی ناتالی پورتمن در دو فیلم در سال ۲۰۱۹

ـ انتقام‌جویان: پایان بازی

ناتالی پورتمن در فیلم ابرقهرمانی "انتقام‌جویان: پایان بازی" (Avengers: Endgame) نیز همچنان در نقش جین فاستر بود اما حضور او به‌واسطه‌ی صحنه‌های دیده‌نشده فیلم "ثور: دنیای تاریک" و تنها صداگذاری بسیار کوتاه او بود.

ـ لوسی در آسمان

نقشی که ناتالی پورتمن در فیلم "لوسی در آسمان" (Lucy in the Sky) به کارگردانی نوآ هاولی بازی می‌کند، فضانوردی است به نام لوسی کولا، که روایتگر تجربه‌ی افسارگسیختگی یک زن جوان در یک مأموریت فضایی و در درون یک شاتل فضایی است. او در این نقش، بسیار تأثیرگذار بازی کرده است و توانسته است چهره‌ای مرموز و اغواگر و در عین حال سمپاتیک را به نمایش بگذارد. منتقدان از خودِ‌فیلم استقبال چندانی نکردند اما اغلب از بازی ناتالی پورتمن رضایت داشتند.

ناتالی پورتمن راوی مستند صخره دلفین

در این سال، که جهان در اوج وضعیت کرونایی در کُنج خانه‌ها بود و هنوز نیز کم و بیش این‌چنین هست، ناتالی پورتمن فقط دست به یک کارِ‌ غیابی زد: روایتگری و گویندگیِ یک فیلم مستند آمریکایی به نام "صخره دلفین" (Dolphin Reef) درباره دلفین‌ها، به کارگردانی آلستایر فوترگیل و کیت اسکولی. 

دیدگاه‌های سیاسی ناتالی پورتمن

مهمترین نکته درباره نگرش سیاسی ناتالی پورتمن این است که او یک عضو حزب دموکرات در ایالات متحده آمریکا است. این، خود، نمایانگر خیلی از نگرشهای سیاسی وی است. ناتالی پورتمن، به عنوان یک اسرائیلی‌ ـ‌ آمریکایی، نسبت به مواضع تند برخی احزاب اسرائیلی، به ویژه مواضع نتانیاهو، انقادات صریحی دارد. او اغلب نظرات نتانیاهو را نژادپرستانه می‌داند. 

نگاه او به آمریکا و اروپا و خاورمیانه و اسرائیل، نگاهی مداراگرانه و صلح‌محورانه است. در آوریل ۲۰۱۸ ناتالی پورتمن اعلام کرد به سبب حوادث اخیر در اسرائیل و برخورد تند اسرائیل با معترضان فلسطینی، از حضور در رویدادهای عمومی اسرائیل خودداری کرد و به علت همین نکته، گاهی برخی مراسم‌ها به کلی لغو می‌شد.

ناتالی پورتمن در راستای همین نگاه صلح‌محورانه‌اش، پس از اتمام دانشگاه، به اورشلیم رفت و به بررسی تاریخ اسلام و یادگیری زبان عربی پرداخت. او پس از مدتی، مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی‌اش را از دانشگاه اورشلیم دریافت کرد و در دانشگاه کلمبیا، به عنوان استاد مهمان حضور یافت. 

ناتالی پورتمن پس از دیدار با رانیا عبدالله، ملکه‌ی اردن، با بنیاد کمک‌های جامعه‌ي بین المللی آشنا، و سفیر امید بنیاد در مسائل مربوط به زنان کشورهای در حال توسعه و دادن وام‌های کوچک به آن‌ها برای آغاز کسب و کار انتخاب شد. 

ناتالی پورتمن برای کمک به زنان نقاط مختلف دنیا به کشو‌هایی چون اکوادور، گواتمالا و اوگاندا سفر کرد. او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴، از جان کری حمایت کرده و در جهت موفقیت وی به سخنرانی پرداخت.

ناتالی پورتمن درباره جنگ اسرائیل و فلسطین استعاره‌وار گفته است: 

"مانند این می‌ماند که مردی از یک ساختمان در حال آتش‌سوزی به بیرون بپرد و به عابری برخورد کند و پای عابر بشکند. سپس عابر بگوید تو یک پایم را شکستی. و مرد، پای دیگر او را هم ب‌شکند تا ساکتش کند."

حواشی زندگی ناتالی پورتمن

ـ سارا لین، بدلِ ناتالی پورتمن در فیلم "قوی سیاه"، ادعا کرد که فقط ۵ درصد از صحنه‌های رقص را خودش انجام داده است اما عوامل فیلم به علت رسیدن فصل جشنواره‌ها و بالا رفتن شانس ناتالی پورتمن برای تصاحب اسکار، از وی خواسته‌اند تا چیزی نگوید. و البته کارگردان فیلم این ادعا را رد کرد و گفت بیش از ۸۰ درصد صحنه‌های رقص کار خود ناتالی پورتمن است.

ـ‌ پدر و مادر ناتالی پورتمن مراقبت‌های سختگیرانه‌اي برای همه‌ی صحنه‌هاي مربوط به سیگار کشیدنِ ماتیلدا در فیلم "لئون حرفه‌اي" داشتند. نگرانی آن‌ها صحنه‌های خشن و خیلی مهم‌تر از این‌دو، سیگارکشیدن ماتیلدا بود. لذا برای بازی دخترشان ناتالی پورتمن، یک قرارداد سختگیرانه با کارگردان لوک بسون بستند.

ـ‌ ناتالی پورتمن در دبیرستان در ۱۹۹۸ مقاله‌ای با نام "یک روش ساده برای نشان دادن ساخت آنزیماتیک هیدروژن از قند" و البته با همکاری دو دانشمند به نام‌هاي یان هرلی و جاتان وودوارد نوشت و به استعدادیابی اینتل راه یافت. در سال ۲۰۰۲ و در دانشگاه نیز‌ در مطالعه‌اي بر روی حافظه به نام "فعال‌سازی لوب پیشانی طی پایداری مشابه: داده‌هاي حاصل از طیف سنجی نزدیک به مادون قرمز" مشارکت کرد.

ـ در حال فیلم‌برداری "فروشگاه عجیب آقای مگوریوم"، ناتالی یک بچه‌ی پنج ساله را دید که مبتلا به سندروم بلوم بود. ناتالی پورتمن آن‌قدر تحت تاثیر قرار گرفت که یک حراج لباس به نفع تحقیقات برای درمان این بیماری را راه اندازی کرد.

ـ‌ ریچارد ملویل هال نویسنده و موسیقیدان آمریکایی که معروف به موبی است، به علت نکته‌ای که درباره ناتالی پورتمن در کتابش به نام "و سپس از هم گسست" نوشته بود، عذرخواهی کرد. او در این کتاب ادعا کرده بود زمانی که ناتالی پورتمن ۲۰ سال داشته با وی دوست بوده است. ادعایی که پیش از این ناتالی پورتمن آن را تکذیب کرده بود.

برخی جوایز و افتخارات ناتالی پورتمن

۲۰۰۰:‌ نامزد جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "هر کجا غیر از این‌جا"

۲۰۰۵: نامزد جایزه بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "نزدیک‌تر"

۲۰۰۵: نامزد جایزه اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "نزدیک‌تر"

۲۰۰۵: برنده جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "نزدیک‌تر"

۲۰۱۰: برنده‌ی جایزه اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم "قوی سیاه"

۲۰۱۱: برنده جایزه بفتا دررشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم "قوی سیاه"

۲۰۱۱: برنده جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "قوی سیاه"

۲۰۱۶: نامزد دریافت جایزه اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم "جکی"

۲۰۱۷: نامزد جایزه بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم "جکی"

۲۰۱۷: نامزد جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "جکی"