اریک پونته پس از انکه خشم و عصبانیت حاصل از خشونت های ناپدری اش را بر سر یکی از دانش اموزان خالی می کند از دبیرستان اخراج می شود و امکان تحصیل در تمام دبیرستان های دولتی سوئد را ندارد.مادر اریک نمی تواند نسبت به این قضیه بی تفاوت باشد برای همان تصمیم می گیرد وسایل گران قیمت و یادگاری مادرش را برای تحصیل فرزندش در دبیرستان غیر دولتی فراهم کند.اریک وقتی وارد مدرسه میشود می بیند دانش اموزان بزرگتر کنترل مدرسه را در دست گرفته اند ولی...

داستان فیلم که در حوالی حمام‌های آب گرم وینونی در تپه‌های توسکانی فیلمبرداری شده، دربارهٔ تبعید مردی روس است که برای تحقیق دربارهٔ زندگی یک آهنگساز روسی در قرن هفدهم به ایتالیا می‌رود.

«گل سرخ» در بستر اعتراضات سال 88 و تظاهرات خیابانی، رابطه بین یک دختر جوان و مرد میانسالی را که در خانه‌اش سعی دارد تنها ناظر این ماجراها باقی بماند، تصویر می‌کند. دختر به همراه گروهی از تظاهر کنندگان به دنبال پناهگاهی هستند تا از دست نیروهای انتظامی و نظامی بگریزند. در خانه مردی به نام علی بازمانده و همه آنجا پناه می‌گیرند و کمی بعد می‌روند، اما از میان آنها دختری به نام سارا مجدداً به آنجا بازمی‌گردد.

پسر بچه‌ای به نام اندی علاقه زیادی به بازی با اسباب بازی‌هایش مخصوصا گاوچرانی به نام وودی دارد. اما زمانی که اسباب بازی جدیدی به نام باز می‌آید، همه‌چیز عوض می‌شود و وودی با حسادتش همه را به دردسر می‌اندازد.

جنگ در آبخازیا، منطقه‌ای جدا شده از گرجستان در سال 1992 اتفاق می‌افتد. مردی در این بحران تصمیم می‌گیرد که برای جمع‌کردن نارنگی‌های باغ خود بماند و در این بین یک مرد مجروح را پیدا می‌کند و با خود به خانه می‌برد.

داستان فیلم، حکایت تودرتو و پرتعلیق از مردی است که ناخودآگاه خود را درگیر ماجرایی جاسوسی و اتهاماتی که به وی وارد آمده می‌بیند و زنی که در این میان قصد کمک به او را دارد

این فیلم بازسازی فیلمی با همین نام در سال 1932 میباشد.داستان زندگی تونی مونتانا(آل پاچینو)پناهنده کوبایی به آمریکاست.در این فیلم چگونگی تبدیل شدن وی را به گنگستر شماره یک میامی شاهد هستیم.

فیلم داستان زندگی مرد 118 ساله‌ای به نام «نیمو نوبادی» را روایت می‌کند که آخرین انسان فانی روی کره زمین پس از رسیدن انسان به جاودانگی است. نیمو تقریباً تمام خاطرات گذشته خود را بیاد می‌آورد. او به سه معشوق زندگی خود، طلاق پدر و مادرش و تحمل سختی‌های پس از آن و انتخاب‌هایش در سه تقاطع بحرانی زندگی خود اشاره می‌کند: 9 سالگی، 15 سالگی و 34 سالگی. مسیر زندگی او با هر کدام از انتخاب‌هایش تغییر می‌کند. فیلم روایتی غیر خطی دارد و سرشار از تحلیل‌های فلسفی می‌باشد.

«اوا» (اولمان) که با همسرش، «ویکتور» (بیورک) در خانه دورافتاده یک کشیش در نروژ زندگی می‌کند و به تازگی پسر چهارساله‌اش را از دست داده، وقتی در می‌یابد مادرش، «شارلوت» (برگمن)، پیانیست نامدار، عزادار محبوبش است، او را برای مدتی نزد خود دعوت می‌کند. «شارلوت» می‌آید و می‌بیند که «اوا»، خواهر معلولش «هلنا» (نایمان) را - که «شارلوت» او را به یک پانسیون سپرده بود - نزد خود آورده و از او پرستاری می‌کند. شب هنگام، «شارلوت» بر اثر کابوسی از خواب می‌پرد و «اوا» نزدش می‌آید. مادر و دختر شروع به صحبت می‌کنند و «اوا» نفرتش از مادر را به تدریج آشکار می‌کند. «اوا» معتقد است که او خانواده‌اش را فدای هنر خود کرده و از بچه‌هایش غافل بوده‌است. روز بعد، «شارلوت» می‌رود و «اوا»، که به برخورد نادرست خود پی‌برده، بار دیگر برای او نامه می‌نویسد...